این عمدی است که عناصر به عمد در صدد تخریب دیدگاه ها ، عقاید و عقاید مذهبی مردم بوده اند ، یا از سر حماقت ، جهل و نادانی است که ممکن است افراد نادان ناشی از آن با یک ایده خوب ضربه بزرگتری وارد کنند ، اما به عنوان “دوستی” از آوتا آری “. در هر صورت ، اگر خیانت باشد ، باید مقصر ، واسطه و افرادی که در این راه بودند ، مورد توبیخ جدی قرار گرفتند ، مورد سedال قرار گرفتند و از نظر قانونی مورد بازخواست قرار گرفتند و اگر این امر به دلیل حماقت ، ناآگاهی و سو mis تفاهم بود ، کاملاً واضح است که اینها محاسن است. آنها هیچ مسئولیتی ندارند.
متن فوق بخشی از کتاب هوشنگ مرادی-کرمانی است وضو گرفتم و نماز خواندموجود نداشت
اما آموزش و پرورش این کلمه را بدون اجازه نویسنده در کتاب درسی گنجانده است.
در اینجا دو نکته مهم است. اول اینکه با زشتی ، گناه و عمل ناشایست نمی توان مردم را به خوبی ، ایمان و کارهای خوب دعوت کرد. در اختیار داشتن متون دیگران از نظر شرع مجاز نیست و نوعی خیانت و سرقت است. چگونه می توان انتظار داشت که با سرقت ، خیانت و تصرف در اموال دیگران ، مردم را به نماز و ارزشهای دینی دعوت کنیم؟ نکته دوم این است که هرکسی با کمترین تخصص ، آشنایی و تجربه در زمینه آموزش ، آموزش و آموزش ، درک کند که این رفتارها به نتیجه و هدفی برای جذب مخاطب و تأثیرگذاری وی در جهت گیری متمایل نمی شود. ارزشهای دینی و اسلامی ، و این پیام مستقیم کار نخواهد کرد.
ما چهل و دو سال است که این راه را می رویم ، چرا دوستان نمی خواهند بفهمند؟ چرا آنها سر خود را زیر برف می گذارند و تظاهر می کنند که نمی فهمند؟ اگر قرار بود با ستاد اقامه نماز برای مردم دعا کنیم ، تاکنون به آخر رسیده بودیم … چرا با این همه ستاد امر به معروف و نهی از منکر ، ستاد اقامه نماز ، نهادها و سازمانهای مختلف مذهبی و شبیه ، روز به روز؟ آیا گرایش مذهبی مردم کاهش می یابد؟ آیا این نباید ما را به فکر و نگرانی و تردید بیندازد؟ مسئله این است که آنها می خواهند با این حرکات کودکانه مشکلات اساسی ، ساختاری و عمده ای را که در سیستم آموزش و پرورش و در ساختارهای بزرگ و بزرگ داریم ، حل کنند.
مثل این است که بخواهید یک دیوار ترک خورده را با مقداری گچ تزئین کنید. با این وضعیت ، اگر فرصتی پیش می آمد که تماشاگران در سال های آینده تمایل به نماز داشته باشند ، دیگر آن گرایش را نخواهند داشت. ما همچنین این فرصت اندک را که می توانست در خانواده های مذهبی ، در یک محیط ارزشمند و مساعد ایجاد شود ، بسوزانیم و از بین ببریم.