در ماجرای پلنک قائمشهر چه کسی مقصر بود؟

هیچ کس برای برخورد با حیوانی که راه خود را گم کرده است آموزش دیده نیست. نه آتش سوزی، نه هلال احمر، نه مردم، نه حتی محیط زیست. بالاخره پلیس چاره ای جز شلیک ندارد!

اما این داستان به یک روز ختم نمی شود. در آن سوی ایران عده ای با تراکتور می خواستند خرسی را بگیرند که کمرش بشکند و حیوان بیچاره ناپدید شود.

در حالی که فیلم های انقراض حیوانات کمیاب در کشورمان در حال ضبط است، در شبکه های اجتماعی تصاویری از برخورد انسان ها در سراسر جهان به چشم می خورد که عابران در انتظار عبور مادر و فرزندانشان از خیابان هستند یا ویدئوی دوستانه دیگری با طبیعت. خرس از جلوی آنها در رودخانه می پرد و با خوشحالی تصویر او را می گیرد.

به نظر می رسد بین ما و آنها تفاوت چشمگیری وجود دارد. آنها برای مقابله با چنین صحنه هایی آموزش دیده اند و ما نه. اما چه کسی مسئول آموزش مردم است؟ سازمان محیط زیستی که حتی سلاح بیهوشی هم ندارد؟

قطعا بی انصافی است که بگوییم در این زمینه فرهنگ سازی نشده است. نقش یوزپلنگ ایرانی فقط در لباس های سخت تیم ملی کار بزرگی بود و به همه دنیا نشان داد که ما هم چنین حیواناتی داریم اما حفاظت از آنها کمی سخت است. اما از نظر برنامه های آموزشی در این زمینه می توان به سریال «پایتخت» نیز اشاره کرد. وقتی فریبا از گفتگو با پلنگ مازندرانی با مهمانانش خوب می شود و ناجی حیوان می شود اما خودش ناتوان است.

در حالی که بسیاری از کشورها، از جمله آلمان، شبکه‌هایی دارند که به آموزش مردم و حیوانات و آموزش حیوانات دوستی به فرزندانشان اختصاص دارد، نه تنها برنامه‌ای در این زمینه نداریم، بلکه گاهی اوقات از پشت بام می‌افتیم و از حیوانی مانند اسباب‌بازی استفاده می‌کنیم. برای بچه هایمان می گذاریم تا آب در دل تکان نخورد. حالا می‌خواهد آن حیوان مرغ یا خرگوش، سگ یا همستر باشد.

اگرچه اجداد ما با حیوانات مهربانانه رفتار می کردند و حتی خود را وقف آنها می کردند، اما وقتی صحبت از «در ورودی که لاهوتا مرده بود» به میان می آید، شفاهی و باورهای رایج در مورد بی رحمی سگ و نادر بودن آن موهای گربه برجسته است. . عکس های بازمانده از ناصرالدین شاه با پلنگ هایی که شلیک کرده نیز بالای همه اسناد حیوان دوستی ماست! اما کمتر کسی می‌داند که یکی از هدایای جالب و عجیب در سال‌های دور در مشهد مقدس، هدیه سگ‌ها بود. این وقف ها در واقع محل نگهداری سگ ها بودند، حیواناتی که همراه کاروان های زائران مشهد مقدس بودند و برای حفظ حرمت حرم مطهر امام رضا (ع) اجازه ورود به حرم را نداشتند. صاحبان این سگ ها به موقوفاتی که به همین منظور ساخته شده بود رفتند و سگ ها را در آنجا رها کردند تا از آنها نگهداری و غذا دهند.

«متاسفانه حتی در کتاب های درسی نیز آموزش نحوه برخورد با حیوانات وجود ندارد. ارزش حیوانات در طبیعت حتی مورد بحث قرار نمی گیرد. به عنوان مثال پلنگ حیوانات بیمار یا پیر را در طبیعت می کشد و این امر از انتقال بیماری به سایر حیوانات جلوگیری می کند، بنابراین پلنگ نقش مهمی در حیات وحش دارد.

هوشنگ ضیایی، کارشناس حیات وحش و مدرس دانشگاه در گفت و گو با باراناخبر، گفت: به مردم به ویژه کودکان باید آموزش های لازم داده شود زیرا تا زمانی که حیوان آسیب نبیند به انسان حمله نمی کنند.

