استقلال و پرسپولیس بیش از هر زمان دیگری به تسلیم نزدیک شده اند. اما این انتقال با آنچه در ذهن همه است متفاوت است. خصوصی سازی که به معنای واگذاری کامل سهام استقلال و پرسپولیس است، روندی است که در انتظار تصمیم گیری دولت در مورد این دو باشگاه است.
اما آنچه برای این دو باشگاه در نظر گرفته شده، واگذاری بخشی از سهام و تداوم مالکیت دولتی در استقلال و پرسپولیس است. با عرضه 10 تا 20 درصدی سهام استقلال و پرسپولیس که قرار است به زودی انجام شود، دولت همچنان 80 درصد سهام دو باشگاه را در اختیار خواهد داشت و تمام تصمیمات ریز و درشت این دو باشگاه را در اختیار خواهد داشت. شناخته شده ترین تهران باشگاه ها ادامه خواهند داشت
مهم نیست که سهام هر باشگاه چقدر ارزش داشته باشد و چقدر ارزش گذاری شده است که منجر به اختلاف قیمت چند صد میلیاردی شده است، مهم این است که دولت همچنان نمی خواهد تمام مالکیت استقلال و پرسپولیس را از دست بدهد و همچنان دارد. تمام اختیارات خود را در این دو باشگاه حفظ خواهد کرد.
سال ها همیشه بحث خصوصی سازی استقلال و پرسپولیس مطرح شده و دولت از مدیریت آنها دست بردارد اما با مدلی که دولت قصد ارائه به این دو باشگاه را دارد، تسلیم انجام شده و حقی ندارد حق دولت. برای اداره این دو باشگاه از دست نمی روند.
منابع مالی حاصل از واگذاری 10 تا 20 درصد سهام دو باشگاه توسط خود باشگاه ها هزینه می شود تا دوباره بخشی از مشکلات مالی آنها حل شود و مدیران دولتی بتوانند به مدیریت غیراقتصادی خود در استقلال و پرسپولیس ادامه دهند. با اعتماد به نفس بیشتر
مدل نقل و انتقالات هدف استقلال و پرسپولیس شباهت زیادی به مدل نقل و انتقالاتی سایپا و ایران خودرو دارد. دولت بیشتر سهام دو شرکت خودروسازی را فروخته است، اما به دلیل سهامی که در اختیار هر دو شرکت است، تمامی تصمیمات مدیریتی با موافقت دولت اتخاذ می شود.
استقلال و پرسپولیس اگر 100 درصد سهام خود را واگذار نکنند، سرنوشت مشابهی خواهند داشت. شرکت هایی که ظاهراً خصوصی شده اند اما مدیران اجرایی آنها توسط دولت منصوب می شوند و زیان آنها بیشتر و بیشتر می شود.
یعنی دولت می خواهد 10 تا 20 درصد از هزینه های دو باشگاه استقلال و پرسپولیس را با مردم تقسیم کند اما به صورت فردی در مورد مسائل مدیریتی آنها تصمیم گیری کند.