اسراییل و اشتباه تاکتیکی – باراناخبر

این روزنامه قدیمی ترین روزنامه اسرائیلی است و به گفته دایره المعارف .dia Britannica، از همه معتبرتر است و بیشتر خوانندگان آن تحصیل کرده اند. این سرمقاله از چند جهت حائز اهمیت است.

درست یک روز قبل از نگارش روزنامه هاآرتص، فعالیت تمام 4300 پمپ بنزین در ایران به طور همزمان متوقف شد و توزیع سوخت از طریق جایگاه ها متوقف شد. علت این حادثه که مشکلات زیادی را برای مردم ایران به همراه داشت، مدتی در هاله ای از ابهام قرار داشت تا اینکه خبرگزاری آنلاین باراناخبر که معمولا زودتر از دیگران اطلاع دارد، از احتمال حمله سایبری صحبت کرد. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی ایران در نهایت در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین ها ممکن است توسط یک کشور خارجی انجام شده باشد اما هنوز برای افشای جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین باراناخبر باز هم اولین خبرگزاریی بود که اخیرا مطلبی را در روزنامه هاآرتص منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران

اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری به ایران دست داشته است.

نیروگاه اتمی بوشهر: شاید اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران، موضوع استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر باشد. Stuxent بدافزاری بود که توسط دولت های آمریکا و اسرائیل ایجاد شد و در سال 2010 به تاسیسات هسته ای ایران به ویژه نیروگاه بوشهر حمله کرد. Yahoo News بعداً ادعا کرد که هدف از به اصطلاح “بازی های المپیک” نابودی برنامه هسته ای ایران نبوده است. اما به آن ضربه بزنید تا زمان بخرید و تلاش های دیپلماتیک را زنده کنید. ادوارد اسنودن، یک عامل سابق سیا که تعدادی از اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی ایالات متحده را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی ایالات متحده و اسرائیل ایجاد شده است.

– زیرساخت های مخابراتی: در سال 1397، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیئت مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت، در توییتر درباره «حمله های پراکنده» به چندین زیرساخت ارتباطی، مدعی شد که منشأ این حملات اسرائیل بوده است. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حملات سایبری با استفاده از ویروس «نسل جدید استاکسونت» در «چند بخش» انجام شده است.

– تأسیسات نظامی در پارسین: در 25 اوت 1999 انفجاری در تأسیسات نظامی در پارسین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی کانال 13 تلویزیون اسرائیل، گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران به نظر می رسد “نتیجه یک حمله سایبری” باشد.

– تاسیسات هسته ای نطنز: در 21 فروردین امسال حادثه ای در تاسیسات هسته ای نطنز رخ داد. شبکه دولتی اسرائیلی کان روز یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در تاسیسات هسته ای نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– تاسیسات بندر شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حمله قبلی به تاسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی انجام شد. واشنگتن پست روز دوشنبه 29 اردیبهشت به نقل از یک مقام ناشناس دولت آمریکا و مقامات ناشناس “دولت خارجی” نوشت که آخرین حمله سایبری به تاسیسات آبی و جاده های بندر شهید رجایی در استان هرمزگان ممکن است توسط اسرائیل انجام شده باشد.

البته حملات قبلی اسرائیل به کشورمان احتمالاً محدود به این موارد نبوده است.

شباهت این دو اتفاق و یک نکته عجیب

27 تیرماه امسال قطعی جهانی در سیستم‌های رایانه‌ای شرکت راه‌آهن رخ داد که باعث تاخیر یا لغو فعالیت صدها قطار، حتی ورودی و خروجی، بلیت‌فروشی‌ها، حمل‌ونقل الکترونیکی بار و… شد. خدمات مسافری و وب سایت شرکت راه آهن. دردسر. خبرگزاری آنلاین باراناخبر در همان روز با انتشار عکسی از تابلوی حرکت قطارهای راه آهن ایران از قطعی جهانی سیستم ریلی شرکت راه آهن خبر داد که به هرج و مرج بی سابقه ای در ایستگاه های قطار سراسر کشور منجر شده است. روی تابلوی اطلاعات قطار پیام “قطارها به دلیل حملات سایبری” ظاهر شد. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.

اما نکته عجیب در مورد حمله سایبری هفته گذشته این بود که همین عدد در آخرین حمله سایبری به پمپ بنزین ها نیز در پیامی روی صفحه نمایش ها ظاهر شد.

این شباهت یک نکته ظریف داشت. تحقیقات شرکت امنیت سایبری آمریکایی – اسرائیلی «چک پوینت» در رابطه با حمله چهار ماه پیش نشان داد که عامل اختلال گسترده در سیستم رایانه ای شرکت راه آهن ایران، حمله سایبری گروهی از هکرها به نام «ایندیرا» بوده است. “. حمله اسرائیل کار یک گروه مظنون از هکرها نبود.

