عیدی مان کاش که وحدت باشد

وحدت قطعاً وحدت اجتماعی است و اخلاق نیز اخلاق اجتماعی است. پیامبر آمد تا مردم را صالح کند تا جامعه ای سالم بسازد. اگر او فقط به آن شخص علاقه داشت ، چرا اینقدر مخالفت کرد؟ اگر مخالفان می دیدند که پیامبر فقط افراد صالح را استخدام می کند و سرشان به کارشان بسته است ، این همه مخالف و دشمن نخواهد داشت.

پیامبر ما پیامبر وحدت بود و هست. آرزو می کنم هدیه و عیدمان در این روز بزرگ وحدت باشد. چیزی که جامعه ما بیش از هر زمان دیگری به آن نیاز دارد. مگر اینکه اتحاد را حداقل از دشمنان از پیامبر یاد بگیریم. ببینید ، دشمنان آنها در باطل خود متحد هستند و ما درگیر درگیری های داخلی هستیم. مثل سخنان امام علی نباشیم که فرمود آنها در دروغ خود متحد هستند و شما در حق خود تقسیم شده اید.

اکنون به ایالات متحده ، با تمام مشکلات سیاسی ، فکری ، اقتصادی و اجتماعی خود ، در سیاست خارجی خود ، از طرف هر دو طرف درگیر ، حداقل برای کشور ما نگاه کنید. اتحاد آنها یکی به این دلیل است که منافع کشورشان در توافق طرفین است ، و دوم به این دلیل که آنها می بینند سیاست آنها م worksثر است و در داخل کشور ما طرفدارانی هستند که اختلافات و اختلافات را به شدت و به نفع خود ایجاد کرده اند.

اگر ما از ایالات متحده آموختیم ، چرا این وحدت را یاد نمی گیریم ، اما به زودی کارهای بد آنها ، مانند مبارزات انتخاباتی که یکدیگر را بی آبرو و کوتاه می کردند ، خواهیم آموخت. ما دیدیم و دیدیم که چگونه در آخرین انتخابات کشورمان نامزدها تا آنجا که می توانستند بیرون رانده می شوند و اکنون خوشبختانه یا متأسفانه اکثر آنها در سمت خود هستند. آنها روابطی برقرار کردند که نه اثبات شد و نه انکار شد ، اما ذهن همه را تسخیر کرد.

حتی اکنون ، اگر به نامزدهای احتمالی ریاست جمهوری بعدی کشور نگاه کنید ، به جای ارائه طرحی برای حل مشکلات کشور ، آنها در پشت مسئله ارتباط یا عدم تعهد با غرب و ایالات متحده پنهان می شوند. هیچ تفاوتی بین اصولگرایان و اصلاح طلبان وجود ندارد.

ckemi به جای آن برویم. این کشور از غرب و به ویژه از ایالات متحده عصبانی است. هرچه بیشتر با یکدیگر مهربانی کنید ، اوضاع دلپذیر و دشوارتر می شود. به اظهارات مقامات آمریکایی در روزهای اخیر نگاه کنید که گام به گام در حال آمدن است. اما ما هنوز در حال بحث و بررسی هستیم که آیا کل سیستم از آن آگاه است و آیا آنها از آن برای شکست دادن رقیب ، جوانب مثبت یا منفی استفاده می کنند.

به نظر من هر اتفاقی افتاد تایید شد. اگر به گفته رئیس جمهور ، این یک نعمت الهی بود ، اگر درخواست مردم بود و اگر همه چیز باید می آورد و نمی آورد ، دیگر تمام شده بود. ما تلاش کردیم ، من نمی دیدم. خود بنیانگذاران آن نیز به این شکست اعتراف می کنند. چرا ما خودمان را خیلی آسان می کنیم؟ اگر برخی از افراد اصل موضوع را خوب می دانند یا اکنون آن را می دانند ، باید بگویند که ما با اعتقاد به غرب اشتباه کردیم و اکنون برمی گردیم. این پایان عزت و مطابق با اخلاق و دین است!

به هر حال ، قراردادی که طرف مقابل آنرا 1 + 5 خوانده و مهمترین عضو آن باقی مانده است چیست ، سپس ما می گوییم 4 + 1 ، و اگر آنها همانطور که عملاً ادامه داده اند ادامه دهند ، 3 + 1 و 2 + 1 خواهد بود ، و آخرین علی و استخر او خواهد بود. و ما فقط افتخار می کنیم که آن را نگه داشته ایم. شما دیدید که منتظر آمدن دولت بعدی ایالات متحده هستیم و چه پیش بینی ها و گمانه زنی هایی انجام شده است و دیدیم که نتیجه عکس بود. زیرا بایدن خود یکی از اصلی ترین کشوهای این داستان بود.

چرا ما اینقدر به برنامه شکست خورده فشار می آوریم؟ مطمئناً می دانید که وقتی جمهوری اسلامی وجود دارد ، آنها از اسراف خود دست نمی کشند و بارها آن را با تجربه امتحان کرده اند. چرا ساده لوح هستی؟ شما همچنین می گویید از نظر ما برجام تمام شده است. بنابراین نامزدهای کشور نیز در حال ارائه راه حل ها و برنامه ها هستند.

خدا پدر و مادر شخصی را که واقع بین است ، قلبش برای کشو می سوزاند ، بیامرزد. شما باید کشور را با تحریم اداره کنید و حداقل مانند آمریکایی ها باشید برای دولت بعدی خود با تمام تغییراتی که دارند ، سرمایه و نه افزایش!

این گفتگوها با روسای جمهور و نخست وزیرانی که ماهیت آنها را می شناسیم چیست و چرا از آنها حقوق از دست رفته خود را می خواهیم و می دانیم که آنها سخنان ما را عملی نمی کنند.

اگر آخرین تصمیم علیه ما در شورای حکام به دلیل توپخانه ما نبود ، بلکه به این دلیل بود که ما قبلاً به آنها سه ماه امتیاز داده ایم و زمانبندی مناسب برای آنها مهم است. اگر آنها به تعهد خود عمل نکردند ، بگذارید پس از سه ماه پایان برنامه را اعلام کنند. این خیلی بهتر است و دست رئیس جمهور بعدی را باز می کند.

ما همه امکانات را داریم و می توانیم کشور را به خوبی اداره کنیم. البته با داشتن مقامات خوب ، کارآمد و میهن دوست. به شرطی که متحد باشیم. از کلماتی که آنها را خوشحال می کند خودداری کنید. و کسانی که آب را به آسیای دشمن می ریزند ، بشناسند. پرورش استعدادهای داخلی ، مخالفت با فروش مواد اولیه ، پر کردن پیوندهای از دست رفته در حمل و نقل ، تولید ، توزیع و مصرف ، ایجاد و تکمیل سیستم ها ، اصلاح اطلاعات و زیرساخت های آنها و شبکه سازی ارتباطی با تحریم ها ندارد. چرا چنین بازاری وجود دارد ، حتی اگر همه چیز را از طریق واردات یا تولید در اختیار داشته باشیم؟ اینها به کجا مربوط به تحریم ها است؟ اگر ما اتاق فکر داریم ، باید با نحوه برخورد با تحریم ها مقابله کنیم ، نه با یک ابزار مذاکره. با احزابی که خصومت آنها را مسلم می دانیم.