آنچه باید درباره پمادهای مفصل بدانید
آرتروز باعث التهاب ، درد ، سفتی یا تحلیل رفتن مفاصل می شود و می تواند یک بیماری ناتوان کننده باشد.
به گزارش باراناخبر ، “عصر ایران” به نقل از Medical News Today نوشت: کنترل درد آرتروز معمولاً شامل ورزش و مصرف داروهای ضد درد دهان است. استفاده از کرم های موضعی بدون نسخه نیز گزینه دیگری است که می تواند برای تسکین درد و آرامش در نظر گرفته شود.
انواع کرم های آرتروز
انواع مختلفی از کرم های آرتروز برای انتخاب وجود دارد. برخی از آنها را می توان بدون نسخه پزشک خریداری کرد. در مواردی که خرید دیگران نیاز به نسخه پزشک دارد.
کرم های بدون نسخه
طیف گسترده ای از کرم های آرتروز بدون نسخه پزشک وجود دارد. آنها معمولاً حاوی همان مواد فعال یا ترکیبی از مواد هستند اما ممکن است از نظر قدرت ، فرمول یا کاربرد متفاوت باشند.
داروهای محلی برای آرتروز در فرمولاسیون ها و کاربردهای دیگر نیز موجود است ، از جمله:
– ژل
– چلپ چلوپ
– وصله های پوستی
– محصولات اصطکاک
– مرهم
– رول
هر شخص می تواند متناسب با نیازهای شخصی خود بهترین فرمول بندی را انتخاب کند. موارد زیر هنگام تصمیم گیری باید در نظر گرفته شود:
کرم ها ، روغن ها و روان کننده ها می توانند چرب باشند و برای نفوذ به پوست و تغییر رنگ پارچه ها به زمان کمی نیاز دارند ، اما برای انتخاب گزینه های ارزان تری هستند.
ژل ها ، اسپری ها و رول ها کمتر باعث ایجاد آلودگی می شوند ، به راحتی جذب شده و نسبتاً سریع تبخیر می شوند. با این حال ، ممکن است گزینه های گران تری وجود داشته باشد.
– وصله های پوستی برای استفاده در قسمتهای زیادی از بدن یا قسمتهایی که دستیابی به آنها دشوار است مفید است. آنها در مدت زمان طولانی جذب می شوند و می توانند تسکین طولانی مدت داشته باشند.
محصولات با نسخه
محصولات نسخه ای برای تسکین درد آرتروز کمتر از محصولات بدون نسخه قابل استفاده هستند. همه حاوی ماده فعال دیکلوفناک هستند ، یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که التهاب را کاهش می دهد.
محصولات دیکلوفناک ممکن است به صورت ژل ، مایع یا چرمی موجود باشد. همچنین ، آنها بسته به هدفشان قدرت نفوذ متفاوتی دارند.
محصولات تجویز شده برای تسکین آرتروز شامل موارد زیر است:
ژل سدیم دیکلوفناک 1٪: افراد می توانند از این محصول در هر مفصل در بدن استفاده کنند ، اما معمولاً در مفاصل کوچکتر تأثیر بیشتری دارد.
دیکلوفناک وصله اوپلامین 1.3٪: این محصول دو بار در روز در منطقه آسیب دیده استفاده می شود.
دیکلوفناک سدیم 1.5٪: افراد اغلب از این محصول برای آرتروز زانو استفاده می کنند.
سدیم دیکلوفناک 2٪: افراد اغلب از این محصول برای آرتروز زانو استفاده می کنند.
ایمنی
کرم های آرتروز فقط بخشی از بدن را که استفاده می کنند تحت تأثیر قرار می دهند و در سایر قسمت های بدن بی اثر هستند و اغلب گزینه های ایمن تری نسبت به داروهای خوراکی هستند. این می تواند به خصوص برای افراد زیر مفید باشد:
– آنها بیش از 65 سال سن دارند
آنها در مفاصل کوچکتر دچار آرتروز هستند
– آنها یک بیماری حساس معده یا معده دارند
– خطرات قلبی عروقی دارند
برای برخی از افراد ، کرم ها گزینه ایمن تری هستند زیرا موارد زیر را کاهش می دهند:
– خطرات هضم غذا به این دلیل که معده آنها را پردازش نمی کند
خطرات قلبی عروقی زیرا مواد به طور معمول وارد جریان خون نمی شوند
برخلاف برخی از مسکن ها ، خطر خواب آلودگی و افتادن وجود دارد
– خطر اعتیاد ، برخلاف برخی از داروهای خوراکی
اگرچه کرم های آرتروز نسبتاً بی خطر هستند ، اما رعایت برخی نکات و نکات ایمنی هنگام استفاده از آنها مهم است:
قبل از استفاده ، به خصوص بخشهای اطلاعات قبل از استفاده ، استفاده بیش از حد و مصرف بیش از حد ، تمام اطلاعات محصول را بخوانید.
– تمام دستورالعمل ها ، دوزها و دستورالعمل های ایمنی را دنبال کنید و هرگز بیش از مقدار مشخص شده محصول استفاده نکنید.
– قبل و به ویژه بعد از استفاده از محصول با آب و صابون دستان خود را بشویید.
– پس از استفاده از محصول ، از دست زدن به سایر قسمت های بدن خودداری کنید. در حالی که کرم روی دست است از لمس چشم ، دهان ، اندام تناسلی و بینی خودداری کنید.
از دستکش های لاستیکی یا لاتکس تمیز برای مالیدن محصولات سخت یا آنهایی که حاوی مواد تحریک کننده مانند کپسایسین ، کافور و منتول هستند استفاده کنید.
