فرهنگ و هنر

بازتعریف مفهوم ایثار و چند نکته

ما باید برای دستیابی به هدف فعلی که همان نهادینه کردن فرهنگ ایثار از نوع اجتماعی در جامعه است ، هرچه سریعتر راه حل های لازم را تدوین و پیاده سازی کنیم.

باراناخبر – ناصر ملائی: رئیس جمهور حجت الاسلام والمسلمین حسن روحانی ، در تاریخ 10 ژوئن سال 1999 ، در پیوست فرمان سعید اوهادی معاون رئیس جمهور و رئیس بنیاد شهادت شهدا و جانبازان ، 34 مورد از این بنیاد را در دو بخش اعلام کرد. سازمان عمومی و تخصصی و اجرای برنامه های آن مطابق با جهت گیری های صحیح و مزایای پیوست مدیریت می شود. از 34 مزیت ، 19 مزیت تخصصی است که نشانگر رسالت عالی بنیاد شهدا و جانبازان برای موضوعاتی در این زمینه است.

توسعه فرهنگ ایثار و مقاومت از طریق تعریف مجدد مفهوم ایثارگری مطابق با شرایط امروز زندگی اجتماعی و افزایش جایگاه اجتماعی شهدا یکی از 19 اولویتی است که رئیس جمهور در بخش تخصصی رئیس رئیس بنیاد امور شهدا اعلام کرد. و جانبازان.

شاید یکی از نتایج تعریف دوباره ایثارگری محصولی به نام باشد “فداکاری اجتماعی” این روزها صحبت های زیادی درباره او شده است. در حقیقت ، “ایثارگری اجتماعی” می تواند پیش زمینه رسیدن بسیاری از اهداف یک جامعه بشری باشد. با این حال ، درک برخی از فداکاری ها ممکن است قربانی دیگران باشد. این برداشت بیشتر در زمان جنگ به ذهن متبادر می شود ، اما همیشه به این صورت اتفاق نمی افتد و در اینجا باید کلمه ایثارگری دوباره مورد تجدید نظر قرار گیرد. از آنجا که بروزرسانی مفاهیم ایثارگری می تواند به بسیاری از شبهات در مورد او پاسخ دهد و افراد بیشتری را متحد کند ، و تجلی اجتماعی او نسبت به گذشته آشکار است. بنابراین می توان گفت که ایثارگری فرهنگی موجب احترام متقابل بین اعضای یک جامعه می شود و باعث همدلی ، عدالت و انسجام می شود و این شیرینی و همدلی زندگی را شیرین می کند زیرا هیچ کس خود را تنها نمی بیند و احساس امنیت فکری بوجود می آید. با وجود خودخواهی ، به او کمک می کند تا مشکلات را پشت سر بگذارد.

قربانی کردن در وهله اول ، به ویژه در کشور ما که دارای فرهنگ غنی و معشوق با آن است ، توسط برخی افراد فقط می تواند به عنوان یک محافظ مقدس قلمداد شود ، زیرا هر بار صحبت از هشت سال مقاومت مردم در برابر جهانی است. دشمنان در مقابل این کلمات ، که البته معنای و ارزش انسانی دارند ، نمی توان از ایثارگری نام برد ، اما با گذشت زمان ، ما مجبور می شویم فرهنگ ایثار را بشناسیم. زیرا نیازهای زمان در کنار پیشرفتهای مختلف بشری ، این امر را اجتناب ناپذیرتر و حتی بیشتر جلوه می دهد.

به عبارت ساده؛ وقتی در مورد ایثارگری با نسلی که پس از جنگ متولد شده یا جنگ را از نزدیک لمس نکرده ایم صحبت می کنیم یا می شنویم ، ممکن است بسیاری از سؤالات به ذهن خطور کند ، بنابراین شناخت و بازآفرینی از خودگذشتگی برای بهره گیری از آن در جنبه های مختلف جامعه است. همچنین ، زندگی اجتماعی نتایج بسیار مثبتی خواهد داشت.

شناخت و تجدید نظر در مؤلفه های فرهنگ ایثار و شهادت بسیار مهم است زیرا باید درک کنیم که چگونه باید پاسخگوی نیازهای نسل جوان امروز و سلیقه های مختلف این نسل باشد که گام های بلندی بر می دارد. ما نتایج بسیار دلپذیری نخواهیم دید ، به خصوص اگر می خواهیم فرهنگ ایثار را با آنچه در ذهنشان است به روز کنیم.

با توجه به آنچه گفته شد ، ما باید هرچه سریعتر راهکارهای لازم را برای ساختن ساری و جریان و همچنین رسیدن به هدف نهایی که نهادینه کردن فرهنگ ایثار در نوع خود است ، تهیه و پیاده سازی کنیم. اجتماعی در جامعه

نسل امروز به فرهنگ ایثار نیاز دارد و ایثارگری اجتماعی ابزاری عملی برای تحقق این فرهنگ است و نیاز به توضیح در مورد مؤلفه های ایثارگری اجتماعی دارد و اگر تئوری ها عملی شوند ، بسیاری از مشکلات حل می شوند.

فراز و نشیب های ایران در دهه های اخیر نشان داده است که با تکیه بر روحیه مشارکت ، همدلی ، ایثار ، ایثار و همبستگی اجتماعی و همچنین با تکیه بر منابع ارزشمند ، فرهنگی و تاریخی آن ، می توان بر بحران ها غلبه کرد. . در همین راستا ، یکی از موضوعات مهم شناخت مهارت ها و توانایی های ارزشمند جامعه و استفاده صحیح از آنها برای حل مسئله است.

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا