اخیراً کلیپی منتشر شده است که در آن محققی به طرز درخشانی از پیشرفت شگفت انگیز بشر در ساخت هوشمند پدیده های جهان صحبت می کند که بسیار جالب بود.
دنیا از این جهت هوشمند است که هر چیزی در حین انجام وظیفه خود به سایر جنبه های جهان و محیط آن توجه می کند و نتیجه این است که همه چیز سر جای خود است و همه چیز کنترل می شود و نظم عمومی یا اکوسیستم (اکو). سیستم) خراب نمی شود و اگر خراب شد از انسان است.
مردم امروز با بهره گیری از هوش خدادادی در عرصه های علم و فناوری، تا جایی پیش رفته اند که ناشناخته ها را به «انجام شده» تبدیل کرده اند. هوش شیئی که به «اینترنت اشیا» نیز معروف است، نتیجه استفاده از هوش انسان برای کشف و استفاده از هوش جهان است. به همین دلیل است که می گوییم: اشیاء هوشمند، وسایل نقلیه هوشمند، جنگ هوشمند، پزشکی هوشمند، مهندسی هوشمند و …
در زمینه ساخت اشیاء هوشمند، انسان به جایی رسیده است که ربات های هوشمند ساخته است، ربات هایی که نه تنها برخی از کارهای انسان را انجام می دهند، بلکه مانند خود انسان ها با همان سرعت و کیفیت کار می کنند و شاید خیلی بیشتر. و حتی باعث افزایش طول عمر انسان می شوند. شهر هوشمند به گونه ای است که دیگر افراد غیر باهوش به این معنا که به فناوری مجهز نیستند، جایی ندارند.
دو سؤال مهمی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا این هوش اجسام در همه موارد خلاف جریان طبیعت و جهان هوشمند است یا در یک جهت؟
و سوال دوم این است که آیا این پیروزی انسان بر این صفات با خداشناسی منافات دارد یا در همین راستا است و خداوند این توانایی را به انسان داده و باید شکر کند؟
در پاسخ به سوال اول باید گفت که کشف این هوش، یعنی کشف خواصی که در عالم طبیعت وجود دارد، خواصی است که خداوند داده است. حتی اگر صفات انسانی چیزی را بدهد و آن چیز آن را بپذیرد، پذیرش ذاتی آن شی است. در نتیجه هوش اشیا تقلیدی از هوش جهان است و این استفاده از توانایی هایی است که خداوند به انسان و دیگر پدیده های جهان داده است. بنابراین پاسخ سوال دوم خود به خود داده می شود و اینکه هر چیزی با جعل خداوند دارای خصوصیات درونی است و میل به اتحاد با عناصر و پرهیز از تعامل با عناصر ناهمگون یکی از آنهاست و طبیعتا خداوند انسانیت را خواسته است. برای استفاده از این مهارت ها در جهت درست. همه اینها پیشرفت های علم و فناوری است که قدرت انسان را نشان می دهد و این قدرت خود نشان دهنده قدرت خداوند است.
نوع دید برای استفاده بهینه با اصل کاوش متفاوت است. آشفتگی جهان امروز به کاوش در جهان نیست، بلکه به این است که چگونه از آنها بهره برداری می شود. این تفاوت راه خدا و شیطان است و نه افشای اسرار پنهان در عالم خلقت از جمله خود انسان.
فرق خدا با خلق خدا در اینجا چیست؟
تفاوت کار انسان با کار خدا ممکن است در این باشد که شاید بتواند مثال های زیادی بزند، اما نتواند تأثیرات خود را کنترل کند، یا اگر انجام دهد، محدود است و در آینده روشن خواهد کرد که انعکاس اینها است. توجیه نمی شود هجوم به کره ها چه پیامدهایی دارد و اینکه غرور کاذبی که به بشر داده شده به دلیل اکتشافات علمی ناشی از آموزه های نادرست است که ادعا می کنند کشف علم قداست خداوند را نقض می کند! خداوند از انسان خواسته اسرار را در عالم خلقت فاش کند، اما از آنها نیز خواسته است که از راه درست استفاده کنند.
گرچه انسان تا حد زیادی در عالم خلقت به کشف اسرار و اسرار پرداخته است، اما از کنترل تأملات خارج است; زیرا یا هوای نفس و جاه طلبی به او اجازه نمی دهد که عمق امور را پیش بینی کند و یا عدم آگاهی او را محدود می کند.
به عنوان مثال، کاغذ یا حتی دستمالی که ما استفاده می کنیم، میزان آب یا چوبی که برای ساخت آن استفاده شده است، یا نحوه جبران برداشت نامناسب خاک و اثرات آن محاسبه نمی شود.
مثال دیگر استفاده بیش از حد از امواج و تاثیر آن بر سلول های بدن انسان است. داشتن اطلاعات و همه چیز در مورد سهولت هوش بسیار مطلوب است، اما انعکاس این اقدامات در حال حاضر و آینده قابل محاسبه و پیش بینی نیست و زمانی که عواقب آن ظاهر شود، انسان با دیگری نسبت به رفع عیوب اقدام می کند. اقدامی که عواقب دیگری به همراه خواهد داشت. آنچه اتفاق افتاده را بپردازید.
اکنون علاوه بر دستکاری ژن ها برای تولید ویروسی شبیه کرونا که در آن حرف و حدیث هایی وجود داشته است. این اقدامات اگر حساب شده نباشد و به منظور نمایش، ماجراجویی یا نمایش باشد، نتایج خود را نشان می دهد. نتایج این قدرت نمایی، میل به راحتی برای برخی، غرور علمی جمع، نابودی بسیاری از توده های مردم در یک منطقه، شکاف طبقاتی در بیش از یک جهت، از بین بردن احساسات و انسان دوستانه در بخش ، ماشینی شدن زندگی، بر هم زدن نظم زیستی. ، مبارزه با آثار این تخلفات و تلاش برای برون رفت از این تحولات از راه های دیگر.
جهانی شدن به گونهای متفاوت و با خشونتهای متفاوت اتفاق افتاده است و به آنها باید ایجاد ترس و وحشت برای عموم مردم و در عین حال راحتی برای برخی افراد را نیز اضافه کرد. با این حال، پدیده ای مانند کرونا ممکن است این معادله را شکسته باشد. در نتیجه آماده کردن مردم برای پذیرش زندگی ماشینی غیر حساس و خشک است و خدا می داند آینده بشر چگونه خواهد بود و به کجا خواهد رفت.
این پیشرفت بشر در عرصه علم و فناوری یادآور اشعار سعدی است که برخی از آنها به شرح زیر است:
غذا، خواب، خشم، شهوت، طمع، جهل و تاریکی
حیوان از دنیای بشریت خبر ندارد
انسان به جایی برسد که فقط خدا را ببیند
به جایگاه انسانیت نگاه کن
تاکنون از این اشعار در زمینه معنویت استفاده شده است، اما در زمینه پیشرفت علم و فناوری نیز قابل استفاده است. دانشمند شاغل در علم و فناوری همیشه از خواب و خشم و شهوت به دور است و خالصانه در پی کشف اسرار آفرینش است. همان طور که انسان از نظر روحی می تواند به جایی برسد که جز خدا چیزی نبیند، از نظر علمی و فنی نیز می تواند چنان خلاقیتی از خود نشان دهد که جز قدرت خداوند چیزی نبیند. آیات او حاکی از قدرت خداوند است و اگر به مردم درس درست داده می شد و حضور خود را در صحنه علمی خط قرمز و تهاجم به قداست خداوند نمی دانستند، یقیناً خضوع و خضوع بیشتری در برابر دیدگان نشان می دادند. . امروز خدا شاهد بودند. تعلیم و تربیت زیرا فیزیک و مابعدالطبیعه هر دو مخلوق خداوند هستند و هر چیزی ظاهر و باطن دارد و کشف باطن، دستیابی به غیب از جانب خداوند و در حدود اختیارات حضرتش است. اما باید عاقل بود که هدف خدمت به مردم و بهینه سازی مصرف را در نظر بگیریم تا به خلقت خداوند آسیبی وارد نشود و طبیعت را از حوزه بهره وری منحرف نکند.
* استاد دانشگاه تهران