در حال حاضر ، ایران با یک دولت جدید در ایالات متحده در صحنه بین الملل روبرو است ، که تلاش می کند برجامی را زنده کند زیرا تلاش می کند فشارها و تحریم های ریاست جمهوری ما را در دوران ریاست جمهوری ما ادامه دهد و به گروه کشورهای باقیمانده بازگردد. در این توافق نامه بین المللی. از سوی دیگر ، در عرصه منطقه ای ، تنش و اختلاف نظر با کشورهای عربی خلیج فارس ، حضور رژیم صهیونیستی در منطقه و گشودن روابط دیپلماتیک با برخی از کشورهای عربی و خروج آمریکا از افغانستان و احتمال ظهور دوباره طالبان مهمترین چالشها هستند. سیاست مهم خارجی. آنها در حال حاضر ایران را شکل می دهند.
اگرچه ، طبق گفته مقامات دیپلماتیک ما ، روند بازگشت ایالات متحده به شورای امنیت سازمان ملل و لغو تحریم های این کشور در آخرین مراحل است و مطمئناً موضوع آن در دولت دوازدهم بسته خواهد شد ، اما سابقه همکاری با ایالات متحده دولت و کشورهای اروپایی حتی دستاوردهایی از خود نشان داده اند. این توافق به معنای پایان خصومت و سنگسار طرف مقابل نیست و بنابراین دولت سیزدهم احتمالاً با برخی از جنبه های این موضوع روبرو خواهد شد و باید تلاش کند از نظر قانونی و سیاسی آمادگی مقابله با آن را داشته باشد. از طرف دیگر ، همکاری با روسیه و چین و استفاده از اختلافات بین آنها و ایالات متحده برای پیشبرد منافع ملی از دیگر اولویت های این کشور در عرصه بین الملل خواهد بود.
در عرصه منطقه ای ، اولویت دولت جدید باید حل اختلافات با دولت های عرب و مسلمان در خلیج فارس باشد. دولت دوازدهم با ارائه “برنامه صلح هرمز” و ارسال پیام های متعدد دوستانه و سازنده امنیتی ، تلاش کرد تا نگرش خصمانه دولت های منطقه را تغییر داده و آنها را به سمت ایجاد یک سیستم امنیتی درون گرا و بدون هیچ گونه دخالت قدرت ها سوق دهد. روسیه اقدامات مشابهی را در ارائه طرحی به شورای امنیت انجام داده است. اما وابستگی کشورهای عربی خلیج فارس به ایالات متحده و البته گشودن اسرائیل به این منطقه استراتژیک تاکنون موفقیت تلاش ها در این زمینه را مختل کرده است. بنابراین ، اولین قدم دولت سیزدهم باید تلاش برای حذف عوامل و موانع اساسی در بهبود روابط بین ایران و کشورهای عربی در خلیج فارس باشد.
مذاکره با دولت افغانستان و طالبان و تلاش برای هدایت آنها به یک دولت چند حزبی که در آن همه گروه های قومی و گروه های سیاسی دارای سهم متناسبی باشند و بتوانند به سمت توافق در مورد امنیت و ثبات در افغانستان حرکت کنند از اولویت های دیگر است. دولت در حوزه سیاست های منطقه ای است. بدون شک ، اگر پس از عقب نشینی کامل نیروهای آمریکایی ، سناریوی سقوط دولت رسمی و شکل گیری جنگ و ناآرامی یا سناریوی حاکمیت مطلق طالبان در افغانستان رخ دهد ، تهدیدهای امنیتی جدی برای جمهوری اسلامی جمهوری اسلامی ایجاد می شود دیپلمات ها و شهروندان ایرانی مقیم افغانستان و همچنین موج رو به رشد مهاجران افغان در ایران از جمله این افراد هستند.
بنابراین ، دولت منتخب در ایران باید سعی کند نقشه راه را برای مقابله با چالش ها و تهدیدهای بین المللی و منطقه ای با رویکرد بین بخشی و به دور از رقابت ها و درگیری های سیاسی و درون گروهی که بیشتر به منافع ملی آسیب می رسانند ، تهیه و تدوین کند. و آماده اقدام با آنها باشید. از سوی دیگر ، رویکرد حذف ، نادیده گرفتن تلاش ها و دستاوردهای چارچوب سیاست خارجی در دولت قبلی (دوازده) و تلاش برای رد و تغییر نیروها از جمله اشتباهات اساسی است که انتظار نمی رود در دولت سیزدهم دیده شود و در عوض اصل شایسته سالاری. ، تخصص و تعهد افراد برای خدمت به کشور ، برای تأمین منافع و امنیت ملی.
* استاد دانشگاه
1717