روز جهانی زنبور عسل در تاریخ 20 مه (امسال) مصادف با 20 مه برگزار می شود. کشورهای عضو سازمان ملل متحد پیشنهاد اسلوونی را برای انتخاب این روز در دسامبر 2017 تصویب کردند و دلیل انتخاب این روز به عنوان روز جهانی زنبورداری سال تولد آنتون یانزا به عنوان پیشگام زنبورداری است.
به گزارش باراناخبر ، 20 مه سالروز تولد آنتون جانشا ، پدر زنبورداری مدرن اسلوونی است. وی در سال 1734 متولد شد و تنها 39 سال زندگی کرد و مدیر یک مدرسه زنبورداری بود. کتابهای وی زمینه ساز زنبورداری مدرن بود و سیستم ابتکاری جانشا برداشت عسل را بدون آسیب رساندن به کندو امکان پذیر کرد.
مهمترین سهم در توسعه زنبورداری که توسط آنتون یانشا داده شده است ، تغییر اندازه و شکل کندوها است تا بتوان آنها را به صورت بلوک جمع کرد تا بتواند به مراتع مختلف منتقل شود. روشهای زنبورداری وی براساس دانش قدیمی پدرش بود. آنتون جانشا زنبور عسل اسلوونیایی (APIS MELIFERA CARNICA) را به جهانیان معرفی كرد ، برخی از ابزارهای مفید زنبورداری را اختراع كرد و اولین كسی بود كه بر نقش و اهمیت زنبور عسل نر در كندو تأكید كرد. وی این تصور را که زنبورهای نر آب حمل می کنند رد کرد و معتقد بود که زنبورهای ملکه توسط زنبورهای نر در هوا بارور می شوند. بعداً برخی از كشف ها و نظریه های یانشا از طریق علم تأیید شد.
در حقیقت ، روز جهانی زنبور عسل قصد دارد نقش زنبورها و سایر گرده افشان ها را در اکوسیستم برجسته کند. زنبورها و سایر گرده افشان ها مانند پروانه ها ، خفاش ها و مرغ مگس خوار به طور فزاینده ای توسط فعالیت های انسانی تهدید می شوند. گرده افشانی ، با این وجود ، تقریباً 90٪ از گونه های گیاهان گلدار وحشی جهان ، بیش از 75٪ از محصولات غذایی جهان و 35٪ از زمین های کشاورزی جهان به حیوانات گرده افشانی بستگی دارد ، یک روند اساسی برای بقای اکوسیستم ها است.
براساس موسسه تحقیقات جنگل و مرتع ، زنبورها با وجود داشتن حداکثر سرعت 25-30 کیلومتر در ساعت ، سریعترین حشرات بالدار جهان نیستند ، زیرا آنها برای پرواز در سفرهای کوتاه (از گل به گل) ایجاد شده اند.) . بالهای کوچک زنبورعسل باید 12000 تا 15000 بار در دقیقه باز و بسته شوند تا به کندو برسند. سرعت حمل زنبورها هنگام دانه های گرده به 15 کیلومتر در ساعت کاهش می یابد.
برای انجام تمام کارهای کلنی ، تعداد زیادی زنبور عسل مورد نیاز است ، یعنی حدود 20،000 تا 60،000 زنبور عسل در هر کندو. زنبورهای پرستار از نوزادان مراقبت می کنند ، کارگران از ملکه مراقبت و تغذیه می کنند ، زنبورهای نگهبان در ورودی کندو قرار می گیرند و از کندو محافظت می کنند و کارگران ساختمانی مومی درست می کنند که در آن ملکه تخم های خود را گذاشته و مغازه قلبش را می گذارد. کارگران و تعدادی از زنبورهای عسل وظیفه جمع آوری شهد و گرده را بر عهده دارند.
قدرت زنبورها در تعداد آنها است. زنبورهای کارگر باید تا بهار تا اواخر پاییز حدود 30 کیلوگرم عسل تولید کنند تا در زمستان مستعمره باشند. برای رسیدن به این هدف ، با سرعت 0.083 (یک دوازدهم تا یک قاشق چای خوری) عسل برای زنبورهای عسل ، ده ها هزار کارگر مورد نیاز است. جالب جالب است بدانید که یک کلنی زنبور عسل می تواند به خوبی از عهده عسل مورد نیاز زمستان برآید.
