در چنین روزی در سال 1983 بود که رونالد ریگان، رئیس جمهور ایالات متحده، در یکی از معروف ترین سخنرانی های خود در جنگ سرد، دولت شوروی را «امپراتوری شر» خواند.
به گزارش باراناخبر، این روزنامه اعتماد او می‌نویسد: «درباره آنچه واقعاً دولت شوروی بود، صحبت‌های زیادی وجود دارد، اما صحبت‌های ریگان – که به هیچ وجه نشان‌دهنده خوبی‌ها نیست – فقط تنش‌ها بین دو ابرقدرت را تشدید کرد و پول بیشتری به‌دست آورد. هر دو طرف برای تولید تسلیحات و افزایش تدارکات نظامی، هم در اتحاد جماهیر شوروی و هم در ایالات متحده هزینه کردند. و برای جنگی که هرگز نباید شروع می شد.
آندروپوف، رئیس کا.گ.ب گفت: «خطرناک ترین تهدید نظامی ایالات متحده است. دور جدید مسابقه تسلیحاتی که ایالات متحده به ما تحمیل کرده است، از نظر کیفی (با دوره های قبلی) متفاوت است. در گذشته آمریکایی‌ها ترجیح می‌دادند در مورد سلاح‌های هسته‌ای تاکید کنند که قصد دارند تا حد امکان از این سلاح‌ها تولید کنند، اما اکنون کتمان نمی‌کنند که قصد دارند جنگ را آغاز کنند. دکترین جنگ هسته ای محدود و منطقی ریشه در اینجا دارد. اظهارات درباره احتمال بقا و پیروزی در یک درگیری هسته ای طولانی مدت نیز از همین جا سرچشمه می گیرد.
از آنجایی که مقامات شوروی واقعاً از حمله نظامی آمریکا و یک جنگ بزرگ می ترسیدند، برای رویارویی با آن آماده شدند. به گفته ژنرال ولادیمیر اسلیپچنکو، تصمیم گیرنده نظامی شوروی، “ما از سخنرانی ریگان به عنوان دلیلی برای شروع یک آمادگی بسیار جدی برای جنگ استفاده کردیم.” ما مانورهای رهبری بزرگی انجام دادیم. «به این ترتیب برای اولین بار توانستیم به طور واقع بینانه بسیج نیروهای خود را آزمایش کنیم.
جالب اینجاست که آمریکایی‌ها که خودشان این ترس را ایجاد کرده بودند، وقتی دیدند که اتحاد جماهیر شوروی برای جنگ آماده می‌شود، تعدادی مانور نظامی پر سر و صدا و پرهزینه را دیدند – و به قول داگلاس مک آیکن (تحلیلگر CIA شوروی)، “بزرگترین مانور نظامی” در تاریخ شوروی.” – و توانایی آنها در برخورد با نیروهای شوروی را آزمایش کردند.
ویکتور شبستین در کتاب خود انقلاب ها 1989 می نویسد که “در طول این مانور بزرگ، ناوگان اقیانوس آرام ایالات متحده شکاف های احتمالی در سیستم نظارت اقیانوس شوروی و همچنین سیستم های هشدار دفاعی آن را ارزیابی کرد.” آمریکایی ها حملات شبیه سازی شده به زیردریایی های هسته ای شوروی را با استفاده از موشک های هسته ای نصب شده روی عرشه کشتی هایشان تمرین کردند. شوروی نیز با یک سری مانورهای خود پاسخ داد و برای اولین بار بسیج عمومی را با استفاده از نیروهای پیشرو هسته ای انجام داد. آمریکایی ها تعداد هواپیماهای جاسوسی و گشت های شناسایی را افزایش دادند. به خصوص در اطراف مرزهای شرقی اتحاد جماهیر شوروی.
اما می دانیم که در نهایت جنگی در کار نبود و اصلاً اتفاق نخواهد افتاد. اما این “جنگی که اتفاق نیفتاد” میلیاردها دلار هزینه داشت و بسیاری از مردم را در سراسر جهان آشفته و ترساند.”
انتهای پیام/