گروه تحقیقاتی دریافتند که وقتی این ظروف در مایکروویو قرار می‌گیرند، هر سانتی‌متر مربع از این ظروف می‌تواند در برخی موارد بیش از دو میلیارد نانوپلاستیک و چهار میلیون میکروپلاستیک را آزاد کند.
به نقل از ارث، این مطالعه نشان داد در حالی که خطرات بالقوه سلامتی ناشی از بلع این ذرات پلاستیکی ریز هنوز به‌طور کامل شناخته نشده است اما تا ۷۵ درصد از سلول‌های کلیه جنینی کشت شده تنها پس از دو روز قرار گرفتن در معرض این ذرات از بین رفتند.
محققان اظهار کردند: این واقعا مهم است که بدانیم چه تعداد میکرو و نانوپلاستیک مصرف می‌کنیم. زمانی که ما غذاهای خاصی می‌خوریم، به‌طور کلی از محتوای کالری، سطح قند و سایر مواد مغذی آنها مطلع می‌شویم بنابراین به همان اندازه مهم است که ما از تعداد ذرات پلاستیکی موجود در غذایمان آگاه باشیم.
آنان افزودند: درک مقدار میکرو و نانوپلاستیک‌هایی که مصرف می‌کنیم می‌تواند کلید درک آسیب‌های احتمالی باشد که ممکن است ایجاد کنند. چندین مطالعه، ازجمله مطالعات آنان، ارتباط قوی بین سمیت این ذرات و میزان قرار گرفتن در معرض آنها را نشان می‌دهد.
نتایج به عوامل مختلفی مانند نوع ظرف و محتویات آن متفاوت بود اما آنچه واضح بود این است که به نظر می‌رسد، نوزادان و کودکان نوپایی که آب یا محصولات لبنی قرار گرفته در مایکروویو را مصرف می‌کنند، بالاترین غلظت نسبی پلاستیک را می‌خورند.
آزمایش‌های شبیه‌سازی‌شده در یخچال و نگهداری مواد غذایی و نوشیدنی در دمای اتاق در یک دوره ۶ ماهه نیز نشان داد که این شیوه‌ها می‌توانند باعث آزادسازی میکرو و نانوپلاستیک‌ها شوند.
محققان اظهارکردند که سلول‌های کلیه ممکن است نسبت به سایر انواع سلول‌ها در برابر این ذرات آسیب پذیرتر باشند. علاوه بر این، این واقعیت که ظروف پلی پروپیلن و کیسه‌های پلی اتیلن حدود ۱۰۰۰ برابر بیشتر از میکروپلاستیک‌ها نانوپلاستیک آزاد می‌کنند، نگرانی‌هایی را در مورد توانایی این ذرات ریز برای نفوذ به سلول‌ها ایجاد می‌کند.
نتایج این تحقیق در مجله Environmental Science & Technology منتشر شده است.