کارشناس توسعه پیشگیری و درمان بهزیستی استان تهران گفت: مراکز کاهش آسیب بر اساس دستورالعمل های جهانی برای پیشگیری و پیشگیری از آسیب های بهداشتی به منظور کاهش بار آسیب های عفونی و اجتماعی راه اندازی شده اند و در صورت فعال نبودن این مراکز، بار ویروسی ایجاد می شود. آلودگی» هپاتیت و ایدز و سایر صدمات غیر معمول بیشتر از آمار فعلی بود.
مریم امیدی در گفت وگو با باراناخبر، با بیان اینکه با توسعه زندگی شهری از سنتی به صنعتی، تغییر سبک زندگی، تورم اقتصادی در جامعه، بیکاری و بیکاری مستمر و ناامنی شغلی که آسیب های جدیدی مانند دفن، کاریکاتور و خواب اتوبوس را به همراه داشته است، روند آسیب های اجتماعی را تغییر داده است. وی گفت: اگر بخواهیم برای رفع این بیماری های اجتماعی اقداماتی انجام دهیم باید با اقدامات و اقدامات بلندمدت کار کارشناسی انجام دهیم تا به نتیجه مثبت برسیم. در غیر این صورت، ضایعات از منطقه ای به منطقه دیگر و از مدلی به پدیده دیگر متفاوت است.
وی با اشاره به پروتکل جهانی بهداشت، درمان و کاهش آسیب ها افزود: در این پروتکل آمده است که در هر منطقه یا مستعمره آسیب دیده، مداخلات اجتماعی و پزشکی در همان کلنی و منطقه انجام شود تا آسیب های منطقه ریشه کن شود. وی افزود: با انتقال خسارت به مناطق دیگر، ما فقط بهبودی سریع خواهیم داشت که ادامه نخواهد داشت.
کارشناس توسعه پیشگیری و درمان بهزیستی تهران تاکید کرد: تمامی مناطق تحت پوشش مراکز کاهش آسیب سازمان بهزیستی (مانند سرپناه، DIC و…) بر اساس پروتکل بهداشت جهانی و نقشه نقشه برداری سه دانشگاه ایران، تهران. و شهید. بهشتی بنابراین وجود مراکز در مناطق بر اساس شناسایی اطلس پاتولوژی و امتیازدهی ضایعات است.
امیدی ادامه داد: به عنوان مثال در مناطقی مانند شوش، مولوی پازاری و هرندی که از دیرباز (60 سال پیش) به دلیل ارزان بودن مسکن، مهاجرت، مشاغل کم درآمد مانند خرده فروشی، سرقت یکی از آسیب زاترین مناطق بوده است. یکی از کلنی های آسیب دیده است که برای مداخلات اجتماعی و پزشکی در آن منطقه نیازمند مراکز کاهش آسیب است.
کارشناس معاونت پیشگیری و درمان بهزیستی استان تهران گفت: متاسفانه باید گفت که طرح های زودهنگام وضعیت مسکن درمانی را تنها برای مدت کوتاهی دارند و یک طرح کلی برای آسیب ها باید کارشناسی شود. و در هر مرحله گامی کارشناسی شده برداشته شود.» تا نتیجه و نتیجه مثبت داشته باشیم.
امیدی ضمن تشکر از تمامی دستگاه های دخیل در بحث آسیب های اجتماعی که پیگیر رفع آسیب ها هستند، نیروی انتظامی، ستاد مبارزه با مواد مخدر، قوه قضائیه، پلیس مبارزه با مواد مخدر دانشگاه های علوم پزشکی، بهزیستی و هر دستگاه مسئول دیگری. که بار مسئولیت را کاهش می دهد. آنها به جای تلاش در جهت برنامه های حمله کوتاه مدت و جهادی، می خواهند از پتانسیل و توانایی همه سازمان ها برای اجرای گام به گام تمام مراحل استفاده کنند. (نه تنها در جمع آوری و ساماندهی طرح ماده 16) حتی در زمینه اقدامات تامینی پس از خروج (مدیریت پرونده)، مداخلات اجتماعی و خانوادگی، اشتغال و درآمدزایی و درمان باید گام های موثری برداشته شود، زیرا زمان آخرین سال هاست که طرح ماده 16 اجرا شده و مشکلات اجرای آن قابل شناسایی است.
وی در بخشی دیگر از سخنان خود گفت: مراکز کاهش آسیب با فعالیت میدانی و ارائه خدمات در زمینه های مختلف آموزشی (خودمراقبتی جنسی، پیشگیری از اچ آی وی با رویکرد نوین آموزشی، شناخت بیماری های مقاربتی، غربالگری سل و غیره) و تهیه اقلام برای کاهش آسیب شامل کاندوم یکبار مصرف، سوزن و سرنگ، داروهای ضد گال و شپش، یک وعده غذای گرم برای DIC و دو وعده غذای سرد و گرم. سرد برای سرپناه ها از ابتدای سال، پوشش در مجموع 18365 نفر این تعداد از خدمات و اسکان رایگان استفاده کرده اند که معمولا بار آلودگی و آلودگی محیطی را کاهش داده است.
کارشناس توسعه پیشگیری و درمان بهزیستی تهران ادامه داد: وجود چنین مراکزی در سراسر جهان با رویکرد کاهش آسیب الزامی است و اینکه آیا این مراکز به خارج از شهر و دور از دسترس منتقل می شوند، سوالی که مطرح می شود این است که با چگونه خواهد شد. سایر آسیب های شهرستان درمان و ساماندهی شود؟ با آسیب هایی مانند کودکان کار و خیابان، زنان با رفتارهای خطرناک، دختران فراری، گدایی و بسیاری آسیب های پنهان دیگر چه خواهیم کرد؟
انتهای پیام/