نجف دریابندری و محمدرضا حکیمی در یک قاب

آخرین ملاقات محمدرضا حکیمی با نجف دریابنداری به روزی بر می گردد که این مترجم جانباز در خانه روی تخت خود بود و خیلی هوشیار نبود.

پس از درگذشت نجف دریابنداری ، مترجم و نویسنده ، صفحه ای به نام محمدرضا حکیمی ، متفکر مذهبی ، می خواند: “نجف دریابنداری ، مترجم و نویسنده نامه مشهور مرگ ، به محققان گفت علم و اندیشه عزادار شد.
استاد همیشه به دنبال رفقای قدیمی بود. او معمولاً حداقل سالی یکبار به ملاقات آنها می آمد. نجف دریابنداری یکی از مواردی بود که استاد از یاد می برد تا هر از گاهی پیدا کند. این جلسه مربوط به بهار یا تابستان 2012 است.
“بعد از آخرین باری که از وی بازدید کردیم ، نجف دریابنداری در یکی از اتاق های خانه اش روی تخت بیمارستان بود و خیلی هوشیار نبود.”

نجف دریابنداری ، متولد 1309 ، در 15 مه 2016 پس از سالها بیماری درگذشت.

“پیرمرد و دریا” و “وداع با اسلحه” (ارنست همینگوی) ، “بیگانه در دهکده” و “هاکلبری فین” (مارک تواین) ، “یک گل سرخ برای امیلی” و “گور به گور” (ویلیام فاکنر) ، پیامبر و مجنون “خانه برناردا آلبا” (فدریکو گارسیا لورکا) ، “کتاب آشپزی آشپزی ، از سیر تا پیاز” (با همکاری همسر فقیدش ، فهیمه رستکار) و چند کتاب دیگر مترجم و نویسنده

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا