مافیای سم و کود را نابود کنید

به گزارش باراناخبر، نعمت احمدی حقوقدان و استاد دانشگاه در سرمقاله امروز روزنامه ستاره صبح می نویسد: این خبر تلخ کشاورزی و مردم را در ماتم فرو برده است. روسیه فلفل تولید شده را پس داده و گوجه فرنگی و بادمجان ایرانی نیز به همین سرنوشت دچار شده است. عراق و ازبکستان اخیرا سیب زمینی ایرانی را پس داده اند. هند نیز به کیوی ایرانی اشاره کرده است. کافی است در بازار پرمصرف جهانی، آنلاین بدنامی بر محصول وارد شود. سال ها پیش متاسفانه صادرکنندگان پسته در مرحله برداشت و نگهداری، بهداشت محصول را رعایت نکردند و آنلاین سم سرطان زا آفلاتوکسین بر روی پیشانی پسته ایرانی هک شد. این اتفاق در حالی رخ داد که بیشتر پسته های ایران سالم و با کیفیت هستند، اما بازگشت یک محموله کافی بود تا مصرف کننده اروپایی هدیه مصرف پسته ایرانی را به رقبای خود بدهد. متاسفانه بازار انحصاری پسته ایران در اروپا به همین بهانه به دست رقیب قدرتمند آمریکا افتاد. سالها طول کشید تا دوباره وارد بازار رقابتی پسته در اروپا شویم. حالا به نظر می رسد هنوز در بازار جهانی پسته حضور کمرنگی داریم! بازار پسته که در گذشته در انحصار ما بود از بین رفت.

ایران سالانه 35 هزار تن سم مصرف می کند که 75 درصد آن تولید داخل است. اما در واقع مواد اولیه سمی از چین و هند وارد می شود و توسط بازرگانان غیر ماهر و غیرمتخصص وارد می شود. سموم توسط 70 تولید کننده محلی به 120 آفت کش تبدیل می شوند. سمومی که به دلیل مواد اولیه ارزان قیمت چینی و هندی رکورد کشاورزان ایرانی را سیاه کرده است. فلفل، گوجه فرنگی، بادمجان، سیب زمینی، کیوی، سبزی و سایر محصولات کشور که شاید در پرطرفدارترین بازار دنیا حرفی برای گفتن داشته باشد، پیش از این آنلاین شهرت یافته است.

نویسنده ‌ من در حال حاضر به خارج از کشور سفر می کنم و وقتی به عنوان کشاورز به مغازه های مواد غذایی و لبنیات می روم، به خاطر انار مصری و اسپانیایی، انگور شیلیایی، گوجه فرنگی، فلفل، بادمجان، ترکیه، مرکبات مصری و اسرائیلی و ترکیه و انواع آن حوصله ام سر می رود. . از محصولات کشورهای دیگر می بینم اما دلم برای یک محصول ایرانی تنگ شده است! مدتی است که دختر و دامادم سه محصول پرمصرف پسته، زعفران و خرما به اتحادیه اروپا صادر می کنند. روز اول که با یک شرکت معروف خریدار پسته بسته بندی شده از ایران وارد مذاکره شدیم، او فقط از زعفران استقبال کرد و پسته و خرمای ایران را غیر استاندارد دانست. ما هم با زعفران شروع کردیم و کم کم پسته و خرمای ایرانی را جزو محصولات سفارشی از این کشور ساختیم. این شرکت که بیش از 280 فروشگاه در فرانسه، آلمان و سوئیس دارد و سال ها پسته و خرمای ایران را وارد می کند، در ابتدا ادعا کرد که دریافت گواهینامه های لازم از گمرک اتحادیه اروپا غیرممکن است. معامله از آنجا شروع شد که پس از هفته رستم اولین محموله پسته و خرما را به اتحادیه اروپا وارد کردیم. خرما و پسته نیازی به تبلیغات ندارد و پسته در دنیا با نام ایرانی شناخته می شود. خرمای ایران به ویژه رطب بام در مقابل خرمای آفریقا و عربستان نقش اساسی دارد اما این محصولات در دام مافیای سم و کود گرفتار شده است که وجهه کشاورزی ایران را در چشم جهانیان مخدوش کرده است.

سطح مبارزه شیمیایی حدود 15 میلیون هکتار است که 25 درصد آن را محصولات باغی تشکیل می دهد که در حال حاضر دارای مجوز بیش از 70 کارخانه تولید سم در کشور می باشد. استان های مازندران، تهران، قزوین و البرز به ترتیب با 16، 15، 10 و 9 کارخانه بیشترین سهم را در توزیع سم در کشور دارند. از این تعداد ده کارخانه بسیار فعال، 20 کارخانه فعال و مابقی دارای فعالیت محدود هستند. ظرفیت این کارخانه ها حدود 250 هزار تن است که به دلیل گرانی کالاهای تولید داخل و عدم توان رقابت با واردات سمومی که بخشی از آن بهتر از ماست و از ارز دولتی بهره مندیم، حدود 30 هزار و 35 هزار تن داریم. از تولید داخلی جالب است بدانید که 98 درصد مواد سمی وارداتی است. باید گفت صنعت مونتاژی است و مواد اولیه وارداتی محصول نهایی بازگشت تولیدات کشاورزی ایران را رقم زده است.

وزارت صمت و وزارت کشاورزی باید چاره اندیشی کنند. وقتی کشورهایی مانند عراق و ازبکستان به محصولات ما مراجعه می کنند یا مصرف کنندگان عمده ای مانند روسیه محصولات کشاورزی ما را مطابق با استانداردهای داخلی خود نمی دانند و افسوس می خورند که کشورهای رقیب مانند ترکیه، اسرائیل و مصر به راحتی بازار را به دست می گیرند، این دو وزارتخانه چه می کنند؟ ? چرا نظارتی بر مواد اولیه فنی سم وارداتی وجود ندارد؟ چرا به مافیای زهر و زباله اجازه داده شد اینگونه با محصولات کشاورزی گران قیمت ما بازی کند؟ آیا نباید چاره ای اندیشید و کاری کرد؟ توزیع و مصرف داخلی محصولات کشاورزی که به دلیل غیر استاندارد بودن از کشورهای مقصد برگشت داده شده اند قابل قبول نیست. اگر استانداردی برای مصرف محصولات در داخل کشور وجود داشت و ورود فرهنگ های غیراستاندارد خارجی به بازار داخلی ممنوع بود، به فکر مردم بودیم و وارد مبارزه با مافیای سم و کود می شدیم.

آمار وحشتناک بیماری های ناشی از این غذاها را در نظر بگیرید. سرطان ها، بیماری های گوارشی و ده ها بیماری دیگر و از سوی دیگر مصرف دارو و هزینه های درمان و… باری است که مافیای سم و زباله آن را در دیگر هزینه های مخرب جان انسان ها از بین برده است. هیچ تعادلی بین هزینه‌هایی که مافیای سم و کود بر محصولات مصرف‌شده تحمیل می‌کند و هزینه‌های درمان بیماران وجود ندارد. این وضعیت باید پایان یابد. نگارنده نمی داند چرا وزرای صمت و جهاد کشاورزی در این زمینه بی تفاوت هستند و خبر هولناک بازگشت محصولات کشاورزی ایران را دست کم گرفته اند و درایت و واکنشی ندارند.

انتهای پیام/