روایتی از کسب درآمد با فروش پلاسمای خون

آدرس روی دیوار را گرفتم و رفتم. آفتاب ظهر گرم است و هیچ پرنده ای در اطراف یکی از مراکز اهدای پلاسما وجود ندارد. یکی از کارمندان مرکز زیر سایه درختی پناه گرفته است و هر رهگذری را که می بیند کلمه اهدای پلاسما را به زبان می آورد: «در مورد اهدای پلاسما چیزی شنیدی؟ میخوای توضیح بدم؟ “چند دقیقه بیشتر وقت شما را نمی گیرم.

او توضیحاتش را کامل می کند و من را در مجموعه راهنمایی می کند. نگهبان جلوی شناسنامه از من شناسنامه می خواهد، به کارت نگاه می کند، نامم را در لیست جلوی آن می گذارد و عدد 12 را در کنار آن می نویسد:

یعنی فقط 12 نفر صبح اومدن اهدا کردند؟

نه خانم، این یک لیست دیگر است. برو تا انتهای راهرو دستاتو بشور و بیا.

او یک ماسک از پشت میزش بیرون می آورد و می خواهد ماسک قبلی ام را عوض کنم. شناسنامه ام را پس می دهد و از دستگاه کنارش می خواهد زنگ بزنم و مرا به طبقه دیگری می برد. در طبقه بعدی، برای بار دوم باید نام خود را در لیست جدید وارد کنم. صندلی های سالن به جز یک قسمت نشیمن خالی است. تماس ها خالی است و سریع با شماره من تماس می گیرند. دوباره شناسنامه ام را می خواهند و فرمی می گذارند تا آن را پر کنم. اطلاعاتی که آنها می خواهند آنقدر مفصل است که باید فرم را با دقت پر کنید. از آخرین سفر خارج از کشور در سال گذشته تا رابطه جنسی. بعد از آن از صورتم عکس می گیرد و برگه ای با مشخصات من چاپ می کند و با فرم هایی که پر کرده ام در پوشه ای می گذارد و به من می دهد. رگ های دستم را هم برای نمونه گیری چک می کند و می خواهد منتظر بمانم تا اتاق دکتر را ببینم.

پزشکان این مجموعه در سه اتاق نشسته اند و همه اتاق ها یک مشتری دارند. نوبت من است، دکتر به فرم نگاه می کند و می خواهد روی ترازو بماند. افراد با وزن کمتر از 52 کیلوگرم نمی توانند پلاسما اهدا کنند و من هم همینطور. از دکتر هم می پرسم که چرا مجموعه خالی است اما جوابم را نمی دهد.

بسیاری از مراکز پلاسمای خون افراد را می گیرند. از کرج گرفته تا یافت آباد و مرکز تهران، به نظر می رسد خیرین زیادی وجود دارد و برخی نیز تا 500 بار به صورت خانوادگی اهدا کرده اند، اما شواهد نشان می دهد که شیوع ویروس کرونا بازار اهدای پلاسما را نیز ضعیف کرده است.

پلاسما یک مایع خونی است که به طلای مایع نیز معروف است و فواید زیادی برای بدن دارد. پلاسما در واقع مواد مغذی، هورمون ها، پروتئین ها و سایر مواد مغذی را در سراسر بدن فراهم می کند. از آنجایی که پلاسما جزء حیاتی خون است، نقش مهمی در درمان بسیاری از مشکلات سلامتی ایفا می کند و حاوی بسیاری از مواد مهم از جمله آنتی بادی ها، فاکتورهای انعقادی و پروتئین هایی مانند آلبومین و فیبرینوژن است. به همین دلیل از مردم درخواست می شود پلاسما اهدا کنند.

از پلاسما برای تولید داروهایی استفاده می شود که به بقای تعدادی از بیماران خاص از جمله بیماران مبتلا به هموفیلی بستگی دارد. برخی از این بیماران مجبورند این داروها را به صورت روزانه یا هفتگی تزریق کنند که به مقدار محدود در سراسر جهان موجود است، بنابراین خرید آن آسان نیست. گفته می شود سالانه ده ها میلیون دلار ارز برای خرید این داروها از کشور خارج می شود.

بر اساس اطلاعات درج شده در سایت چند مرکز زیرمجموعه، روزانه بالغ بر 300 نفر برای اهدای پلاسمای خون اقدام می کنند که برخی از مراجعه کنندگان از کاربران دائمی این کار هستند و اطلاعات آنها در سایت این مراکز منتشر می شود.

یکی از آنها با خواهرانش برای اهدا می آید. آنها ساکن کرج هستند و تا کنون حدود 556 بار چیزی اهدا کرده اند، یعنی حدود 390 لیتر پلاسما!

«فاطمه» نیز یکی از اهداکنندگان دائمی پلاسما است و 12 سال است که پلاسما اهدا می کند و تاکنون حدود 223 بار این کار را انجام داده است. پلاسما نیز توسط خانواده، شوهر، پسر و عروس وی اهدا می شود. فاطمه یک بار با هزینه اهدای پلاسما به کربلا رفته و می گوید این قسم بود.

حسین نیز بازنشسته است و ساکن یافت آباد است. او سال هاست که این کار را انجام می دهد و تاکنون 236 بار پلاسما اهدا کرده است.

طبق استانداردهای بین المللی، هر فرد سالمی می تواند به طور متوسط ​​دو بار در هفته پلاسما اهدا کند. بدن ما پلاسمای اهدایی را ظرف 48 تا 72 ساعت دوباره پر می کند. اهداکننده با هر اهدایی در حین آزمایش نمونه خون از سلامت خود آگاه است. کل فرآیند اهدای پلاسما یک ساعت طول می کشد. گفته می شود پلاسمای مردم ایران یکی از سالم ترین پلاسماهای جهان است.

افرادی که خالکوبی دارند نمی توانند پلاسما اهدا کنند. شرایط اهدای پلاسما و خون مشابه است. افراد مبتلا به کم خونی نیز مجاز به اهدا نیستند.

انتهای پیام/