در دسترس بودن غذا ، دسترسی به غذا و پایداری در مصرف غذا سه رکن اصلی امنیت غذایی در هر یک از ارکان امنیت غذایی در این کشور است ، علاوه بر این 33 برنامه برای ایجاد امنیت غذایی در کشور ، تولید مواد افزودنی شیمیایی و صنعتی صنایع غذایی همچنین در دستور کار شرکتهای دانش بنیان قرار دارد.
به گزارش باراناخبر ، طبق تعریف سازمان ملل از امنیت غذایی ، همه مردم در هر زمان به مواد غذایی کافی برای داشتن بدن سالم دسترسی دارند. براساس این تعریف ، در دسترس بودن غذا ، دسترسی به غذا و پایداری در مصرف غذا سه رکن اصلی امنیت غذایی است.
بنابراین ، ستاد توسعه بیوتکنولوژی برنامه ملی پیشنهادی جهش اقتصادی کشور را از طریق بیوتکنولوژی با سه رویکرد “مرحله تولید” ، “سلامت انسان و امنیت غذایی و اقتصاد مبتنی بر دانش” و “جلوگیری از خروج ارز” در قالب از 33 برنامه.
این برنامه ها با استفاده از قدرت بخش خصوصی انجام می شود ، بنابراین طبق گفته مصطفی قانعی ، دبیر ستاد توسعه بیوتکنولوژی ، یکی از مهمترین اهداف این برنامه افزایش 10 درصدی سهم اقتصاد زیستی از درآمد ناخالص ملی است. ٪
اولین برنامه تولید داروها ، واسطه ها و مواد اولیه دارویی Arzbar برای تضمین ایمنی دارویی کشور و کاهش وابستگی به واردات طراحی شده است. مواد اولیه دارویی ، 20 پروژه در زمینه واسطه گری دارویی و 10 پروژه برای تولید مواد افزودنی دارویی ؛ پروژه هایی که در نهایت یک تریلیون دلار به کشور اضافه می کنند.
به دلیل پخش شدن تاج ، تولید واکسن های تاج نیز در این برنامه قرار گرفت. بر اساس این برنامه ، با همکاری بخش خصوصی ، 8 پروژه تولید واکسن کرونا با ارزیابی بالا و قابل توجه تعیین شده است و انتظار می رود این پروژه ها تا سال جاری تکمیل شوند. همچنین ایجاد و راه اندازی مجتمع تولید واکسن همچنین در این برنامه گنجانده شده است که طی سه سال تکمیل خواهد شد. تولید 9 واکسن اولویت دار انسان نیز به شرح زیر است.
تولید محصولات آرایشی و بهداشتی یکی دیگر از برنامه های ستادی است که در قالب 20 پروژه به ارزش 600 میلیون دلار اجرا می شود. تولید محصولات طبیعی ، سنتی و مکمل نیز با اجرای 28 پروژه دنبال می شود که ارزش افزوده 130 میلیون دلاری را به کشور باز می گرداند. این مرکز در تلاش است تا زنجیره ارزش مواد در صنعت دارو را تکمیل کند.
ایمنی غذا یکی دیگر از برنامه های مهم ستاد توسعه بیوتکنولوژی است. ارائه این مقوله مهم در کشور با تعریف 16 برنامه کلیدی. تحقیق و توسعه طیور ، تولید محصولات زیست دریایی ، تولید مثل و پرورش نژادهای برتر گاو خانگی ، تولید مواد افزودنی خوراکی و جایگزین برای دام و طیور ، تولید سوخت های زیستی و بازدارنده های زیستی ، تولید نهال های کشت بافت و احیای مجدد باغات ، از جمله پروژه های ایمنی مواد غذایی.
این برنامه در صورت تأمین اعتبار امکان افزایش بیش از 23 میلیارد دلار درآمد ناخالص ملی را دارد.
در میان غذاهای مورد نیاز کشور ، افزودنی های غذایی یکی از نکاتی است که باید برای اطمینان از ایمنی مواد غذایی مورد توجه قرار گیرد ، از جمله مواد افزودنی غذایی که مواد شیمیایی و طبیعی هستند و هدف آنها بهبود کیفیت ، رنگ ، طعم ، طعم و افزایش ماندگاری مواد غذایی است. ذخیره مواد غذایی در هنگام تولید ، فرآوری ، بسته بندی و ذخیره سازی در صنایع غذایی و دارویی استفاده می شود.
مواد نگهدارنده ، آنتی اکسیدان ، گیرنده های فلزی ، امولسیون کننده ها ، غلیظ کننده ، سفید کننده ها ، نرم کننده ها ، مواد قلیایی و اسیدها ، رنگ ها ، شیرین کننده های غیر مغذی ، مواد افزودنی و روغنهای اساسی از جمله این محصولات هستند.
بازار این محصولات در کشور وارد می شود و سالانه بیش از 360 میلیون دلار مواد افزودنی مختلف در کشور وارد می شود ، اما با تشکیل شرکت های دانش بنیان ، در حال حاضر 30 شرکت در تولید این محصولات مشغول هستند که شرایط تجاری را تسهیل خواهد کرد. و با دریافت حمایت های مادی و معنوی ، این شرکت ها قادر به تأمین بخش قابل توجهی از نیاز صنایع غذایی داخلی به این محصولات خواهند بود.
