در پی اظهارات ضد و نقیض نمایندگان مجلس شورای اسلامی و سازمان شیلات در مورد ممنوعیت صید ماهی در کشور ، مدیرکل دفتر حفاظت دریایی سازمان محیط زیست اظهار داشت که مطابق با قانون حمایت و استفاده از آبزی پروری محیط زیست وی گفت: با این شرایط ما از نمایندگان مجلس خواسته ایم این قانون را اصلاح كنند تا سازمان محیط زیست به همراه شیلات در زمره ناظران حوزه شیلات و شكار باشد.
به گزارش باراناخبر ، موضوع ممنوعیت ترال در کشور طی روزهای اخیر با فراز و نشیب ها و چالش های زیادی همراه بوده است. در آخرین روزهای ماه اکتبر بود که سمیه رفیعی ، رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی ، ممنوعیت دو ساله پایمال کردن را اعلام کرد. اندکی پس از اعلامیه ، سازمان شیلات اعلام کرد که به دلیل تحقیقات و به روزرسانی مطالعات میدانی ، حداکثر برای دو سال تعلیق خواهد شد.
با این حال ، سازمان شیلات در آن زمان ممنوعیت انواع ترال را در کشور تصویب نکرد و نبی الله خونمیرزایی ، رئیس این سازمان ، تأکید کرد که فعالیت تجاری صید ناوگان بذر از ابتدای دسامبر تا پایان ماه متوقف می شود. تحقیق و بررسی. در گذشته معین الدین سعیدی ، سخنگوی کمیته کشاورزی مجلس شورای اسلامی ، اعلام کرد که وزیر جهاد انواع ترال را برای همه آبزیان به مدت دو سال ممنوع کرده است.
علیرغم اظهارات ضد و نقیض گفته شده در این زمینه ، ممنوعیت ترال می تواند خبر خوبی برای محیط زیست کشور باشد ، زیرا به عقیده بسیاری از کارشناسان ، ترال یک روش کاملاً مخرب است و در بسیاری از کشورهای جهان ممنوع شده است. از طرف دیگر ، ترال باعث آسیب به بستر دریا و صخره های مرجانی واقع در بستر دریا می شود همچنین تخمین زده می شود که با هر کشش کوتوله ، حدود ۵ تا ۲۵٪ از زیستگاه دریا از بین می رود.
داوود میرشکار – مدیر کل دفتر گارد ساحلی سازمان محیط زیست – در مصاحبه با باراناخبر وی با اشاره به اینکه عدم نظارت از سوی نهادهای مربوطه در زمینه فعالیت های ماهیگیری منجر به سو abuseاستفاده بسیاری از افراد شده است ، می گوید: به عنوان مثال ، عدم نظارت کافی باعث شده بود که کشتی ها به دنبال سود بیشتر با تور ماهیگیری باشند – که برای فرار از زندگی دریایی بسیار کوچک Lifeshte غیرممکن است – برای حرکت به اعماق زیر 8 مایل ، که منجر به انقراض بسیاری از اکوسیستم های دریایی زیر 8 مایل شده است.
وی در ادامه با بیان اینکه در کشور ما و در آبهای جنوبی دو نوع ماهیگیری ترال کف و ماهیگیری در آبهای میانی وجود دارد: به عنوان مثال ، ماهیگیری با فانوس نمونه ای از ماهیگیری با ترال متوسط است و پشته های میگو نمونه ای از ماهیگیری در یال پایین است.
به گفته مدیرکل دفتر حفاظت ساحل سازمان محیط زیست ، ترال در نهایت در آبهای عمیق و در مکانهایی که تنوع زیستی بیشتری داریم انجام می شود. بنابراین بسیار مخرب است و طیف وسیعی از گونه های در معرض خطر و گونه های آبزی را تهدید می کند.
میرشکار گفت: “در سال های اخیر ، بسیاری از دستگاه ها از جمله قوه قضاییه و ارتش نسبت به موضوع ترال حساس شده اند و سازمان شیلات به دنبال یافتن راه حلی برای صید با کمترین آسیب بوده است.” در گذشته و اکنون نمی توان بر اساس اطلاعات مشابه ماهیگیری در محل را به روش های مختلف از جمله ترال برنامه ریزی کرد.
وی تأکید می کند: برای داشتن شیلات پایدار در کشور باید اطلاعات خود را در زمینه ذخایر دریایی به روز کنیم. مطمئناً هر فعالیتی که بیش از توان و تحمل اکوسیستم باشد ، صدمات زیادی به محیط زیست و آینده ما وارد می کند ، اما اگر تصمیم گیری آگاهانه و دقیق انجام شود ، آسیب به حداقل می رسد. بنابراین ، اگر ما بتوانیم از ترال جلوگیری كنیم تا دریا فرصتی برای دوباره پر كردن ذخایر خود داشته باشد ، اقدامی عالی خواهد بود.
مدیرکل دفتر حفاظت سواحل سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به فرمایشات مقام معظم رهبری برای توسعه دریا ، اظهار داشت: طبق فرمایشات وی ، باید بتوانیم برنامه ریزی های مفصلی برای دریاهای جنوبی داشته باشیم و شمال با مدیریت یکپارچه “. فقط برای ماهیگیری و شکار بدون داشتن قایق برنامه ریزی کنیم و مجبور شویم قایق هایی را از کشورهای دیگر وارد کنیم و به آنها یارانه سوخت بدهیم و به نوبه خود منابع دریایی ما را غارت کنیم.
میرشکار گفت: “متأسفانه ، این قانون به ما اجازه می دهد مجوزهای صید را کنترل کنیم یا آنها را بررسی کنیم.” منابع آب را تأمین نمی کند.
سرانجام اظهار داشت: طبق قانون حمایت و استفاده از آبزیان ، مواردی مانند ارزیابی ذخایر ، صدور پروانه صید ، نظارت بر روش های صید و غیره به عهده سازمان شیلات است. بنابراین ، ما با نمایندگان مجلس صحبت کرده و پیشنهاد کرده ایم که این قانون به گونه ای اصلاح شود که سازمان حفاظت محیط زیست به همراه سازمان شیلات بتوانند از جمله ناظران حوزه شیلات و شکار باشند. با ورود به این منطقه می توانیم وضعیت زیستگاه های دریایی و گونه های در معرض خطر آن را مورد مطالعه قرار دهیم و بر این اساس برنامه هایی را اجرا کنیم.
انتهای پیام