قدمت دیرینه تولید طلای سرخ در معرض خطر/ موانع پیش روی بزرگترین تولیدکننده زعفران چیست؟

طبق گزارش ها شفافبا وجود سابقه طولانی در تولید زعفران در ایران و داشتن درجه اول تولید این محصول استراتژیک در جهان ، اما موانع متعدد صادرات نه تنها باعث افزایش قرمزی رو به رشد این محصول می شود بلکه با ادامه این روند نیز نمی تواند در بازارهای هدف فضای بیشتری خواهیم داشت.

بسیاری از مقامات بر این باورند که علی رغم تولید 92 درصد زعفران در جهان ، اما به دلیل برخی مسائل سیاسی ، مشکلات بازگشت ارز و پیمانکاری ارزی و عدم وجود LC به دلیل تحریم ها ، نوسانات نرخ ارز ، تصمیمات صادرات یک شبه تأمین کنندگان خوبی هستند. ما در جهانی نیستیم که انتظار می رود با پاکسازی کالاهای وارداتی ، مشاوره برای حذف تعرفه های ترجیحی و جلوگیری از تصمیم گیری یک شبه ، در حال حاضر در بازارهای جهانی حضور داشته باشیم تا سایر رقبا بتوانند زعفران خریداری کنند. ایرانی و دریافت محصول از راه قانونی و غیرقانونی نمی تواند از شرایط فعلی تحریم ها بهره ببرد و بیشترین ارز را بدست آورد.

ماجرا به اینجا ختم نمی شود ، زیرا مشکلات پیمانکاری ارزی و شرایط سختگیرانه برای بازگشت ارز در سامانه نیما بستری را برای قاچاق این محصول فراهم کرده است که به دلیل کاهش صادرات ، امکان رقابت با صادر کنندگان برای قاچاقچیان وجود ندارد. هزینه های قاچاق. و تنها اصرار مقامات بر این موضوع زمینه قاچاق را گسترش می دهد ، به طوری که این محصول از برخی کشورها که واردات زعفران ایرانی در آنها ممنوع است وارد می شود.

ما هم اکنون به مسئولان مربوطه می رویم تا آخرین جزئیات در مورد موانع پیش روی صادرات و راه های از بین بردن آنها برای جلوگیری از قاچاق زعفران و کاهش قرمزی این محصول در بازارهای هدف را با اطلاع داشته باشیم. :

نیاز به مدیریت صادرات برای بزرگترین تولید کننده زعفران

غلامرضا میری ، نایب رئیس شورای ملی زعفران با اشاره به اینکه 92 درصد تولید جهانی زعفران را داریم ، گفت: با توجه به صادرات سالانه 300 تن زعفران ، ما اولین صادر کننده زعفران در جهان هستیم.

وی افزود: علی رغم اینکه اولین تولید کننده زعفران در جهان هستیم اما به دلیل برخی موانع پیش رو ، نمی توانیم مدیریت صحیحی داشته باشیم.

میری ادامه داد: با وجود سرمایه گذاری های فراوان و تلاش صادرکنندگان ، ما برخی بازارهای صادراتی را از دست داده ایم زیرا منبع خوبی در جهان نیستیم.

نایب رئیس شورای ملی زعفران با انتقاد از نوسان مجدد قیمت زعفران در بازار گفت: علی رغم نوسانات نرخ ارز ، تورم و سایر موارد ، قیمت زعفران برای 10 روز در کشور ما یکسان نیست ، در حالی که کشورها که زعفران می خرند حداقل یک سال از ما می خواهند “. قیمت آنها ثابت است و پس از دریافت تسویه حساب از 2٪ بانک ها ، آنها زعفران ایرانی را خریداری می کنند و سپس آن را به بازارهای هدف صادر می کنند.

به گفته وی ، با وجود تلاش های فراوان برای تهیه زعفران بسته بندی شده ، اما متأسفانه برای صادرات آن ، رقمی در حدود 1 تا 4 میلیون دلار باید برای هزینه های حمل و نقل پرداخت شود ، كه همگی هزینه تولید را افزایش می دهد ، و با این وجود بازرگانان خارجی ها حاضر به خرید نیستند.

میری ادامه داد: با وجود شرایط تحریم و مشکلات بانکی ، برخی از مشتریان خود را به دلیل عدم اعتماد به یکدیگر از دست دادیم ، در حالی که بازرگانان با باز کردن Lc و امضای ضمانت نامه ها به راحتی با یکدیگر تجارت می کنند.

