کد ملی، شماره‌ای منحصر به فرد است که اطلاعاتی چون سن، جنسیت، محل تولد و … را مشخص می‌کند. در انتخابات ِ پیش رو، یک ابَر داده تولید می‌شود که تحلیل آن برای حکمرانی، بسیار ضروری است؛ بویژه اگر بانک اطلاعاتی شرکت‌کنندگان (کدملی+شعبه رای‌دهی+زمان مراجعه) با سایر بانک‌های اطلاعاتی (از جمله: وضعیت تأهل، مدرک تحصیلی، مذهب، شغل، محل سکونت و دهک معیشتی) تقاطع داده شود. در آن صورت به سوالات زیر و سوالات مشابه می‌توان پاسخ داد:
آیا در هر موضوع و ترکیبات آنها تفاوت معناداری در واجدان شرایط رأی‌دهی و شرکت‌کنندگان وجود دارد؟ مثلا استقبال از انتخابات در رأی اولی‌ها که حدودا ٣.۵ میلیون نفرند آیا شبیه میزان مشارکت در حوزه‌های انتخابیه آنان و کل کشور است یا تفاوت معنادار دارد؟ همین تقاطع‌ها را می‌شود برای سایر مقاطع سنی انجام داد. حال اگر داده‌های شرکت‌کنندگان و واجدان رای را در تقسیم‌بندی‌هایی چون سن، جنسیت، وضعیت تاهل، مدرک تحصیلی، محل سکونت، شغل، دهک، شعبه، حوزه انتخابیه و …تقاطع داد و ترکیب کرد، تحلیل‌های دقیق‌تری فراچنگ می‌آید.
حتی خروجی‌های فانتزی هم می‌شود گرفت: مثلا آیا زمان مراجعه به شعبه برای شاخص‌های یادشده، برای هر شعبه، حوزه انتخابیه، استان و کشور دارای الگوست یا خیر.
ابَر داده‌ها بهترین منبع برای شناسایی کنش‌ها، واکنش‌ها، هنجارها و ذائقه‌هاست و بیشترین بهره‌برداری را طراحان حوزه‌های خرد و کلان(بنگاه و حکمرانی) می‌توانند داشته باشند تا از پندارها و ذهنیت‌های قالبی ارتفاع بگیرند.
* منتشر شده پایگاه خبری الف: https://www.alef.ir/news/4021208098.html