اکثر مردم شهر موفق به فرار شدند ، اما شهر زیر چند متر گرد و غبار و خاکستر غرق شد …
به گزارش باراناخبر ، این روزنامه اعتماد وی در ادامه نوشت: “تاریخ به چنین روزی در سال 79 پس از میلاد باز می گردد ؛ در فوران کوه وزوویوس ، در حدود 8 کیلومتری شهر پمپئی (پمپئی نزدیک ناپل است).
این کوه سالها ساکت بود و هیچ نشانه ای از فوران احتمالی را نشان نمی داد. تا آنجا که اکثر مردم احتمال فوران مجدد آن را نادیده گرفتند و نسلهای بعدی فراموش کردند که آتشفشان است. اما تابستان 79 ناگهان دوباره ظاهر شد و خاطره ای را زنده کرد که اکثر پومپیایی ها حتی از وجود آن خبر نداشتند. این فوران ظاهراً دو روز و شب به طول انجامید و حداقل چهار شهر دیگر ایتالیا در آن روز را به جز پومپی ویران کرد ، که مهمترین آنها هرکولانوم بود.
من گفتم که در پومپی اکثر مردم موفق به فرار شدند. این نظر باستان شناسان است زیرا آنها معتقدند که تعداد اجساد پیدا شده (حدود چند صد) درصد کمی از جمعیت بالقوه شهر در آن زمان را تشکیل می دهد. آنها می گویند اکثر ساکنان پومپی در آن زمان ترسیده بودند و وقتی انفجار را دیدند (و صداهای وحشتناک همراه آن را شنیدند) ، اشیاء با ارزش و اقلام ضروری را برداشته و فرار کردند. اما بیشتر کشته شدگان این حادثه کسانی بودند که در اثر گرما خاموش شده یا در باران خاکستری که شروع شده بود غرق شدند. برخی در خانه های خود به دام افتاده بودند. با پیوستن به خرابه های شهر و کاوش در ساختمان های عمومی و خانه های خصوصی ، ساکنان پومپی تصویری از زندگی عادی و روزمره را ترسیم می کنند و می گویند که این شهر زمانی شهری غنی با مردمان شاد و مرفه بوده است. امروزه این مکان در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده و سالانه حدود 2.5 میلیون بازدیدکننده دارد. (البته این آمار به قبل از کرونا برمی گردد) و از این نظر به عنوان یکی از منابع درآمد در ایتالیا نیز شناخته می شود.
اما اگر به خود حادثه برگردیم ، پلینی کوچک یکی از شاهدان فوران وزوویوس بود که می گفت در آن زمان 17 سال داشت. بر اساس نوشته های وی ، زمان تخریب شهر پمپی به عنوان روزهایی مانند اوت 79 شناخته می شود. البته گروهی از باستان شناسان می گویند که لباس اجساد لباس پاییزی است نه لباس تابستانی و بنابراین ممکن است که آتشفشان وزوویوس در آگوست 1979 فوران نکرد ، بلکه در سپتامبر یا حتی اکتبر همان سال فوران کرد و این فاجعه را رقم زد – مرگبارترین چنین فاجعه ای در تاریخ اروپا. (در مورد وقوع حادثه در سال 79 بعد از میلاد شکی نیست).
لیستی طولانی از حداقل چند ده کتاب وجود دارد ، چه داستانی و چه تحقیقی در مورد فاجعه بار فوران کوه وزوووس و تخریب شهر پومپی ، از رمانهای عاشقانه و مجموعه شعر گرفته تا تحقیقات باستان شناسی و اقتصاد گردشگری تاریخی. علاوه بر مستندهای مربوط به شهر پومپی ، چندین فیلم بلند و کوتاه درباره شهر و پیامدهای آن ساخته شده است که قدیمی ترین آنها ، اگر اشتباه نکنم ، به سال 1908 برمی گردد و فیلم 20 دقیقه ای The Last Days of پمپئی “آخرین فیلم پمپئی است ، فیلمی در سال 2014 به کارگردانی پل دبلیو اندرسون و بازی کیت هرینگتون”.
انتهای پیام