ارقام اعلام شده برای هزینه های خرید مربی و بازیکن در پرسپولیس و استقلال تا حدود زیادی برای حداقل چهار تیم صنعتی صدق می کند.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، سایت کدال مربوط به بورس می گوید استقلال امسال باید حدود 343 میلیارد دلار برای قرارداد مربیان و بازیکنان بپردازد و این رقم در پرسپولیس حدود 220 میلیارد است. دلار در این میان باید به چند نکته اشاره کرد، اول اینکه هزینه قرارداد مربیان و بازیکنان نسبت به فصل گذشته بیش از دو برابر شده است، این در حالی است که هر سال تنها 20 درصد باید بابت قرارداد کادر فنی و بازیکنان پرداخت می شد.
نکته دیگر اینکه ارقام ذکر شده بدون احتساب چند گزینه است و موضوع دیگر اینکه قراردادهای خارجی نیز با توجه به افزایش قیمت ارز افزایش یافته است و به جرات می توان گفت با ارقام فعلی. ، جذب بازیکنان خارجی معمولی اصلا مقرون به صرفه نیست، این مهم است، در نظر داشته باشید که استقلال در فصل گذشته تنها 160 میلیارد دلار برای کادر فنی و بازیکنان هزینه کرد و البته با این مقدار هزینه های جاری نیز اضافه شد. توانست بدون شکست به عنوان قهرمانی دست یابد. باید از مدیران باشگاه ها پرسید که بر چه اساسی هزینه ها ناگهان به 343 میلیارد دلار می رسد.
شاید آنها برای این سوال مهم پاسخی داشته باشند اما به هر حال این اعداد فقط مختص پرسپولیس و استقلال نیست و چند تیم صنعتی را هم شامل می شود. در واقع به جرات می توان گفت که هر سال به جای اینکه فقط 20 درصد به قرارداد بازیکنان اضافه شود، بیش از 100 درصد اضافه می شود و این نکته ای نیست که بتوان به راحتی از آن گذشت. فردا به قرارداد اضافه می شود استقلالی ها سال گذشته 160 میلیارد اضافه کردند، امسال باید با حدود 192 میلیارد دلار تیم خود را ببندند اما می بینیم که رقم قرارداد مربیان، بازیکنان و البته اعضای تیم های پایه استقلال است. خیلی بیشتر از این حرف هاست و این در مورد پرسپولیس و حداقل پنج تیم لیگ برتری هم صدق می کند. مدیران باشگاه ها بهتر می دانند راه حل جلوگیری از رشد بیش از حد هزینه ها چیست، اینجا مشکل اصلی این است که یک مدیر یکی دو سال در باشگاه می ماند و بعد از خروج از باشگاه با کوه باشگاه را ترک می کند. هزینه ها و بدهی ها معوقه به مدیر جدید منتقل می شود.
همین الان سردار آجورلو و رضا درویش وارث بدهی های میلیاردی هستند که ربطی به آنها ندارد اما واقعیت این است که خودشان قراردادهای سنگینی بسته اند که ریشه آن را باید در فشار تکنیک جستجو کرد. اعضای کادرفنی و هواداران در فضای مجازی به عنوان مثال پرسپولیس نزدیک به سه ماه درگیر جذب یک مهاجم خارجی بودند و بارها با یحیی گل محمدی در این زمینه مصاحبه هایی صورت گرفت که البته باید به او داده شود اما در نهایت. می بینیم که هزینه های تیم های مطرح ایرانی مانند تیم های صنعتی هر سال بیشتر می شود و بالاتر می روند و نتیجه کار از نظر فنی و فوتبالی اصلا جالب و قابل دفاع نیست.
انتهای پیام/4146