– از فراوانی ، مدت زمان و مقدار کل محصول استفاده شده پیگیری کنید. این ممکن است خطر استفاده بیش از حد یا بیش از حد دارو را کاهش دهد.
– از محصول روی پوست ترک خورده یا تحریک شده استفاده نکنید.
کرم های روز را با باند ، گاز استریل یا لباس های دیگر نپوشانید.
در بیشتر موارد ، از گرما یا سرما نباید در مناطق تحت درمان استفاده شود.
– در صورت تحریک استفاده از محصول را متوقف کنید.
اگر داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی خوراکی یا سایر داروهای رقیق کننده خون مصرف می کنید ، قبل از استفاده از کرم های آرتروز با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت حساسیت یا حساسیت به آسپرین ، ایبوپروفن یا ناپروکسن از محصولات حاوی سالیسیلات خودداری کنید.
– از استفاده همزمان این محصول در قسمتهای بزرگ بدن یا در چندین قسمت از بدن خودداری کنید.
کرم های آرتروز چگونه کار می کنند؟
کرم های آرتروز حاوی مواد مختلفی هستند که می توانند با تغییر در سیگنالینگ عصب یا جریان خون ، به پوست نفوذ کرده و درد یا التهاب را به طور موقت تسکین دهند. فرد باید کرم را مستقیماً روی پوست و روی مفصل دردناک یا نواحی اطراف آن بمالد.
کرم های آرتروز معمولاً در مفاصل کوچکتر که به سطح پوست نزدیکتر هستند مانند دست ها ، آرنج ها ، مچ پا و زانوها بهترین عملکرد را دارند.
مواد اصلی موجود در کرم های آرتروز شامل موارد زیر است:
سالیسیلاتها: اینها جریان خون را افزایش می دهند و مواد شیمیایی بدن را مسدود می کنند تا درد و التهاب را کاهش دهند. مواد فعال سالیسیلات بسیار شبیه به مواد فعال آسپرین و سایر داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی است.
ضد تحریک کننده ها: اینها باعث ایجاد احساس گرما یا سردی می شوند و جریان خون را کم یا زیاد می کنند تا ذهن را از درد منحرف کرده یا درک آن را از درد تغییر دهند. به عنوان مثال می توان کافور ، منتول و ترکیبات موجود در عصاره گزنه ، آلوئه ورا و اوکالیپتوس را نام برد.
داروهای بیهوشی و ضد درد: این ها احساس بی حسی ایجاد می کنند که سیگنال های درد را کاهش می دهد اما میزان التهاب را تغییر نمی دهد. به عنوان مثال لیدوکائین است.
کپسایسین: این ماده تعداد سیگنال های درد ارسال شده به مغز را کاهش می دهد. این ماده فعال در بسیاری از انواع فلفل های فلفل قرمز وجود دارد.
داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs): این مواد به پوست و بافت های زیرین نفوذ می کنند تا سیگنال های التهابی را مسدود کنند.
کرم های آرتروز ممکن است حاوی آنتی اکسیدان و سایر مواد ضد التهابی موجود در گیاهان ، ادویه ها و سایر گیاهان و غذاها باشند ، از جمله:
– متیل سولفونیل متان
– گلوکزامین سولفات
کندرویتین سولفات
– اسید گاما-لینولنیک
– مواد فعال موجود در عصاره گزنه ، کندر ، آرنیکا (گل همیشه بهار) ، کافور ، اسطوخودوس ، مریم گلی ، برف و کاج
بسیاری از کرم های آرتروز حاوی موادی هستند که بلافاصله یا طی چند ثانیه برای ایجاد اثرات موقتی عمل می کنند. انواع دیگر حاوی موادی هستند که برای تسکین باید هفته ها یا ماه ها نگهداری شوند ، اما در صورت استفاده مداوم می توانند تسکین طولانی مدت داشته باشند.
اثرات جانبی
عوارض جانبی استفاده از کرم های آرتروز شامل موارد زیر است:
سوزش یا بی حسی پوست: این امر می تواند ناشی از استفاده از محصولاتی باشد که حاوی ضد تحریک کننده ها و بی حس کننده ها هستند.
سایر احساسات پوستی: این موارد غالباً موقتی هستند و ممکن است شامل سوزش ، سوزش ، گرما ، سرما یا بی حسی شوند.
خطر واکنش آلرژیک: این احتمال برای محصولات حاوی سالیسیلات بیشتر است.
تداخلات دارویی نامطلوب با داروهای رقیق کننده خون: این داروها شامل داروهای ضد التهاب محلی غیر استروئیدی و بسیاری از داروهای قلبی عروقی است.
تحریک جزئی پوست در مصرف بیش از حد سمی: این ممکن است به دلیل استفاده بیش از حد از محصول باشد.
سوختگی شدید: در صورت استفاده از محصولات حاوی دوزهای بالای ذهنی (بیش از 3٪) یا منتول و متیل سالیسیلات (بیش از 3٪ و 10٪) سوختگی می تواند رخ دهد.
چه موقع به پزشک مراجعه کنید
افراد مبتلا به درد ، التهاب مزمن یا شدید یا هر گونه نگرانی باید با پزشک خود صحبت کنند.
اگر در هنگام استفاده از کرم های آرتروز دچار تحریک شدید یا مداوم پوستی شدید ، باید با پزشک خود صحبت کنید.
اگر داروهای بدون نسخه م workثر نبوده و یا با گذشت زمان کمتر از قبل موثر نبودند ، مشورت با پزشک مهم است.
قبل از استفاده از کرم های آرتروز ، اگر یکی از موارد زیر را دارید باید با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید:
– ابتلا به بیماری دیگری
– حساسیت به محصولات فعلی مانند سالیسیلات ها
– پوست حساس
بارداری یا شیردهی
انتهای پیام