تماشای خشونتی که اثرات آن در آینده نمایان می شود

مشاهده برنامه های تلویزیونی خشونت آمیز در سنین پایین از نظر علمی با عملکرد ضعیف در دبیرستان مرتبط است.

به گزارش Transparent، محققان دانشگاه مونترال (مونترال) محتوای نشان داده شده برای تقریبا 2000 کودک 3.5 تا 4.5 ساله را تجزیه و تحلیل کردند.

وقتی بچه ها 12 ساله شدند، محققان از آنها و معلمانشان خواستند تا میزان عملکردشان در مدرسه را ارزیابی کنند.

سپس مشخص شد که پسران و دخترانی که در اوایل کودکی در معرض محتوای خشونت آمیز قرار می گیرند، احتمال بیشتری دارد که بعداً “پریشانی عاطفی فزاینده” را تجربه کنند.

دکتر. لیندا پاگانی (لیندا پاگانی)، نویسنده اصلی مقاله، توضیح داد: “آنها همچنین با کاهش تعامل کلاسی، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پایان کلاس ششم روبرو هستند.”

وی افزود: اکنون برای نوجوانان گذار به دوره متوسطه مرحله مهمی در رشد نوجوانی آنهاست و احساس غمگینی و اضطراب و در معرض خطر تحصیلی وضعیت آنها را پیچیده تر می کند.

تا به حال، مشخص نبود که قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در دوران کودکی چه از نظر تحصیلی و چه از نظر روانی بر کودکان تأثیر می گذارد.

دکتر. پاگانی گفت: شناسایی عوامل اولیه قابل تعدیل موثر بر سلامت آینده کودک از اهداف مهم برنامه های سلامت فردی و اجتماعی است. سازگاری روانی و انگیزه تحصیلی از عناصر ضروری در گذار موفقیت آمیز به دوره نوجوانی هستند.

تیم تحقیقاتی برای مطالعه خود که این هفته در مجله رشد و رفتار کودکان منتشر شد، تصمیم گرفتند اثرات طولانی مدت قرار گرفتن در معرض محتوای خشونت آمیز در سنین پیش دبستانی را بر رشد طبیعی ارزیابی کنند.

والدین پسران و دختران شرکت کننده در این مطالعه گزارش دادند که فرزندانشان چه نوع برنامه های تلویزیونی را تماشا می کنند. سپس، هنگامی که آنها 12 ساله شدند، کودکان و معلمان آنها پیشرفت روانی و تحصیلی و همچنین انگیزه و مشارکت آنها در فعالیت های کلاس را ارزیابی کردند.

محققان داده‌ها را تجزیه و تحلیل کردند تا هر گونه ارتباط معنی‌داری بین مشکلات آن کلاس‌ها و محتوای خشونت‌آمیز که در دوره پیش‌دبستانی در معرض آن قرار می‌گرفتند شناسایی کنند.

آنها همچنین تلاش کردند تا تأثیرات و سوگیری های از پیش موجود را که ممکن است بر این جنبه های زندگی کودکان نیز تأثیر گذاشته باشد، حذف کنند.

در نهایت، مشاهده تصاویر خشونت آمیز در طول سال های قبل از ورود به مدرسه ابتدایی با خطرات روانی اجتماعی و اختلالات تحصیلی در اوایل نوجوانی مرتبط بود.

برای دختران، ارتباط با افزایش پریشانی عاطفی و کاهش درگیری کلاس درس و کاهش انگیزه تحصیلی تا سن 12 سالگی مشاهده شد.

برای پسران، مشاهده محتوای خشونت آمیز با افزایش ناراحتی عاطفی، بی توجهی، بزهکاری و انزوای اجتماعی همراه بود.

محققان همچنین شاهد کاهش در تعامل و درگیری با محیط کلاس، پیشرفت تحصیلی و انگیزه تحصیلی در پسران تا سن 12 سالگی بودند.

دکتر. پاگانی می گوید: کودکان پیش دبستانی تمایل دارند با شخصیت های تلویزیونی و نمایشی همذات پنداری کنند و هر چیزی را که می بینند واقعی می دانند. آنها به ویژه در برابر تصاویر طنز قهرمانان و تبهکارانی که از خشونت به عنوان وسیله ای موجه برای حل مشکلات استفاده می کنند آسیب پذیر هستند.

وی افزود: مواجهه مکرر با سکانس‌های اکشن پرسرعت و آدرنالین و جلوه‌های ویژه چشم نواز می‌تواند باورها، نگرش‌ها و برداشت‌هایی را که خشونت در تعاملات اجتماعی دارد تغییر دهد و یادگیری نادرست مهارت‌های اجتماعی ضروری می‌تواند سازگاری را در مدرسه دشوار کند.

جسیکا برنارد، یکی از نویسندگان این تحقیق، می‌گوید: قرار گرفتن مکرر در معرض یک دنیای خصمانه و خشونت‌آمیز که توسط موجوداتی با ظاهری عجیب و غریب نشان داده می‌شود، مانند مشاهده خشونت در زندگی واقعی، می‌تواند باعث ترس و استرس شود. همچنین باعث می شود این کودکان جامعه را خطرناک تصور کنند. و ترسناک است و این می تواند منجر به واکنش بیش از حد در موقعیت های اجتماعی مبهم شود.

وی افزود: در سال های قبل از دبستان، هر چه کودکان بیشتر در معرض برخوردهای پرخاشگرانه با صفحه نمایش قرار گیرند، ممکن است تصور کنند این رفتار طبیعی است.

پاگانی گفت، اما قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی مناسب‌تر می‌تواند به آنها کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی ضروری را توسعه دهند که بعداً به آنها خدمت خواهد کرد و در نهایت نقش کلیدی در موفقیت شخصی و اقتصادی آنها ایفا می‌کند.

محققان امیدوارند که پزشکان اطفال، والدین و جوامع به این اطلاعات توجه کرده و آن را در نظر بگیرند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان