آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خوئی ، رهبر حوزه نجف ، سالها پس از آیت الله حکیم در قدرت بود.
به گزارش باراناخبر ، وب سایت “مرکز اسناد انقلاب اسلامی” در ادامه نوشت: وی از حامیان نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) بود و هرگز از حمایت از انقلاب اسلامی ایران خودداری نکرد. اگرچه تلاش های زیادی برای تحریف شخصیت آیت الله خویی انجام شده است ، اما اسناد و خاطرات متعدد منتشر شده بیانگر دیدگاه های آیت الله خویی در مورد سیاست و حکومت اسلامی است.
واکنش به شعار “خدا ، خدایا ، خمینی را نجات بده تا انقلاب مهدی”
آیت الله سید عبدالهادی حسینی شاهرودی خاطرات فوق العاده ای را در خاطرات خود به نقل از آیت الله برهان بیان می کند: مجلس کاملاً خصوصی بود و عوامل امنیتی بعث حضور نداشتند و علمای متفاوتی وجود نداشت. گروه کوچکی از شخصیت های مورد اعتماد به همراه آیت الله العظمی خویی حضور داشتند. یکی از شرکت کنندگان نقل می کند که مدتی است موضوع جدیدی در ایران تدوین شده است. در پاسخ می گوید: “چه چیزی کشیده می شود؟” این دانش آموز می گوید: “رسم معمول آنها این است که بعد از نماز می گویند:” خدایا ، خداوند ، خمینی را تا انقلاب مهدی حفظ کن ، عمر ما را کوتاه و عمر او را زیاد کن “.
“خوب ، چه اشکالی دارد؟” آیت الله خویی می گوید. یکی از حاضران می گوید: یک نوع بدعت بعد از نماز و بعد از نماز ایجاد شد و در پاسخ گفت: “دعا نماز است و بدعت نیست.” شخص دیگری از بینندگان اعتراضات دیگری را مطرح می کند و او پاسخ می دهد. سرانجام ، آقای خوئی به مشکل سوم پاسخ می دهد و در پایان یکی از حاضران می گوید: بنابراین شما این را یک مورد مورد علاقه می دانید. آیت الله خویی می گوید: “من آن را واجب می دانم”.
توافق آیت الله خویی و شهید صدر در زمینه تشکیل حکومت اسلامی
آیت الله حسینی شاهرودی در بخشی دیگر از خاطرات خود در مورد رابطه شهید صدر و آیت الله خویی می گوید: روزی به اتفاق آیت الله سید کاظم حائری و آیت الله سید محمود هاشمی شاهرودی خدمت استاد شهید پرداختیم. آنها ناراحت بودند و چهره های گیجی داشتند. حزب حاکم بعث در عراق ، از یک سو ، سرکوب خود را بر حوزه علمیه نجف اشرف تشدید کرد و از سوی دیگر ، با م believersمنان و انقلابیون عراقی برخورد کرد ، تعداد زیادی از مردم را زندانی کرد و مشکلاتی را برای تبلیغات مذهبی و مکتبی ایجاد کرد.
از سوی دیگر ، آیت الله خویی در دوران پیری پس از مرگ آیت الله حکیم اقتدار یافته بود و از برخورد با او عاجز بود. فعالان خانه مرجیه که مشکلات سیاسی و غیرسیاسی مومنان را دنبال می کردند نیز به مناسبت این مسائل به ایران مهاجرت کرده بودند. ما همچنین در تشکیل حکومت اسلامی داشته ایم [از دیدگاه فقهی] “ما توافق کردیم.”
انتهای پیام