در همین راستا با حمایت ستاد توسعه بیوتکنولوژی ، 7 ماده مهم و استراتژیک در زمینه مواد افزودنی غذایی تولید می شود.
زانتان گام
صمغ زانتان نوعی آدامس است که کاربردهای زیادی در صنایع غذایی و دارویی دارد. این آدامس از قندهایی مانند گلوکز ، مانوز و ترکیبی به نام دیگلوکورونیک اسید تشکیل شده است و به عنوان قند خارج سلول شناخته می شود.
که به عنوان ماده غذایی ضخیم و تثبیت کننده استفاده می شود ، طعم ، ماندگاری ، ماندگاری و ساختار مواد غذایی را افزایش می دهد و به محصولات غذایی در مقاومت در برابر دما و سطوح مختلف و ماندگاری بهتر کمک می کند.
پیش بینی می شود این محصول با حمایت ستاد توسعه بیوتکنولوژی در مدت 5 سال با ارزش افزوده 2 میلیون دلار تولید شود.
آدامس گوار
صمغ گوار که به آن صمغ گوار نیز می گویند ، صمغی است که از نوعی لوبیا به نام “لوبیای گوار” گرفته می شود و در صنایع غذایی به عنوان مکمل غذایی مورد استفاده قرار می گیرد.
این آدامس به عنوان غلیظ کننده در بسیاری از غذاهای فرآوری شده استفاده می شود. زیرا در آب محلول و قابل جذب است.
ژلی تشکیل می دهد که چسبندگی و غلظت غذا را افزایش می دهد. این محصول با پشتیبانی داده شده در حال تولید است و ارزش افزوده آن یک میلیون دلار برای کشور است.
قرار است این یک مشارکت پنج ساله باشد.
صمغ کارمین
این آدامس که تولید می شود محصولی است که از جلبک های قرمز استخراج می شود. انواع مختلفی از آدامس ها در آشپزی استفاده می شود. کاپا کاراگینان بیشتر در خمیر و کره برای ایجاد حالت ژل های طبیعی استفاده می شود.
عصاره ژلاتین که از نوعی جلبک دریایی موسوم به خزه ایرلندی تهیه شده است ، صدها سال به عنوان مکمل غذایی استفاده می شده است.
ارزش تولید این محصول برای کشور یک میلیون دلار است و قرار است طی 5 سال به بازار عرضه شود.
الکتروزیس دارویی و غذایی
گزینه های دارویی و غذایی یکی دیگر از محصولات تولید شده توسط یکی از شرکت های دانش بنیان است.
ماندگاری طولانی ، طعم شیرین ، مقرون به صرفه بودن و دسترسی آسان و گسترده از ویژگی هایی است که استفاده از این ماده را در صنایع مختلف توجیه می کند.
علاوه بر این ، الکتوز می تواند به راحتی با بسیاری از مواد ترکیب شود ، بنابراین معمولاً به عنوان مکمل خوراکی و کپسول استفاده می شود.
هدف اصلی استفاده از این ماده افزودن طعم شیرین به محصول نهایی یا تثبیت عناصر مخلوط موجود در محصول مانند روغن و آب است.
علاوه بر این ، غذای حیوانات خانگی نیز حاوی این ماده است. ارزش افزوده این محصول 10 میلیون دلار است.
آنتی اکسیدان های غذایی
غذاهایی که حاوی آنتی اکسیدان هستند به عنوان غذاهای ضد التهاب شناخته می شوند. کاهش سطح آنتی اکسیدان ها در بدن منجر به پیری زودرس ، تشکیل سلول های آسیب دیده یا جهش یافته ، بافت های آسیب دیده ، فعال شدن ژن های آسیب دیده DNA و افزایش فشار بر سیستم ایمنی بدن می شود.
آنتی اکسیدان ها هر ماده ای است که می تواند روند اکسیداسیون را مهار کند.
کاهش خطر سرطان ، افزایش سم زدایی در بدن ، افزایش طول عمر ، جلوگیری از بیماری های قلبی و سکته مغزی و کاهش مشکلات شناختی مانند زوال عقل از مزایای استفاده از این ماده حیاتی است.
این ماده غذایی 17 میلیون دلار ارزش افزوده دارد و در قالب 5 پروژه در کشور تولید می شود.
استفاده از روش های مصنوعی برای تهیه وانیلین خوراکی
با توجه به استفاده گسترده از وانیلین خوراکی در کشور ، تولید این محصول نیز از مزایای ستاد توسعه بیوتکنولوژی است. در این پروژه تولید این محصول مصنوعی فرض می شود.
هدف از استفاده از این روش در تولید وانیلین ، بدست آوردن این ماده به طور طبیعی از منابع گیاهی و انتقال بیولوژیکی میکروبی است.
این پروژه 10 میلیون دلار ارزش دارد و پیش بینی می شود ظرف 5 سال به اتمام برسد
تولید مواد افزودنی غذایی
تولید این ماده که 10 میلیون دلار ارزش افزوده به کشور تزریق می کند ، در قالب 50 پروژه تعریف شده است.
در این پروژه ها مشخص می شود که با استفاده از دانش و تخصص کشور ، مواد افزودنی مختلف غذایی به صورت محلی تولید می شوند.
انتهای پیام