در دسترس نیست – باراناخبر

به گزارش باراناخبر، این روزنامه شهرنشین وی نوشت: چرا VAR به ایران نمی آید؟ این سوال بسیار مهمی است که قرار است فدراسیون فوتبال در اسرع وقت به آن پاسخ دهد. اما نه در روزهایی که به نظر می رسید فدراسیون تحت فشار فیفا و کنفدراسیون فوتبال آسیا برای معرفی این فناوری قرار داشته باشد و نه در روزهای پایانی که جای خالی VAR بیش از هر زمان دیگری در مسابقات لیگ احساس می شود، مسئولان این فدراسیون توضیح واضحی ندادند. چرا ایرانی فوتبال نمی تواند.از تکنولوژی استفاده کند. اخیرا قرار بود فدراسیون در بازی ایران و کره جنوبی مقدماتی جام جهانی از VAR آزمایشی استفاده کند اما موفق نشد و باز هم توضیحاتش برای این ناکامی ناقص بود.

اجباری نیست

به نظر می رسید VAR قبل از شروع مسابقات مقدماتی جام جهانی اجباری باشد. در بخشی از مقررات مسابقات، فیفا تاکید کرد که کشورها باید VAR داشته باشند. در این شرایط گفته شد که کشورهای میزبان به در دسترس بودن این فناوری بستگی دارد. سران فدراسیون فوتبال ایران در گفت و گوهای متعدد پیش از شروع مسابقات تایید کردند که نبود VAR استقبال ایران را تهدید می کند و احتمال از دست دادن جام جهانی وجود دارد. در آن زمان فدراسیون در صدد یافتن راهی برای معرفی این فناوری بود، اما ناگهان و قبل از شروع مسابقات، کنفدراسیون فوتبال آسیا نامه ای به همه کشورها نوشت و اعلام کرد که مسابقات بدون VAR در تهران برگزار می شود. . این نامه در حالی نوشته شده است که ایران هیچ درخواستی از فیفا و FSHF نکرده است. این اطمینان حاصل کرد که ایران برای استفاده از VAR تحت فشار قرار نگرفت. مهم ترین دیداری که اکنون ایران می تواند انتظارش را داشته باشد همین دیدار مقدماتی جام جهانی است. ایران در دو بازی اول مقابل سوریه و کره جنوبی VAR نداشت. باید در سه بازی بعدی میزبان عراق، امارات و لبنان باشد و نیازی به استفاده از این فناوری نیست. البته کره ای ها قبل از آمدن به تهران به تصمیم FSHF اعتراض کردند اما این اعتراض راه به جایی نبرد. فدراسیون فوتبال تصریح کرد که قبل از شروع مسابقات شرایط بازی در تهران را به تمامی تیم ها اعلام کرده بود.

مطالبه عمومی

درست است که مقامات بزرگ فوتبال جهان و آسیا موظف به استفاده از VAR نیستند، اما در حال حاضر داشتن این فناوری به یک نیاز افکار عمومی، باشگاه ها، بازیکنان و داوران فوتبال ایران تبدیل شده است. پس از هر بازی در لیگ، هواداران تیم در فضای مجازی از اثرات غیبت VAR صحبت می کنند و مربیان و سرپرستان باشگاه ها حق خود را از دست می دهند. اما فریاد داوران از همه بلندتر است. آنها که همیشه متهم به بی عدالتی بودند، چند روز پیش نامه ای سرگشاده به رئیس جمهور، وزیر ورزش و رئیس کمیته ملی المپیک نوشتند و خواستار ورود VAR به ایران شدند. شاید پیگیری فدراسیون برای داشتن این فناوری پاسخی به این خواسته ها باشد اما سوال مخالفان VAR این است که آیا این فناوری مشکل فوتبال ایران را حل می کند و عدالت را برای همه تامین می کند؟ نظرات در مورد صحنه های حساس فوتبال همیشه متفاوت است، حتی سه روز بعد از بازی، تحلیل ها از منظرهای مختلف به اجماع نرسیده است. آنها معتقدند که داشتن VAR هواداران را قانع نمی کند و فوتبال را به عدالت نمی کشاند. مخالفان حتی شایعاتی ایجاد کرده اند که مردم به دنبال منافع مالی هستند و بنابراین به بحث VAR دامن می زنند. وگرنه فوتبال واقعاً به این فناوری نیاز ندارد.

چرا ALF با آن مخالفت کرد؟

در بازی ایران و کره جنوبی تست VAR وارد ایران شد و باید به صورت آفلاین تست می شد اما کنفدراسیون فوتبال آسیا اجازه استفاده از آن را به ایران نداد. VAR فناوری است که برای آن کشورها ملزم به رعایت پروتکل های فیفا هستند. بر اساس پروتکل ها، کشورها می توانند VAR را فقط از شرکت هایی خریداری کنند که دارای مجوز فیفا هستند. فیفا به 15 شرکت مجوز داده است، اما AFF نیز قوانین خاص خود را دارد و شرکت هایی که با کشورهای آسیایی کار می کنند باید به تایید کنفدراسیون برسند. قبل از بازی با ایران، ایران با شرکت SimpleClive مستقر در هنگ کنگ مذاکره کرد که این فناوری را به ایران آورد، اما چون هیچ مکاتبه ای با AFC نداشت، کنفدراسیون اجازه استفاده از آن را به عنوان میزبان بازی نداد. از آنجایی که انتظار می رفت این موضوع بین فدراسیون ایران و AFC حل شود، اختلاف نظر بر سر ماهیت شرکت هنگ کنگی و نحوه معرفی این فناوری، مذاکرات را نیمه تمام گذاشت. مخالفان و منتقدان فدراسیون فوتبال مدعی بودند افراد نزدیک به مدیران ارشد فدراسیون برای سود مالی VAR را به ایران آورده اند اما مهمتر از آن گفته می شد که مدیران ارشد Simple Play صهیونیست ها هستند. رسوایی دوم نیز پای نمایندگان را برای رفتن به VAR باز کرد و در این باره خواستار توضیحات حمید سجادی وزیر ورزش و شهاب الدین عزیزی خادم رئیس فدراسیون شدند.

