اگر coronavirus این روزها بیاید و همه را بی خانمان کند ، این خوشبختی است که می توانیم در آینده امیدوار باشیم. امروز بیایید از چیزهای کوچک خوشحال شویم و سعی کنیم خود را سرگرم کنیم تا غمگین نشویم. بگذارید با خواندن و مطالعه آگاهی خود را بالا ببریم ، زیرا هرچه بیشتر کتاب بخوانیم و شناخت بیشتری داشته باشیم ، بیشتر از زندگی سود می بریم.
به گزارش باراناخبر ، نویسنده جمال میرشادقی در مقاله است اعتماد وی نوشت: “یک زندگی طولانی به من این فرصت را داده است که تجربه های بی شماری در زندگی داشته باشم و شاهد فراز و نشیب های بسیار زیادی باشم. من کودک کار و پدرم قصاب بودم. من تازه کلاس هفتم بوده ام و بیش از سه ماه از سال تحصیلی گذشته بود که پدرم مرا از مدرسه بیرون کشید و گفت: “من بهتر در قصابی کار می کنم.” آنقدر مرا شوکه کرد که بیمار شدم. باشد که خداوند ، مادربزرگم که نتوانسته است تحمل کند ، به من رحم کند و با همان تأثیری که بر پدرم داشت ، مرا متقاعد کرد که به مدرسه برگردم. با گذشت سالها به دلیل فقر خانواده پدرم ، من فقط غذا و لباس تهیه می کردم و با آموزش یک دانش آموز خصوصی هزینه تحصیلاتم را پرداخت می کردم. وقتی به دانشگاه رفتم ، من رسما معلم شدم و همین شرایط اقتصادی بهبود پیدا کرد. چند سال بعد ، من ازدواج کردم و تمام هزینه ها را به تنهایی پرداخت کردم. بعداً ، از طریق نوشتن ، من همیشه با چالش سانسور دست و پنجه نرم می کنم و همچنان با آن روبرو هستم ، اما آیا این دلیل برای در آغوش گرفتن زانوی غم است؟
نتیجه گیری من از این سالها این است که هرگز نباید انتظار داشت اتفاقات بزرگی رخ دهد و پشیمان شود ، زیرا روزی که گذشت از دست می رود و هرگز برنگشته است. بنابراین توصیه من به همه این است که از روزهایتان قدردانی کنید و انتظار چیزهای خوبی را نداشته باشید. اگر آنچه به دست می آورید آنطور که انتظار دارید مناسب نیست ، باید از آن راضی باشید ، زیرا روز می گذرد و دیگر برنمی گردد. از زندگی استفاده کنید نه اینکه به دنبال مشاوره دیگران باشید. اجازه ندهید زندگی شما فقط در عزا و غم و اندوه سپری شود. فردی غمگین و منزوی به پیشرفت جامعه کمک نمی کند و به دنبال تغییر نیست. بنابراین شادی را از دست ندهید.
اگر coronavirus این روزها بیاید و همه را بی خانمان کند ، این خوشبختی است که می توانیم در آینده امیدوار باشیم. امروز بیایید از چیزهای کوچک خوشحال شویم و سعی کنیم خود را سرگرم کنیم تا غمگین نشویم. بگذارید با خواندن و مطالعه آگاهی خود را بالا ببریم ، زیرا هرچه بیشتر کتاب بخوانیم و شناخت بیشتری داشته باشیم ، بیشتر از زندگی سود می بریم.
کتابی که این روزها بیش از هر زمان دیگری به آن توصیه می کنیم “هزار و یک شب” است. این کتاب صدها سال پیش در هند نوشته شده و در دوره ساسانیان به فارسی ترجمه شده است و چند قرن بعد مصریان آن را به عربی ترجمه کردند. “یک هزار و یک شب” کتابی است که از نویسندگان بزرگی در سراسر جهان ، مانند بورخس ، الهام گرفته است تا داستان های خود را بنویسند. اگر بتوانید نسخه اصلی کتاب را بیابید و بخوانید ، همان نسخه منتشر شده در سالهای ابتدایی قرن چهاردهم است. در این کتاب می توانید با شخصیت های مختلف انسانی و نه فقط یک کلیشه آشنا شوید. “هزار و یک شب” سرگرم کننده و آموزنده است. خواندن این کتاب بسیار لذت بخش بود و من آنها را در مجامع مختلف نقل کردم. البته نسخه منتشر شده توسط انتشارات هرمس توسط عبدالطیف نسوجی نیز نسخه خوبی است و می توانید روزهای قرنطینه را با خیال راحت با آن سپری کنید. “
انتهای پیام