شکی نیست که ایمنی حرف اول را می زند و پلیس هر کشوری باید مورد احترام و احترام باشد، اما آیا می توانید قسم بخورید که همه نیروهای پلیس بی گناه هستند و برخی از آنها هیچ تخلفی مرتکب نشده اند و همه آنها طبق قانون عمل می کنند. به قانون و اخلاق؟ خوب چه اشکالی دارد اگر اشتباهی اتفاق بیفتد فوراً برای حفظ آبروی دیگران اقدامات لازم را انجام دهید یا حتی نیروی انتظامی از قبل اعلام کند اگر اشتباهی رخ داده است پیشاپیش عذرخواهی می کنیم. چنین اقدامی نه تنها شأن و منزلت نیروی انتظامی را پایین می آورد، بلکه احترام آنها را در نزد همگان افزایش می دهد.
نه به این دلیل که گفته می شد بسیاری از سازمان ها مسئول حفظ عفاف و حجاب هستند، چرا وزارت کشور و نیروی انتظامی بدون در نظر گرفتن وظایف سایر نهادها یک طرفه عمل می کنند.
درگذشت خانم مهسا امینی دردناک بود اما مرگ بسیاری از افراد دیگر به خصوص جوانان عزیز نیروی انتظامی یا سپاه و بسیج دردناک نیست. خون به ناحق ریخته شده برای همه گران است، اما آنچه مهمتر است سوء استفاده از این حوادث است. این واقعیت که خانم مهسا امینی تاثیری ندیده موضوعی است که نتیجه آن مشخص می شود. اما آیا برخورد شدیدی صورت نگرفته است که باعث آسیب روحی او شده باشد و اگر چنین است آیا اشکال اخلاقی و آموزشی وجود دارد؟
می توان گفت که بی احترامی خانم مهسا امینی به این همه آشفتگی چیزی نیست، پاسخ این است که اگر زودتر جلوی آن گرفته می شد، احتمالا موارد زیر رخ نمی داد و هیچ یا کمتر مدرکی علیه مخالفان وجود نداشت. معترضان
شاید منبع بیل چو را پر کرده باشد، اما از پیل عبور نکرده است
ما دیر تصمیم می گیریم. شکی نیست که دشمن خارجی منتظر فرصت است و از هیچ اقدامی کوتاهی نخواهد کرد، اما باید هوشیار و مودب باشیم تا از هرگونه سوء استفاده جلوگیری کنیم و از همه مهمتر بر قضاوت متن مردم خود پافشاری کنیم.
در این میان، بسیاری از افراد از موقعیتها سوء استفاده میکنند و گاهی بدون اینکه بخواهند آتش بزنند یا حسابهای شخصی و گروهی را بشویند، دعوا میکنند، در حالی که میدانند چه کسی از نتیجه آن سود میبرد. همه رسانه های بیگانه نفرت خود را از جمهوری اسلامی نشان می دهند و دندان تیز می کنند تا کشور را به آشوب بکشند.
چه کسی دعوای خانوادگی را وارد همسایگی می کند و به دیگران اجازه دخالت می دهد و کدام کشور به جز کودتاها، درگیری های داخلی را با کمک قدرت های دیگر حل کرده است؟ اگر ایراداتی وجود دارد که وجود دارد، باید آنها را در داخل و با کمک حل کنیم. آیا می توان در یک محیط امن صحبت کرد یا در یک محیط خصمانه پر از احساسات داغ؟
داستان آن دو زن را شنیده اید که بر سر فرزندی دعوا کردند و برای داوری نزد علی (علیه السلام) رفتند و هیچ کدام ناکام ماندند. حضرت باید می فرمود خوب بچه را دو نیم می کنم تا هر کدام سهم خودش را بگیرد. او که مادر واقعی بود گفت من از حقم گذشتم و فهمیدم دوست واقعی بچه است.
حالا اگر وطن را پاره کنند، چه کسی جز دشمنان ایران خوشحال می شود؟ اگر در میان معترضان و نه شورشیان وطن پرستی وجود داشته باشد و آنها کشور خود را دوست داشته باشند، به خوبی می دانند که نباید کاری که دشمن را خوشحال می کند انجام دهند و نخبگان باید بگویند: “اگر اعتراضی داریم، ما. خودمان حل میکنیم و نمیگذاریم دشمن به ما حمله کند.» “کمک” که آغاز فاجعه است.
دو چیز بخشی از ذهن است: سکوت هنگام صحبت کردن و صحبت کردن در هنگام سکوت.
6565