سلام دوباره زنان به استادیوم آزادی/دختران آبی خوشحال آمدند، خوشحال‌تر برگشتند

باراناخبر پلاس – کبریا حسین زاده:به شوهرم گفتم تا زمانی که وارد استادیوم نشده و روی صندلی خود ننشینم، باورم نمی شود. وقتی رسیدم از قسمت اول چیزی نفهمیدم و فقط گریه کردم» این را در حالی می گوید که از دلش آه می کشد و در چمن سبز زمین غرق می شود.

آنها کیلومترها راه رفته اند تا به بازی تیم محبوبشان استقلال بروند. یکی از بندرعباس با برادرش و دیگری از یزد به همراه پدرش آمده بود تا برای اولین بار مسابقات فوتبال لیگ برتر فوتبال ایران را در ورزشگاه آزادی از نزدیک تماشا کند.

برخی هنوز باورشان نمی شود که وارد ورزشگاه آزادی شده اند، حتی دخترانی هستند که پس از عبور از تونل، تعظیم می کنند و اشک شوق می ریزند.

آشنایی با استادیوم متوقف می شود

بانوان برای حضور در ورزشگاه آزادی و تماشای یکی از بازی های لیگ برتر ایران (استقلال تهران و مس کرمان) باید از شش دروازه بازرسی عبور کنند که سه تای آن بازرسی بدنی است.

دروازه اول ورودی پارکینگ است که بلیط ها در آن بررسی می شود. گیت بعدی فقط کنترل بلیط و بلافاصله بعد از آن اولین گیت کنترل فیزیکی است. لوازم آرایشی و بهداشتی، بطری یا ظروف آب، دستمال کاغذی، پاوربانک، شارژر، حتی کاغذ و خودکار ممنوع است و کسانی که این اقلام را به همراه می آورند باید آنها را به گاوصندوق تحویل دهند که مسئولیت آن بر عهده آنهاست و کسانی که با ماشین شخصی مراجعه می کنند باید به پارکینگ بروید، وسایل اضافی بگذارید و دوباره برگردید.

سلام به استادیوم آزادی

پس از عبور از اولین گیت کنترلی، درهای آهنی با نمایش بارکد بلیط باز می شوند. گاهی دو نفر با نشان دادن یک بلیط از میان میله ها، خود را یک قدم به آزادی نزدیک می کنند. یک بار دیگر، یک بررسی فیزیکی انجام می شود. نیروهای امنیتی تمام تلاش خود را می کنند و سعی می کنند مزاحم کسی نشوند و تماشاگران را به سمت اتوبوس های همان شرکتی که برای رساندن آنها به تونل 2A صف کشیده اند هدایت کنند.

جلوی تونل یک بار دیگر بارکد بلیط خوانده می شود و دوباره چک فیزیکی می شود، این بار هم باید بلیط های کاغذی روی زمین انداخته شود. پس از آن نیروهای امنیتی زن برای تماشاگران آرزوی لذت بردن از تماشای این مسابقه را دارند. پس از خروج از تونل چند زن و دختر با فریاد به آزاد سلام می کنند.

صدای من را زنده از استادیوم آزادی می شنوید!

برای دیدار استقلال تهران و مس کرمان 500 بلیت برای بانوان در نظر گرفته شده است و بسیاری از تماشاگران برای تهیه بلیت با مشکل مواجه شدند. در همین حال، برخی از بازار سیاه برای هر بلیت 100 هزار دلار پرداخت کرده بودند، اما هیچ یک از بارکدهای آنها قابل خواندن نبود، بنابراین سعی کردند با یک بلیت با بارکد خوانا، پشت سر کسی به جلو هل دهند.

بسیاری از تماشاگرانی که برای اولین بار وارد ورزشگاه آزادی شدند شادی خود را با دیگران تقسیم می کنند. برخی تماس تصویری برقرار می کنند و شادی خود را با دوستان یا اعضای خانواده خود که موفق به خرید بلیط نشده اند به اشتراک می گذارند، برخی دیگر بازی را به صورت زنده در شبکه های اجتماعی خود به اشتراک می گذارند و برخی دیگر می خواهند از خوشحالی پرواز کنند.

آنها از یک تا 60 سال برای تماشای فوتبال می آیند. برخی از آنها تا دم در با شوهر، برادر یا پسرشان بوده اند و سپس از هم جدا شده اند.

برای دومین بار به ورزشگاه آمدم، پرسپولیسی هستم، اما شوهرم استقلالی است، اصرار داشت که به ورزشگاه بیایم، برایم بلیت خرید، با دختر یک ساله ام آمدم. تماشای بازی در ورزشگاه چیز دیگری است. من خیلی خوش می گذرانم.”

حضور زنان یک شوک فرهنگی مثبت برای سکوها!

بازیکنان هر دو تیم وارد زمین بازی می شوند. بیشتر صندلی ها را هواداران استقلال پر می کنند. هواداران معدود مس کرمان در طبقه دوم آزاد یک صندلی کوچک می گیرند. سوت شروع بازی به صدا در می آید و تشویق تماشاگران لحظه ای قطع نمی شود. نه شعارهای پیش پا افتاده داده می شود، نه توهین می کنند و همه تلاش می کنند تماشاگران خوبی باشند تا جایی که سینا کهلهار، معاون فرهنگی و ورزشی وزارت ورزش و جوانان در توییتی نوشت: «حضور بانوان در ورزشگاه آزادی یک اتفاق است. اتفاق مثبت، بهبود چشمگیر فضا، فرهنگی بود، مخصوصا شعارهای مداحان، حضور و احترام بانوان در فرهنگ ایرانی، تاثیر فرهنگی مثبتی برای تریبون ها و فرهنگ هواداران باشد.

در میان رنگ‌های آبی گروهی از دختران جوان با پیراهن قرمز وارد می‌شوند و توجه هواداران را به خود جلب می‌کنند، آن‌ها تیم ملی فوتبال جوانان هستند که برای تماشای این مسابقه از نزدیک آمده‌اند.

من اولین نفری بودم که بلیط خریدم!

کمی جلوتر زن مسنی با نیروهای امنیتی درگیر است. او از تماشاگران ایستاده که تیم مورد علاقه‌شان را تشویق می‌کنند خسته شده است و دوست دارد بازی را در جاده‌ای دنبال کند که به او اجازه نمی‌دهند: «به محض باز شدن صفحه فروش، بلیط را خریدم. فکر می کنم اولین کسی بودم که بلیت بازی را خریدم. می دانید من خودم فوتبالیست بودم و از ابتدا طرفدار استقلال بودم و حالا آمده ام بازی را از نزدیک ببینم».

تلفنش زنگ خورد: بابا همه اومدن اینجا عکس بگیرن، هیچکس بازی رو نگاه نمی کنه، حوصله ام سر رفته. تلفن را قطع می کند و برای خرید آب به بوفه می رود.

قیمت بوفه ویژه بانوان دیدنی است. بوفه به آب میوه، آب معدنی شیشه ای، تخم مرغ، بیسکویت و ساندویچ محدود می شود. قیمت هر لیوان آب 10000 دلار و هر بسته کوچک آب میوه 25000 دلار است.

از توالت های استادیوم هم سر می زنم که تابلوی مخصوص خانم ها دارد! درهای آن شکسته است و هیچ کدام بسته نمی شود.

از بندرعباس تا آزادی 24 ساعت غیر ممکن است!

نیمه اول بدون رد و بدل شدن گل دو تیم و گروه سرود شهید فرج به پایان می رسد و 313 از روی شعر می خوانند. طرفداران سعی می کنند از مناطقی که به صورت رایگان وارد آن می شوند بازدید کنند. برخی از همه جهات عکس می گیرند. مرجم سعی می کند از خودش سلفی بگیرد، با دیدن من از من می خواهد که از او عکس بگیرم. همین که گوشی رو به من میدی شارژش تموم میشه. با گوشیم چند تا عکس می گیرم و او شماره اش را به من می دهد تا عکس ها را بفرستم. او 22 سال دارد و 24 ساعت در راه بود تا از بندرعباس به تهران برسد. او به همراه برادرش آمده است تا بازی تیم محبوبشان را از نزدیک دنبال کند. آنها شب را در هتل می مانند و سپس به شهر خود باز می گردند.

فاطمه با مادر، دختر و همسرش از اهواز آمده است: «چند روزی است که تهران بودیم. شوهرم گفت بمان و بازی را ببین و بعد برگرد. ما به عنوان یک خانواده عاشق استقلال هستیم، چه اهواز باشد چه تهران. الان به آشناها زنگ میزنم و تک تکشون رو پاک میکنم. ما برای اولین بار به ورزشگاه آمده ایم و خیلی شلوغ است. شوهرم نمی دانست و برای همه ما بلیط گرفته بود اما به ما بلیط ندادند. جلوی در التماس کردیم که وارد شویم».

زهرا به همراه پدرش برای تماشای مسابقه از یزد آمده بود. هشت ساعت گذشت و او با عشق فراوان بازی را دنبال می کند و کلاه استقلال را بر سر می بندد.

بازی تمام شد، پلت فرم دختران خالی نخواهد بود!

این دیدار با یک گل به سود استقلال به پایان می رسد، زنان و دختران به دلیل همراهی برادران، پدران و همسرانشان برای حضور در ورزشگاه آزادی حاضر به ترک ورزشگاه نیستند. حتی هواداران مرد نیز حضور خود در ورزشگاه را با تشویق زنان تایید می کنند. بازیکنان نیز برای قدردانی از حمایت هواداران به جایگاه بانوان می آیند. همه امیدوارند که این روزها تکرار شود و ادامه یابد. به نظر می رسد تیم هایی برای کنترل زیرساخت های ورزشگاه ها در شهرهای مختلف ایجاد شده است تا در صورت مهیا شدن شرایط حضور بانوان در ورزشگاه ها بیشتر شود و فضای خانوادگی برای تماشای فوتبال ایجاد شود.

انتهای پیام/