نقش و جایگاه سایبر پولتیک در سیستم بین المللی

این چیزها به خوبی نشان می دهد ،اینترنت و فضای مجازی عرصه جدیدی را برای سیاست فراهم کرده است ،فضایی هستند که در آن افراد، گروه ها ،مختلف و دولتی ،بازیگری و سیاست، آنها برده اند.

سیاست سایبری یک مفهوم دو بخشی است ،اشاره ای به تعامل و پیوند دو عرصه سیاسی باشد (محل دوستی، همکاری، رقابت، درگیری و مبارزه برای ارزش ،و علایق) و اینترنت (فضایی جدید برای بازیگری) دارد. برخی از کارشناسان حتی فراتر از آن هستند، ادامه دهید و در مورد سیاست سایبری تحت عنوان صحبت کنید “سیاست عالی» در عوض “خط مشی پایین» ساخته شده است، آن ها هستند.

در زمینه روابط بین ،بین المللی، تحت تأثیر سنت، ism، ماده بین، بین الملل به موضوعات بسیار مهم و حیاتی مانند مسائل امنیتی و مسائل کم اهمیت تر مانند مسائل اقتصادی تقسیم می شود ،شدن. برخی کارشناسان معتقدند با توجه به اهمیت فضای مجازی، ،سیاست سایبری را باید به عنوان یکی از مهم ترین، حیاتی ترین و امنیتی ترین مسائل یا خط مشی بالا در نظر گرفت. نشان می دهند، امروز آن را به میلیون ها نفر تبدیل کنید ،صدها نفر در سراسر جهان به رایانه و اینترنت دسترسی دارند و هر روز بر تعداد کاربران و سطح و عمق استفاده از اینترنت افزوده می شود.، این موضوع فضای بسیار مهمی را برای بازیگری و در نتیجه سیاست فراهم کرده است. هر روز برای تعداد کاربران و همچنین سطح فناوری، گسترش می یابد، شدن. در چنین شرایطی فضای مجازی نقش مهمی در هدایت افکار عمومی، ایجاد اولویت ها دارد، و آرزوها، دیپلماسی عمومی، جاسوسی، خرابکاری، جنگ، درگیری و هر چیزی که در واقع فضای سیاسی واقعی را می سازد، وجود دارد.، دادن. در نتیجه باید فضای مجازی را جزئی از سیاست بالا دانست.

چارچوب نظری و مهم‌ترین تأثیرات فضای مجازی بر سیاست و روابط بین‌الملل شامل سه موضوع اساسی است. موضوع اول؛ ارائه «دستور مفهومی» برای تبیین رابطه فضای مجازی و سیاست. موضوع دوم؛ شناخت و اعتقاد به ارتباط گسترده فضای مجازی و سیاست. موضوع سوم؛ توضیح مسیر و مسائل مهم مربوط به آن.

راه اول مربوط به تعامل مرکز به مرکز است. در واقع در این وضعیت دو زیرسیستم با هم تلاقی می‌کنند که در هر دو عامل نوع مرکزی عمل می‌کنند. در این شرایط ارزش های اساسی و حیاتی آنها تغییر کرده و تنظیم روند وابستگی متقابل به گونه ای که رفاه را افزایش دهد یا از ضرر و زیان آن جلوگیری کند، بالاترین ارزش تلقی می شود و بنابراین تهدیدها خارج از آن هستند. دولت سنتی و به عنوان تهدید، مقابله با رونق با ناکارآمدی تلقی می شوند و این اقدام توسط بسیاری از عوامل دولتی یا غیردولتی قابل انجام است و در نهایت نقاط ضعف در قالب قدرت نظامی ضعیف تعریف نخواهد شد. ضعف ها بر اساس ناتوانی در مواجهه با اثرات بد فرآیندهای جدید به ویژه فرآیند وابستگی متقابل اقتصادی و تنظیم آن به منظور افزایش رفاه تعریف می شوند. از سوی دیگر، نظام بین‌الملل در مجموع در این لایه، به لحاظ ثبات و تداوم، ضمن مواجهه با تهدیدات و عوامل جدید، با آسیب‌پذیری مرتبط با سازمان‌دهی الگوهای رفتاری و تنظیم فرآیندهای جدید مواجه است.

راه دوم مربوط به تعامل محیط با محیط و ملاقات دو محیط با یکدیگر است. در محیط های ذکر شده که می توان آنها را به عنوان مناطق آشوب نیز تصور کرد، امنیت بر اساس چهار پارامتر تشکیل دهنده آن و در قالب سنتی تعریف می شود. در محیط مذکور، فرآیندهای مدرن برتری و غلبه پیدا نکرده اند، زیرا اساساً نیروهای عمیق سیستمی در این حوزه از کارایی مناسبی برخوردار نبوده و لذا نتوانسته اند فضای جدیدی را ایجاد کنند. در نتیجه چنین محیط هایی، اصل هرج و مرج مهمترین اصل نظم تلقی می شود.

در این راستا این خرده سیستم با موضوع بقای واحد مواجه است و مهمترین آسیب پذیری آن در توزیع قدرت و ساختار نامتناسب قدرت است و کارآمدترین سازوکار برای بقای خود موازنه قوا با اشکال متفاوت آن است. ممکن است. در نهایت حالت سوم از تلاقی دو محیط مرکزی و محیطی تشکیل می شود. به عبارت دیگر، محیطی با ویژگی های سنتی با محیطی با ویژگی های مدرن تعامل دارد. در این حالت به دلیل نفوذپذیری حاشیه به محیط مرکزی، جریان هایی از مرکز به پیرامون جریان خواهند داشت. در چنین شرایطی، حاشیه با بسیاری از عوامل مرکز، دولتی و غیردولتی مواجه است. این عوامل ارزش‌های اساسی و حیاتی منطقه پیرامونی نظام از جمله ارزش‌های اقتصادی، سیاسی، نظامی و فرهنگی آن را تهدید می‌کنند و در اجرای این تهدیدات، قاعده سیاست سایبری جایگزین و یا علاوه بر سیاست واقعی به کار گرفته می‌شود. .

در نهایت فضای جدیدی در عرصه بین المللی ایجاد شده است که بر اساس نظریه ها، رویکردها و سطوح گذشته قابل تحلیل نیست. در واقع محتوا و فلسفه فضای جدید که از آن به عنوان فضای مجازی یاد می کنیم با گذشته بسیار متفاوت است. در این فضای جدید انواع جدید و متفاوت دوستی، همکاری، رقابت، دشمنی و جنگ در کنار الگوهای گذشته ایجاد شده است. علاوه بر این، بازیگران سنتی که بسیار مبهم و غیرقابل پیش بینی هستند، بازیگران مختلف و متنوعی نیز به آن پیوسته اند. در نتیجه این شرایط، نیاز به تاکید بر نظریه ها، رویکردها و دیدگاه های جدید است که نسبت به گذشته بسیار انعطاف پذیرتر و بازتر هستند.

6565