نگران نباشید، اینکه مخاطبان تلویزیون با کار و فضای کلی یک رسانه آنلاین پرمخاطب و استرس های ناشی از کار رسانه آشنا شوند، اتفاق خوبی است، اما معتقدم این کار خوب در راه خوبی است و اگر کارگردان سریال از مشاور رسانه ای استفاده کند بردش قابل اعتمادتر بود.
در این قسمت های اول دو مشکل اساسی در سریال «بی نشان» بارها دیده می شود.
اولین چیزی که تقریبا هر شب در سریال ظاهر می شود و بزرگترین سوت آن به حساب می آید، نمایش غیر واقعی دفتر سایت خبری است.
در حالی که در خبرگزاری ها و سایت های خبری معروف کامپیوتر و به خصوص لپ تاپ حرف اول را می زند و برای فضای رسانه آنلاین کاملا ضروری است، اما در دفتر سایت خبری سریال اطلاعات کمتری درباره لپ تاپ یا کامپیوتر وجود دارد. .
نکته خنده دار داستان، میز بزرگی است که وسط دفتر کار گذاشته شده و کارمندان دور آن نشسته اند و به سبک روزنامه های قدیمی با خودکار و کاغذ می نویسند و تنها کارشان رد شدن کاغذهاست.
این روزها حتی در دفاتر روزنامه ها دیگر به این شکل نوشته نمی شود و روزنامه نگاران و نویسندگان شخصاً مطالب را تایپ کرده و با استفاده از همان لپ تاپ برای سردبیر یا سردبیر صفحه یا رای صفحه و غیره ارسال می کنند.
نکته بعدی که باز هم نشان از کم اطلاعی کارگردان با محیط رسانه های مجازی و خبرگزاری ها و سایت های خبری دارد، مربوط به استخدام خانمی است که در صفحات روزنامه ها و مجلات حضور داشته است که می گوید به صفحه استخدام شده است. در صفحه.
سایت های خبری و خبرگزاری ها نیازی به صفحه بندی هر روز ندارند. تنها طراحی اولیه سایت یا خبرگزاری است که در ابتدا توسط شرکت های طراحی سایت انجام می شود. مثل روزنامه نیست که صفحه رای هر روز شکل و شمایل صفحه را عوض کند. اما در این سریال گفته می شود که چیدمان وب سایت مانند روزنامه است.
اگر آقای اینفوگرافیک این روزها به بخش مهمی از اطلاع رسانی خبرگزاری ها و سایت های خبری تبدیل شده است.
البته دفتر مدیر سایت هم جالبه چون روی میز مدیر سایت همه چیز هست جز یک لپ تاپ یا کامپیوتر ساده!
اینها اصول اولیه ای بود که باید در سریال بشن رعایت می شد اما نشد.