این مقام مسئول در پاسخ به بخشنامه های صادر شده یک شبه گفت: با توجه به ورود دستگاه های تولید چای زعفران و جلب نظر مشتریان در بازارهای صادراتی ، دولت تولید چای زعفران را یک شبه متوقف می کند که این نشان دهنده ضرر آن است. سرمایه و بخشنامه ها “. این است

وی عقد قرارداد ارز و مشکلات بازگشت ارز به کشور را از دیگر موانع صادرات برشمرد و گفت: با موضوع انعقاد قرارداد ارز ، صادر کننده به ازای هر دلار 2 تا 3 هزار یورو کمتر دریافت می کند. که زمینه قاچاق را فراهم می کند. ” .

نایب رئیس شورای ملی زعفران ادامه داد: علی رغم ممنوعیت واردات زعفران به افغانستان ، تا ماه آگوست 49 تن زعفران رسماً به این کشور صادر شد و پس از ورود زعفران به کشورشان ، بازرگانان افغان به راحتی زعفران را به چین ، آمریکا صادر کردند و عربستان سعودی ، در حالی که مسائل سیاسی و تحریم ها مانع از صادرات زعفران به عربستان سعودی ، ایالات متحده و چین ، تعرفه های ترجیحی شده است.

میری ادامه داد: بازرگانان ایرانی 8 درصد عوارض گمرکی برای واردات زعفران به چین پرداخت می کنند ، ما از وزارت امور خارجه ، مجلس ، وزارت جهاد و صمت می خواهیم تعرفه ترجیحی را با مشورت لغو کنند.

موانع صادرات متعدد یک راه برای فراهم کردن زمینه قاچاق / پولشویی یک راه حل برای حل مشکلات بازگشت ارز

علی حسینی ، عضو شورای ملی زعفران با اشاره به اینکه وضعیت زعفران در جهان مطلوب نیست ، اظهار داشت: اگرچه سالانه 200 تا 300 تن زعفران صادر می شود و هیچ کشوری قادر به صادرات این مقدار نیست به صورت غیرقانونی تهیه می شود.

وی افزود: سیاست توسعه صادرات محصولات توسط دولت انجام می شود كه برخی از مسائل پیش رو دارد تا سیاست صادرات این محصول را نرمتر كند تا تسریع بیشتری در صادرات داشته باشد.

حسینی ادامه داد: با توجه به سیاست های ویژه دولت ، انتظار نمی رود دولت از بازار خارج شود ، اما باید بازگشت ارز و مسائل و موانع پیش روی صادرات را به درستی مدیریت و روشن كند.

عضو شورای ملی زعفران ادامه داد: با توجه به مشکلات برگشت ارز ، می توان با ترخیص کالاهای درخواستی از طریق صادرات ، این موانع را به حداقل رساند.

به گفته وی ، با وجود قاچاق زعفران در بازارهای هدف و مشکلات و موانع صادراتی که صادرکنندگان با آن روبرو هستند ، هیچ فرصتی برای رقابت وجود ندارد که زمینه رونق قاچاق را فراهم می کند.

قانون انتزاع چالش اصلی صادرات / مارک های تجاری و جلوگیری از فروش مواد اولیه راهی برای توسعه صادرات زعفران است

سید جعفر حسینی ، مشاور ارشد اتحادیه منابع کشاورزی و منابع طبیعی با تأکید بر اینکه در تولید محصولات کشاورزی پتانسیل بالایی داریم ، اظهار داشت: با توجه به تنوع آب و هوا ، پتانسیل تولید محصولات کشاورزی و باغداری بیشتر است. بالاتر از نیازهای کشور

وی افزود: وقتی همه کشورهای جهان به غذا احتیاج دارند ، قیمت مناسب محصول تأثیر بسزایی در افزایش کارایی ، سطح زیر کشت و تولید دارد.

حسینی با تأکید بر برنامه ریزی بلندمدت صادرات گفت: اگرچه بخشی از دارایی های صادراتی در اختیار وزارت جهاد کشاورزی است ، بنابراین با برنامه ریزی بلند مدت باید بتواند برنامه صادرات را اجرا کند.

این مقام مسئول در قانون انتزاع یکی از چالش های پیش روی صادرات را مورد توجه قرار داد و گفت: در بحث واردات و صادرات ، وزارت صمت نیز در تصمیم گیری ها دخالت می کند ، با این وجود چالش عدم اجرای قانون خرید باید حل شود.

وی با تأکید بر نام تجاری و جلوگیری از فروش مواد اولیه گفت: با برنامه ریزی و ایجاد برند باید از فروش محصولات خام جلوگیری کنیم زیرا صادرات زعفران ارزشی ندارد.

سرانجام یکی از اعضای شورای ملی زعفران اظهار داشت: با حمایت دولت از صنایع تبدیلی و تکمیلی و ایجاد یک مارک تجاری ، باید طبقه بندی و بسته بندی مناسبی داشته باشیم تا کشاورز بداند کدام محصولات را به همراه برنامه صادرات تا مشکلی در صادرات نداشته باشد.