کاش «بحرین» هم مثل «چلسی» باشد!

این فقط یک هدف باشگاهی نبود. بارقه ای از امید در تاریک ترین روزها بود. کافی است مهدی طارمی و بازیکنان تیم ملی ایران بحرین را به عنوان چلسی تماشا کنند. بحرینی ها در نهایت شکست ناپذیر نیستند.

به گزارش باراناخبر ، عصر ایران وی نوشت: “کسانی که دیشب تا ساعت 1:30 از خواب بیدار شدند باید چند دقیقه از گل خونین شگفت انگیز مهدی طارم آنقدر بالا رفته باشند که خواب آلودگی آنها به حدی بود که خوابشان می برد! پورتو پای چلسی ماند ، برای دو گل در بازی. به عنوان یک ماموریت غیرممکن. وقتی مهدی طارمی نیمکت نشین بود ، به نظر می رسید بسیاری از مردم انرژی خود را از پشت این تیم می گیرند. پورتو مثل همیشه جنگنده بازی می کرد. این سبک بازی این تیم در فوتبال اروپا. مشتاق مبارزه بدون کوچکترین ترس.

همزمان با این مسابقه ، بازی پاری سن ژرمن و بایرن مونیخ از شبکه سه پخش شد که به دلیل تعداد زیاد ستاره و حساسیت بالا ، اولین انتخاب بسیاری از بینندگان ایرانی بود.

چلسی یکی از اولین تیم هایی بود که ما از گلزنی با علی دایی لذت بردیم. در سال 1378 ، زمانی که علی دایی بازیکن هرتا برلین بود ؛ تیمی که ستاره های زیادی ندارد اما می خواست با ستاره های بزرگ لیگ قهرمانان رقابت کند.

چلسی در آن روزها هنوز تیم خوبی نبود ، اما طبق گفته بازیکنان فوتبال ، تریلر را یدک نمی کشید. در آن بازی معروف که هرتا برلین با 2 گل علی دایی در مقابل تک گل فرانک لبو پیروز شد ، چلسی مجموعه ای از ستاره ها را در اختیار داشت. اد دیگو ، مارسل دسای ، فرانک لبو ، دن پترشیو ، دنیس ویز ، توره آندره فلو ، جانفرانکو زولا ، دیدیه دشان ، سلستین بابائارو و … هر کدام در آن زمان بازی می کردند. بازیکنانی از هلند ، فرانسه ، قهرمانان جهان ، نروژ ، ایتالیا ، نیجریه ، رومانی و …

در آن زمان عموی من با بسیاری از ستاره های درجه یک دروازه میلان را گشود تا ما بتوانیم سلطنت کنیم. دو سال پیش علیرضا جهانبخش ، ریش قرمز فوتبال ایران ، یک گل زیبا برای چلسی به ثمر رساند. یکی از معدود بازیکنانی که می درخشد ، ما هنوز به لیگ جزیره امیدواریم.

تا دقیقه 63 چلسی – پورتو یک مسابقه عادی بود ، اما یک بار مهدی طارمی آمد ، همه انتظار معجزه داشتند. بازیکنی که اگر در مقابل یوونتوس به صورت رایگان اخراج نشود ، می تواند تیم توخل را تحت فشار قرار دهد اما نیمکت نشینی تا دقیقه 63 بیشتر شبیه یک ناسپاسی بود.

حتی هواداران بایرن مونیخ که در دقایق پایانی از اشتیاق به گل دوم می سوختند ، با دیدن صحنه گل شگفت انگیز مهدی طارم میخ می شدند. ترجمه ای بی عیب و نقص از پسر فوتبال ایران در بوشهر که مسلماً آماده ترین فوتبالیست این روزها است. گلهایی برای پورتو اما سوت آخر. تمایل ما برای ادامه لیگ قهرمانان با مهدی طارمی باقی ماند ، اما او رکورد بازی های خود را به گونه ای بست که بعید است سال آینده با تیم بزرگتری در این مسابقات بدرخشد.

این فقط یک هدف باشگاهی نبود. بارقه ای از امید در تاریک ترین روزها بود. کافی است مهدی طارمی و بازیکنان تیم ملی ایران بحرین را به عنوان چلسی ببینند. مطمئناً بحرینی ها شکست پذیر نیستند. آنها از ساختار و تشکیلات خوبی برخوردار هستند ، اما وقتی ما طارمی ، آزمون ، جهانبخش ، کاوه رضایی و دوازده ستاره ای را داریم که اکنون در فوتبال اروپا دیده می شوند ، چرا نباید به نجیب زاده بودن در آسیا امیدوار باشیم؟ “با این یک گل ، بگذارید کمی در وسط روزهای تاج خواب ببینیم که بوی مرگ می دهد ، حتی اگر بهار نباشد.”

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا