سه قسمت قبلی ، أاز جراحت، التیامبخش و شهادت علی (ع) U fol در ادامه ، مطالبی از وصیت نامه وی ارائه می شود.
وصیت نامه خواسته ها و نگرانی هایی است که فرد برای نسل خود ابراز می کند و دیگر از او سودی نمی رساند و به او آسیب نمی رساند ، و به قول امام ، فردای آن روز که جای من آزاد باشد و دیگری روی آن بنشیند ، راز درون شما خواهید فهمید که چه کسی را از دست داده اید (رجوع کنید به Ecclesiastes 149) ، بنابراین اساسی ترین یا مهمترین مسائل ذهنی بشر در پرتو آن قابل شناسایی است.
ب – امام پس از بازگشت از صفین و پیروی از موارد ناخوشایند ، و در آستانه حرکت به سایر کشور ، وصیت نامه هایی خطاب به امام حسن (ع) دارد که از جمله نامه های طولانی نهج البلاغه است و حاوی نکات و توصیه های ضروری و ارزشمند. 31) همانطور که پس از ضربه ، وی اراده کوتاهی دارد (خطبه 149) که بر اساس آن ایمان یا نیازهای بشری انسان را می توان از دیدگاه آن حضرت به شرح زیر خواند:
1 اعتقاد به خدا ، عمل به سنت نبوی و اعتقاد به آخرت و مرگ انسان که پایه های دین آسمانی و پایه و اساس تعامل انسان بر آن بنا شده است ، و همچنین بی احترامی به امور دنیوی و حرص و آز و عدم جستجو چیزهایی که از بین می روند و ناپایدار هستند.
2 پیوند اجتماعی و همگرایی (خطبه 149) ، پرهیز از ستیزه جویی و ناسازگاری و از همه مهمتر ، تسهیل دیگران و تمرین دوستی و تحمل در حوزه روابط و جلوگیری از سوicion ظن و بدخواهی نسبت به دیگران. آنجا که مدارا بزرگ تلقی می شود ، در جایگاه تحمل زیاد قرار می گیرد (شهیدی ، ترجمه نهج البلاغه ، ص 305).
3 تلاش برای سازماندهی زندگی و تسهیل امور مردم تا حد ممکن امکان پذیر است (همان ، 14 ص 145) ، با تأکید بر دو نکته بسیار اساسی:
اول: حفظ آزادی و عزت انسان با اجتناب از اتکا به دیگران / قدرت ؛ هیچ چیز را نباید از دیگری خواست!
دوم: توجیه نکردن هدف با وسیله؛ هرگز دستیابی به خیر بدست آمده توسط شر یا دستیابی به ثروتی که با سخت کوشی بدست نیامده باشد جستجوی صحیح نیست (همان ، ص 304)
4. سعی کنید رابطه را با برادر و دوست تقویت کنید و از نرمش با دشمن استفاده کنید ، زیرا بخشش بهتر از انتقام و پیروزی است (همان ، ص 306).
5 ثبات شخصیت و دست نخورده از موقعیت هایی که در آن قرار گرفته است.
س: آنچه از گردآوری وصایای آن حضرت بدست می آید ، انسان ارزش انسان و عزت او است که به هیچ وجه نباید توسط وی یا شخص دیگری آسیب ببیند ، زیرا نباید با دیگری تعامل کند به گونه ای که نشان دهد رعایت نکردن کرامت و ارزش آن است ، همانطور که در بند وصیت نامه این نکته کلیدی بیان شده است – قانون طلایی اخلاق: رم پسرم! خود را بین خود و دیگری قرار ده ، تا دیگری آنچه را درباره خود می پسندی دوست بدارد و آنچه را که برای خودت بد می کنی برای او انجام دهی و ظلم نکنی ، زیرا دوست نداری تحت ستم قرار بگیری و همانطور که می خواهی با تو خوب رفتار کن خوب و … (نامه 31).
زندگی بشر فقط وقتی معنا پیدا می کند که همه از نظر دینی – به معنای رعایت اصول ارزشها – بالاترین مسیر کمال و اخلاق را در پیش بگیرند ، این همان چیزی است که امام در طول زندگی و در وصایای خود به دست آورده است.
* عضو دانشکده م theسسه علوم و فرهنگ اسلامی ، بهار 1400. a.vasei@isca.ac.ir