من ماسک می زنم؛ پس هستم!

رکوردی که از ابتدای تاج در ایران بی سابقه بوده است. برنامه روزانه عفونت کمتر از 2500 روز نیست. پیش از این رقم 30 فوت در روز در این کشور ثبت شده بود و ناهید کرونا را شکست داد.
اظهارات ناراحت کننده وزیر بهداشت درباره هشدارهای قبلی و عدم رعایت آنها نشانگر عمق فاجعه است. ناماکی گفته بود که در مواجهه با این ویروس خطرناک و غیرقابل پیش بینی ، می توانیم از لحاظ فنی با بی دقتی و تشخیص نادرست مواجه شویم و اکنون به نظر می رسد که به دوست فنی خود نزدیک می شویم!

متأسفانه با حساسیت زایی کورونا و رفع محدودیت ها ، مراسم عزاداری و عروسی برگزار شد و با رعایت نکردن پروتکل های بهداشتی ، مراسم عزاداری با زنجیر تمدید شد و عروسی ها و جشن ها به یک سری مراسم تشییع جنازه منجر شد. خانواده ها برای تفریح ​​و حتی زائران سفر را بستند اما برای عزاداری عزیزان خود بازگشتند. در همین حال ، برخی مقامات را نمی توان مقصر دانستن زود هنگام محدودیت ها دانست و شاید چاره ای جز این کار نداشته باشند. اما شاید مسئولان باید بیشتر مراقب بودند.

با این حال ، امروز ما با یک وضعیت بسیار ناگوار روبرو هستیم. منحنی قربانی در حال افزایش است و قرار گرفتن در معرض روزانه نامطلوب است.

حالا همه ما چشممان به مردم است. و چقدر از خودمان پشیمان می شویم. شاید وضعیت تکان دهنده اقتصادی و تورم غیر قابل کنترل اجازه ندهد دولت دوباره فعالیت اقتصادی را محدود کند. کادر پزشکی خسته است و بیمارستان ها اغلب پر از بیماران قلبی و عروق کرونا هستند. این ویروس رفتار او را تغییر داده و حمله به جوانان را آغاز کرده است. علائم بیماری نیز متفاوت و لازم است. در چنین شرایطی ، هر یک از اعضای جامعه باید نسبت به حفظ جان خود و محافظت از زندگی سایر هموطنان احساس مسئولیت کنند. اکنون حد استفاده یا استفاده نکردن از ماسک ، حد زندگی و مرگ است.

قتل عام و نظارت از راه دور اجتماعی اولین قدم است. اجتناب از مسافرت و بازاریابی ، پایان دادن به مراسم عزاداری و اجتماعات اجتماعی و رعایت اصول بهداشت در بانک ها ، بانک ها ، بازارها و مراکز سطح بالا راه حل نیست! بهانه ای برای عدم تصویب پروتکل های بهداشتی نیست.

در چنین شرایطی ، ناممکن شدن به بی عدالتی معامله گران بازار و بی تفاوتی مسئولان ، که در عین حال حتی پس از گذشت چند روز ، حتی جان مردم را نیز پس انداز نمی کنند ، غیرممکن است. تقلید از زندگی مردم پر کردن حساب های بانکی آنها است.
در مواجهه با ویروس تاج وحشی و غیرقابل پیش بینی ، مردم فقط یک انتخاب دارند. رعایت فردی اصول بهداشتی؛ فقط آن!

شاید فاجعه بارترین رفتار این باشد که ما مرگ را فقط برای اقوام در نظر می گیریم و تصور می کنیم کرونا به دست ما نرسد. بیایید باور کنیم:

کورونا از آنچه فکر می کنیم به ما نزدیکتر است!

* یادداشت منتشر شده در روزنامه قدس ، 4/19/2016