ملکه می تواند سه تا پنج سال زندگی کند. او یک هفته پس از جوجه ریزی برای جفت گیری از کندو خارج می شود و اگر در طی 20 روز جفت نشود ، توانایی تولید مثل خود را برای همیشه از دست می دهد. ملکه پس از جفت گیری نیازی به جفت گیری مجدد نیست زیرا نطفه را در اسپرماتیک (فضای خالی داخل بدن) نگه می دارد و از آنها برای باروری تخمها در طول زندگی خود استفاده می کند. فقط 48 ساعت پس از جفت گیری ، ملکه کار مادام العمر خود را برای تخمگذاری آغاز می کند. یک زنبور عسل ملکه می تواند به اندازه وزن بدن خود در روز تخم ریزی کند. نرخ متوسط تخم ریزی روزانه حدود 1500 تخم است و ملکه می تواند در طول زندگی خود تا یک میلیون تخم تخمگذاری کند. همانطور که می توانید تصور کنید او وقت کافی برای رسیدگی به کارهای دیگر خود را ندارد ، بنابراین کارگران وظیفه نظافت و تغذیه او را بر عهده دارند.
بعد از پستانداران اولیه ، زنبورهای عسل پیچیده ترین زبان نمادین را روی زمین دارند. این حشرات بیش از یک میلیون نورون (سلول عصبی) در مغز خود دارند و از تعداد زیادی از آنها برای برقراری ارتباط با یکدیگر استفاده می کنند. زنبورهای کارگر در طول زندگی وظایف گوناگونی دارند. برخی از زنبورها پس از یافتن گله های مناسب و به اشتراک گذاشتن اطلاعات دقیق در مورد یافته های خود با سایر زنبورها ، به کندو بازمی گردند آنها این اطلاعات را از طریق رقص پیچیده به سایر افراد بیدار منتقل می کنند.
به گفته سازمان ملل ، گرده افشان نه تنها به طور مستقیم به امنیت غذایی کمک می کند ، بلکه در حفظ تنوع زیستی نیز نقشی اساسی دارد. سازمان ملل برای افزایش آگاهی از اهمیت گرده افشانی ، تهدیدات و سهم زنبورهای عسل در توسعه پایدار ، 20 مه را به عنوان روز جهانی زنبورعسل تعیین کرده است. هدف تقویت اقدامات محافظت از زنبورها و سایر گرده افشان ها است كه به طور چشمگیری به حل مشكلات جهانی تأمین غذا و رفع گرسنگی در كشورهای در حال توسعه كمك می كند. همه ما معتاد به گرده افشانی حشرات هستیم ، بنابراین نظارت بر کاهش آنها و جلوگیری از کاهش تنوع زیستی مهم است.
زنبورهای عسل در معرض تهدید هستند زیرا در حال حاضر انقراض گونه ها 100 تا 1000 برابر بیشتر از حد طبیعی است که به دلیل تأثیرات فعالیت های انسانی است. حدود 35٪ از گرده افشان مهرگان ، به ویژه زنبورها و پروانه ها و حدود 17٪ از گرده افشان مهره داران ، مانند خفاش ها ، در سراسر جهان در معرض خطر هستند. در صورت تداوم این روند ، محصولات مغذی مانند میوه ها ، آجیل ها و بسیاری از محصولات گیاهی به طور فزاینده ای جای محصولات مانند برنج ، ذرت و سیب زمینی را خواهند گرفت و در نهایت منجر به یک رژیم غذایی نامتعادل می شود.
روشهای پرورشی کشاورزی ، تغییر کاربری زمین ، شناورهای منفرد ، سموم دفع آفات و دمای بالا ، همراه با تغییرات آب و هوا ، همه مشکلاتی را برای جمعیت زنبور عسل و کیفیت غذایی که در حال رشد است ایجاد می کند. کنوانسیون تنوع بیولوژیکی ابعاد بحران گرده افشانی و پیوندهای آن با تنوع زیستی و معیشت انسان را تشخیص می دهد و اولویت را برای حفظ و استفاده پایدار از گرده افشان ها می دهد.
استراتژی های فردی شامل کاشت انواع گیاهان بومی است که در فصول مختلف سال شکوفا می شوند ، خرید عسل خام از کشاورزان محلی ، خرید محصولات تولید شده با روش های کشاورزی پایدار ، استفاده نکردن از سموم دفع آفات ، قارچ کش ها یا علف کش ها در باغات. به حفظ اکوسیستم های جنگلی و افزایش آگاهی کمک می کند.
دولت ها و تصمیم گیرندگان همچنین می توانند با تقویت مشارکت جوامع محلی در تصمیم گیری ، به ویژه مشارکت مردم بومی آشنا به اکوسیستم ها و تنوع زیستی ، و افزایش همکاری بین سازمان های ملی و بین المللی ، شبکه های دانشگاهی و پژوهشی برای نظارت و ارزیابی: خدمات گرده افشانی کار می کند.
انتهای پیام