وی افزود: در سال‌های اخیر به دلیل کاهش طعمه پلنگ، پلنگ‌ها به‌ویژه آن‌هایی که به دلایلی قادر به شکار نیستند، در شهرها و روستاها در جستجوی غذا، به‌ویژه سگ‌ها که علاقه زیادی به آن دارند، پرسه می‌زنند. تا یکی از دوستان کردستانی با من تماس گرفت و گفت حیوانی سگ را گرفته است. وقتی چک کردم متوجه نقش پلنگ شدم. در بسیاری از نقاط ایران از جمله ویرجینیا پلنگ هایی در اطراف شهر دیده می شود که بسیاری از آنها برای شکار سگ می آیند. این طبیعی است و حتی در هند پلنگ ها آزادانه در شهرها پرسه می زنند و توسط انسان ها مزاحم نمی شوند. گاهی پلنگ ها مسافت های طولانی را طی می کنند تا به طعمه خود برسند. به عنوان مثال، دوربینی که اخیراً در جزیره اشک در پارک ملی دریاچه ارومیه نصب شده است، برای اولین بار تصاویری از یک پلنگ گرفته و مخابره کرده است که اتفاقی نادر بود زیرا زیستگاه پلنگ که در دامنه کوه سهند قرار دارد، ده ها مایل دورتر است. . از جزیره.” این جزیره باید مسافت های طولانی بین سکونتگاه ها، لجن، آب های عمیق و کم عمق را طی کند.

او گفت: «مردم ما تقریباً با حیوانات غریبه هستند. در کشور ما. در بسیاری از کشورها باغ وحش های مختلفی در سطح محلی، استانی و ملی وجود دارد و کودکان در این محله ها با حیوانات آشنا می شوند و در بیشتر کشورها باغ وحشی وجود دارد که کودکان از نزدیک با حیوانات آشنا می شوند و می توانند آنها را لمس کنند. حیوانات .. این باعث ایجاد ارتباط عاطفی بین حیوانات و کودکان می شود، اما در کشور ما اینطور نیست و علاوه بر این، شفاهی به کودکان داستان های عجیبی گفته اند. حتی در شعر نیز نمونه هایی از آن وجود دارد، مانند شعر سعدی که می گوید: «استاد پلنگ دنداندار/ بر گوسفند ظلم کرد».

ضیایی می گوید: خانواده ها عموماً نگاه خوبی به حیوانات ندارند و همیشه ترس از قرار گرفتن در این شرایط وجود دارد. رسانه های خارجی برنامه های آموزشی زیادی برای حیوانات انجام می دهند، اما در کشور ما چقدر برنامه ارزش های حیات وحش و نحوه برخورد با حیوانات انجام شده است؟ در بسیاری از کشورها تورهای فضای باز برای کودکان و نوجوانان برگزار می شود که به تازگی در کشور ما شروع شده اما به درستی اجرا نمی شود. متأسفانه بسیاری از دانشجویان محیط زیست حتی شهر را ترک نکرده اند در حالی که پنجاه درصد کارشان در طبیعت است».

وی همچنین به پارک پردیسان اشاره می کند: «قرار بود پارک پردیسان بزرگترین پارک طبیعی خاورمیانه باشد و اقلیم های مختلف ایران از زیستگاه هیرکانی گرفته تا تالاب بندرانزلی و کویر ایران با گونه های جانوری ایجاد شده است، اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد و ما در حال حاضر در تلاشیم تا زمین های آن را از غارت غارتگران و مستاجران محافظت کنیم. وجود چنین فضاهایی بر ذهنیت کودکان حتی دانش آموزان تأثیر مثبت می گذارد. وقتی جوانان با محیط زیست کشورشان بیگانه می شوند، چگونه می توانند موفق به تحصیل و تحصیل در حیات وحش و محیط زیست کشورشان شوند؟

ضیایی معتقد است: اتفاقی که برای پلنگ قائمشهر افتاد نمونه نادری بود و امیدوارم دیگر شاهد چنین صحنه هایی نباشیم اما نباید فراموش کرد که افراد زیادی به دنبال پلنگ رفتند، حیوانی که ابتدا آرام بود بسیار ترسیده بود. حتی در جریان این دو مامور نیز مجروح شدند.متاسفانه نیروهای محیط زیست از ابزار و تجهیزات کافی برخوردار نیستند و آموزش کافی برای بیهوشی حیوانات ندیده اند چه برسد به ماموران انتظامی. با چنین حوادثی برخورد کنید.به نظر من اگر حیوانات چنین حیواناتی را دیدند باید از هر اقدامی که حیوان را بترساند جلوگیری کنند و وقتی حیوان در مکانی نگهداری می شود منتظر ورود کارشناسان نباشند قصد دست کم گرفتن اتفاقات رخ داده را نداشته باشند. پلنگ ولگرد و عصبانی در قائمشهر قرار بود به انسان آسیب برساند، عملکرد نیروی انتظامی و قطعاً مورد سؤال رسانه ها و مردم قرار خواهد گرفت.»

انتهای پیام/