پس اندکی دقت در این شباهت نکته مهمی را روشن می کند. : اسرائیل مدعی شده است که حمله اخیر اقدام اوست، در حالی که متن پیام در حمله اخیر شباهت غیرقابل انکاری با متن پیام حمله قبلی دارد و منطقا اسرائیل که مدعی انجام دومی است، چنین نیست. می توان. این شباهت را با ادعای تصادفی بودن آن توجیه کنید. . این نشان می دهد که یا هر دو حمله کار اسرائیل بوده و در مورد قبلی به اشتباه اسرائیل مسئولیت آن را بر عهده گرفته است یا هیچ یک از این دو حمله کار اسرائیل نیست و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده که کار او بوده است. به طور خاص، رویکرد هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم خدمات عمومی است و هیچ یک به هدف نظامی نمی پردازد، موضوعی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.

دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟

جامعه شناسان می گویند: افکار عمومی جوامع در شرایطی می تواند به انتقام از دشمن، برای موضوعی که جنبه نظامی ندارد، قانع شود یا زمانی که دشمن در رفتار انتقام جویانه، نسبت به مردم عادی و زندگی روزمره آنها باشد، توجیه شود. باورش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که وقتی دولت بعث عراق در نبرد رویارویی مستاصل بود و با کمک کشورهای بزرگ کورکورانه موشک های اسکاد بی را هدف قرار داد، عده ای به تدریج شعار «پاسخ موشکی» سر دادند. نشان می دهد که در برخی موارد می توان انتظار انتقام را داشت. اما شکی نیست که کشوری که در خصومت پیش قدم باشد، منفورتر از گذشته خواهد شد.

تا آنجا که می دانیم، زیرساخت های خدمات عمومی که ارتباط مستقیمی با امنیت و آرامش همه مردم دارد، هرگز هدف حملات سایبری از ایران به اسرائیل یا حتی ایالات متحده نبوده است. البته ایران درباره سایبرنتیک در مقیاس جهانی نیز حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای درباره حمله سایبری ایران هشدار داد و گفت: ایران برنامه سایبری قوی دارد. این بیانیه می‌تواند حداقل بخشی از زیرساخت‌های حیاتی آمریکا را برای مدت محدودی از بین ببرد.» اما این نه می‌تواند انتقام‌جویانه باشد و نه نوعی ابتکار برای تضعیف امنیت و آرامش مردم ایران.

موضوع مشکلات ناشی از اشغال زیرساخت های عمومی را نمی توان با موضوع مشکلات ناشی از تحریم های همجنس گرا یکسان دانست و در هر دو مورد نارضایتی عمومی را ابزاری دانست که تاثیر یکسانی در اعمال فشار دارد. در سیستم عده ای می توانند تحریم ها و مشکلات خود را به تصمیمات سیاسی نسبت دهند و به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند ادعا کند که مردم خصمانه و ضد مردمی هستند که انتقام می گیرند؟آیا نظام را نادیده می گیرند؟

مردم ایران پیش از این در جنگ هشت ساله نشان داده بودند که برای مقاومت در برابر تهاجم به میهن و متحد شدن بیشتر متحد هستند. بنابراین این یک اشتباه تاکتیکی عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر امنیت عمومی مردم هدف کشور متخاصم قرار گیرد، مردم به دلیل نارضایتی از نظام حرکتی این کار را انجام دهند. این ادعا در تضاد کامل با پیام های دوستانه ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می کند به مردم ایران ارسال کند.

آب گل آلود و اینترنت ملی!

همیشه تاکید کرده ام که به جای نام مستعار شبکه ملی اینترنت (اینترنت جهانی قطع شده برای مردم) عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد شبکه ای مستقل که در آن اطلاعات سازمان ها و ارگان ها و خدمات دولتی مستقل از اینترنت نگهداری می شود). ) استفاده کنید، زیرا وزیر سابق فناوری اطلاعات نیز همین تفاوت را تایید کرده بود و اساساً به دومی دروغ گفته بود. اما نکته مهم نیز زمان آخرین حمله سایبری با زمان موضوع اینترنت در کشورمان است. این روزها طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی در مجلس راه اندازی شده که هم اکنون در مرحله آزمایشی برای تصمیم گیری نهایی است. افکار عمومی با حساسیت این طرح را دنبال می‌کند و اگر برخلاف وعده‌های مسئولان، دسترسی مردم به اینترنت عمداً ضعیف یا محدود شود، مخالفان زیادی از جمله آقای دکتر دارد. آقاتهرانی نماینده مردم تهران در تنوع خود نیز از سوی مجلس شورای اسلامی و یکی از حامیان این طرح شناخته شده است.

تقارن زمانی این حمله سایبری با شرایطی که برخی افراد در سایه طرح شبکه ملی اطلاعات به جستجوی شبکه ملی اینترنت می پردازند، از جمله این احتمال را تقویت می کند که موافقان محدودیت از این سایبرنتیک استفاده کنند. حمله به عنوان دلیلی بر ضرورت. گذشته از اینکه مستقیماً امنیت و آرامش مردم را مورد تهاجم قرار می دهند، قطعاً در از بین بردن مخالفت آنها با محدودیت ها بی تأثیر نیستند.

1717