امید به بهار صلح و دوستی جهانی

به نام خدا
یا فاتح دل ها و بینش ها
یا استاد شب و روز
یا محیط و محیط
حَوِّلْ حَلَنَا لِلی أَحْسَنِ الْحالِ

جشن بهار و تولد دوباره طبیعت در سال جاری مصادف با تلخ ترین حوادث جهان یعنی کشته و زخمی شدن، تخریب و گرفتار شدن مردم در سایه سیاه جنگ دو کشور همسایه بر اساس تصمیم دولت هاست. از این دو کشور؛

فغان از جغد جنگ و جوجه هایش
این بو را برای همیشه قطع می کند

اما تقویم قمری مصادف با میلاد مسعود حضرت مهدی (عج) است. او که حامل صلح جهانی است و منتظر ظهور این موجود مقدس است، به انسان می آموزد که صلح را بر برتری، دوستی را بر دشمنی، مهربانی را بر خشونت ترجیح دهد. او به بشریت می آموزد که جنگ، خونریزی و کشتار شکل دیگری از حیوان است و انسان موجودی است که باید از حیوان فراتر رفته و در زیر سایه عقل و اندیشه با افراد دیگر زندگی کند.
علاوه بر این، او باید اقداماتی را انجام دهد تا نه تنها انسان هایش، بلکه طبیعت اطراف او نیز از دست و زبان او در امان باشند. امید به رؤیت چهره تابناک مهدی (عج) بهار صلح و دوستی جهانی را پس از زمستانی سرد و دوری ماندگار از مردم و صبحی سفید آشتی پس از شب های تاریک و تاریک جنگ و خونریزی و جهل را نوید می دهد. پایان ظلم و زندگی خردمندانه در باران رحمت الهی. بینش ما و زبان شیراز را نامرئی می کند.
حاکمان از تاریکی شب یلدا می گویند
نور خورشید جوی است که پدید می آید

والسلام

* مجتهد، حقوقدان، دانشیار و رئیس گروه معارف اسلامی فرهنگستان علوم ایران