تولید داخلی ندارید؟

شاید سوال برخی این باشد که امکان تولید فناوری VAR در خود ایران وجود ندارد؟ پاسخ این است که فقط داشتن تکنولوژی کافی نیست. داشتن مجوز فیفا مهم است. گفته می شود برخی از شرکت های داخلی از نظر فناوری امکان تجهیز ورزشگاه های ایران به VAR را دارند اما این شرکت ها باید از فیفا مجوز بگیرند. اما چرا این شرکت ها مجوز نمی گیرند؟ داشتن گواهینامه فیفا حدود 20000 دلار هزینه دارد و برای شرکت ها مقرون به صرفه نیست. زیرا آنها فقط بازار کوچکی در ایران دارند و هیچ تضمینی برای بستن قرارداد با آنها پس از اخذ مجوز وجود ندارد. هزینه 20000 دلاری برای این شرکت ها بالا و پرخطر است. موضوع دیگر این است که فیفا به راحتی همه شرکت ها را تایید نمی کند.

مشکلات تحریم ها

ایران مانند همه کشورها باید با یکی از 15 شرکت مورد تایید فیفا وارد مذاکره شود اما احتمال پایان مذاکرات نزدیک به صفر است زیرا شرکت ها از تحریم می ترسند. اکثر شرکت‌هایی که فناوری VAR تولید می‌کنند در بازار ورزش شرکت دارند و بیش از نیمی از چرخه مالی آنها از بازار وسیع آمریکای شمالی تامین می‌شود. هیچ یک از این شرکت ها حاضر نیستند ریسک کنند و بزرگ ترین بازار ورزش جهان یعنی آمریکا را به خاطر بازار کوچک ایران از دست بدهند. آنها حاضر نیستند موقعیت خود را به دلیل تحریم ها به خطر بیندازند. گفته می شود در یک تورنمنت آسیایی در رده پایه، شرکتی که به مسابقات VAR داده بود، سیستم های بالای تیم ایران را خاموش کرد زیرا می ترسید استفاده از VAR در بازی برای او سردرد ایجاد کند. و توسط آمریکا تحریم شوند! آیا شرکتی که چنین ریسک هایی را نمی پذیرد حاضر است با ایران تجارت کند؟ بعید است. در پرتو این اتفاقات است که سران فدراسیون رضایت مدیران SimpleLive را یک دستاورد بزرگ دانستند.

زیر ساخت

در این مدت فقط از ورود VAR به ایران صحبت می شود اما هیچکس نمی پرسد که آیا ایران زیرساخت های لازم برای داشتن این فناوری را دارد یا خیر؟ VAR یک اتاق چند مانیتور می خواهد تا صحنه های مورد نیاز داوران را در کوتاه ترین فاصله نشان دهد. نظارت چند دوربینی، فناوری خط هدف و فناوری آفلاین از دیگر الزامات است. در ظاهر مشکلی برای تامین امنیت این زیرساخت به نظر نمی رسد. برخی از شرکت‌های داخلی درگیر فناوری هدف و آفلاین هستند، حتی در لیگ برتر و لیگ یک برای باشگاه‌هایی مانند فولاد و ملوان آنالیز می‌کنند. اما مشکل قیمت بالای این دستگاه است. ممکن است اتصال دوربین به مانیتور هزینه زیادی نداشته باشد، اما زمانی که 10 دوربین به 10 مانیتور متصل می شوند، هزینه ها 10 برابر نمی شود، اما هزینه این شبکه 20 برابر یا حتی بیشتر است. بزرگترین مشکل ایران دوربین است. در ورزشگاه آزادی مسابقات با دوربین های بیشتری فیلمبرداری می شود اما در ورزشگاه های دیگر مسابقات با کمترین تعداد دوربین فیلمبرداری می شود. اکثر بازی ها حتی HD نیستند. کیفیت تصویر بازی هایی که در برخی شهرها انجام می شود و از تلویزیون پخش می شود حتی از کیفیت عکس های گرفته شده با موبایل نیز پایین تر است. این موضوع هر هفته سوژه طنز فضای مجازی است. این وضعیت صدای مخالفان VAR را بلند می کند. آنها می گویند استفاده از فناوری خوب است، اما فوتبال ایران در استفاده از فناوری عقب مانده است و مهمتر از تصویرسازی صحیح VAR و ارائه زیرساخت های دیگر است. در حالی که ایران برای رسیدن به همان VAR تلاش می کند، فیفا از فناوری جدید VAR در روزهای آینده در لیگ عرب رونمایی خواهد کرد. در این فناوری جدید، VAR خارج از بازی بدون نیاز به سوت داور، میزان خطا را به صفر می رساند. اگر این فناوری در اتحادیه عرب کار کند، فیفا در جام جهانی 2022 قطر از آن استفاده خواهد کرد.

انتهای پیام/