«دلار» برای اینهـا؟ – باراناخبر

به گزارش باراناخبر، این روزنامه اقتصاد جهانی «امروز به هر کجا که نگاه کنید، موج احساسات حمایت گرایانه جاری است. اینکه مهره جذب شده بالاتر از سطح بازیکنان کشور است و با هزینه مناسب قابل استفاده است. گاهی اوقات یک بازیکن خارجی کیفیتی دارد که در کشور یافت نمی شود. گاهی اوقات یک فوتبالیست خارجی می تواند با قیمتی کنار بکشد که یک بازیکن داخلی حاضر به کار برای آن نیست. در این شرایط رفتن به بازار خارجی طبیعی است اما آیا بازیکنان خارجی که در این فصل برای پرسپولیس بازی می کنند از این ویژگی ها برخوردارند؟ سرخپوشان در حال حاضر دو بازیکن تاجیک به نام های وحدت حنانوف و منوچهر صفروف را در اختیار دارند و البته برای این تیم شیرزد تمیرف از ازبکستان بازی می کند. هیچ یک از این سه بازیکن به گونه ای عمل نکردند که هواداران را متقاعد کند یا این تصور را به جا بگذارد که نمونه مشابهی در کشور وجود ندارد. سوال این است: آیا در این وضعیت مالی و با این همه بدهی، باید «دلار» برای جذب چنین افرادی خرج شود؟

یکی بخر، دوتا بگیر!

ابهام جدی درباره دو بازیکن تاجیکستانی پرسپولیس از ابتدا وجود داشت. چطور شد که کادر فنی پرسپولیس به طور اتفاقی دو بازیکن یک تیم تاجیکستانی را دوست داشت و هر دو را با هم خرید؟ شما می توانید بازیکنی از هر تیمی در سراسر جهان را دوست داشته باشید و برای انتقال او تلاش کنید، اما جذب دو بازیکن به طور همزمان کمی دلهره آور است و فرمول قدیمی «یک بخر، دو بخر» را احیا می کند. غالباً وقتی چنین خریدهایی انجام می شود، حداکثر یک تا دو بازیکن موثر است، اما مدیر برنامه او، روند نقل و انتقالات را با خرید همزمان دو بازیکن شرط می کند. همچنین بسیار نادر است که چنین نقل و انتقالاتی موفقیت آمیز باشد. نمونه های تاریخی زیادی در تخت جمشید داریم. در زمان برانکو دو بازیکن اوکراینی به نام های پلیانسکی و پریموف جذب شدند که هیچ کدام به درد نخوردند و کلی حاشیه ایجاد شد. اوایل دهه 80 با مربیگری علی پروین دو بازیکن پانامایی به پرسپولیس آمدند اما بی فایده. همچنین در دوره اول مدیریت محمدحسن انصاری فرد در پرسپولیس دو بازیکن سوری به نام های زیاد شبو و طارق جابان پیراهن قرمز بر تن داشتند که باز هم فایده ای نداشت. به نظر می رسد این اتفاق برای دو بازیکن تاجیک این تیم رخ داده است. منوچهر صفروف به سرعت نشان داد که تفاوت چندانی با دفاع راست های معمولی لیگ برتری ندارد. شکاف های بزرگ اتحاد نسبت به نفت و آلومینیوم آبادان شاید در دو جام سرنوشت پرسپولیس را تغییر داد.

مگر ما تامیروف در ایران نداریم؟

شیرزد تمیرف پنج بازی در خط حمله پرسپولیس دارد و هنوز موفق به گلزنی برای این تیم نشده است. البته او زیاد می دود، می جنگد و هل می دهد، اما از نظر مهارت های فردی و تهاجمی نشان نداده است که باید باشد. شیرزود در دقایق ابتدایی بازی پرسپولیس مقابل نفت در آبادان حرکات خوبی داشت و با همان درخشش خفیف چه در دربی تهران و چه بعد از آن فیکس شد، اما واقعا شرایطش به گونه ای نیست که برای انتقالش دلار هزینه کند. هر عددی که توجیه کند). آیا واقعاً اشغالگران ایرانی نمی توانستند به خوبی تامیروف باشند؟ چه چیزی بیشتر از مهدی عبدی یا حامد پاکدل دارد؟

به جوانان اعتماد کنید

شاید ازبکستان تامیروف از این هفته شروع به گلزنی کند یا به هنوف بپیوندد تا آینده خط دفاعی پرسپولیس را بسازد. این خوش بینانه ترین تصویری است که می توانیم از آنها داشته باشیم، اما با این وجود، سوال اینجاست که چرا چنین فرصتی برای آزمون و خطا، کسب تجربه و بهتر شدن و پختگی بیشتر در اختیار جوانان محلی و امیدهای پرسپولیس قرار نمی گیرد. ? چرا خارجی ها حق اشتباه و تحصیل احتمالی دارند اما جوانان ایرانی حق ندارند؟

انتهای پیام/