در سالی که قرار است مجلس یازدهم با دولت دوازدهم کار کند ، هم مشکلات کشور ، هم تاریخچه اختلافات و هم رقابت های سیاسی بین دو قدرت و نیاز کشور به همکاری و همکاری بین دو نهاد مشخص است.
به گزارش باراناخبر ، محمد هاشمی در Etemadonline وی نوشت: “در شرایطی که مجلس کاملاً چهره خود را از نظر سیاسی تغییر داده و به نظر می رسد که این موضوع انگیزه هایی را برای تشدید درگیری های سیاسی در کشور افزایش داده است ، لازم است که رهبران سه قوه با حداکثر احتیاط عمل کنند به گونه ای که اجازه همکاری می دهد. ” نه تنها قدرت مسدود می شود بلکه افزایش می یابد. در حقیقت ، اکنون این روسای سه شاخه هستند که از یک سو به عنوان رهبران سه نهاد اصلی کشور و از طرف دیگر به عنوان چهره های برجسته و سیاسی با نفوذ در جریان های مختلف ، باید سعی کنند فضا را کنترل کنند. سیاسی با اضافه شدن آقای قالیباف در آقای رئیسی و آقای روحانی ، هر سه باید بدانند که جامعه آنها دیگر انتخابات سال 1996 نیست بلکه یک جلسه سران سه قوه است و اختلافات رسمی بین این دو وجود دارد. عمق زیادی دارد. این بدان معناست که ما برای ایجاد این اتحادیه در سال 1996 و اکنون در سال 1999 با دو چارچوب متفاوت روبرو هستیم.
نکته مهم امروز این است که کشور ما با تحریم های خارجی و اخیراً گسترش تاج دست و پنجه نرم می کند و توانایی پذیرش مشکلات بیشتر را ندارد. بنابراین ، هنر روسای سه قوه باید این باشد که این مشکلات در یک چرخه شریر و بدون نتیجه به مشکلات و بهانه‌های سیاسی تبدیل نشوند. این به هیچ وجه به معنی نادیده گرفتن اختلاف سلیقه یا محدود کردن حقوق قانونی مجلس و نمایندگان مجلس برای نظارت بر دولت نیست. معنای آن برنامه ریزی بیشتر در امور جاری کشور است. بدون شک مشکلات کشور فقط سال آینده حل نمی شود بلکه این جامعه روابط بین سه قوه در این زمان است که نشان می دهد چگونه ما در دستیابی به این مشکلات پیش خواهیم رفت و چقدر از نفع عموم مردم سود خواهیم برد. .