باراناخبر/مازندران استاد دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل هشدار داد: گردشگران زباله ها را رها می کنند و می روند اما مازندران با سوءمدیریت و کمبود بودجه درگیر است.
استان مازندران در تعطیلات نوروز امسال شاهد حضور گسترده مسافران بود به طوری که بر اساس آمار رسمی بیش از ۱۳ میلیون نفر شب اقامت در این استان ثبت شد. این رقم نشان دهنده محبوبیت بالای مازندران به عنوان مقصد گردشگری است در عین حال نگرانی های جدی درباره مدیریت پسماند و پیامدهای زیست محیطی آن را برجسته می کند.
با فرض اینکه هر مسافر به طور متوسط بین ۵۰۰ تا ۸۰۰ گرم زباله در روز تولید می کند حجم پسماند تولیدشده در این دوره به ۶۵۰۰ تا ۱۰۴۰۰ تن می رسد. این میزان زباله اضافی فشار مضاعفی بر سیستم مدیریت پسماند استان وارد کرده است در حالی که مازندران از قبل با چالش های جدی مانند دفن غیربهداشتی زباله و نشت شیرابه های سمی به آب های زیرزمینی مواجه بوده است.
با وجود افتخار مسئولان استانی به استقبال بی سابقه از گردشگران به نظر می رسد برنامه ریزی روشن و کارآمدی برای مقابله با این حجم انبوه پسماند وجود ندارد. کارشناسان هشدار می دهند که ادامه این روند بدون راه حل های پایدار تهدیدی جدی برای محیط زیست و سلامت مردم منطقه خواهد بود.
اگر مازندران می خواهد به مقصد اصلی گردشگری ایران تبدیل شود باید پیش از هر چیز زیرساخت های بهداشتی و زیست محیطی خود را تقویت کند. گردشگری پایدار نه با انباشت زباله که با مدیریت علمی آن ممکن می شود. وقت آن است که به جای افتخار به آمار گردشگران پاسخگوی حجم فزاینده زباله و تهدیدات ناشی از آن باشد.
«عُزیر عابسی» دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در گفت وگو با باراناخبر از بحران مدیریت پسماند در مازندران به عنوان یک چالش ملی یاد کرد و گفت: مازندران به ویژه شهرهای غربی مانند چالوس متل قو و رامسر نخستین مقصد گردشگری ایرانیان است اما این حجم از گردشگر بار مشکلات زیست محیطی و مدیریتی سنگینی را بر دوش استان گذاشته است.
هجوم ۱۳ میلیون گردشگر و زباله های رهاشده
بر اساس آمارهای رسمی امسال بیش از ۱۳ میلیون سفر به مازندران در ایام نوروز انجام شد اما گردشگران معمولاً با خود آب معدنی نوشابه و مواد غذایی می آورند و زباله های بیشتری تولید می کنند.
عابسی با اشاره به افزایش چشمگیر حجم پسماند در ایام تعطیلات گفت: در برخی شهرهای شمالی میزان زباله در آخر هفته ها و تعطیلات نوروز به ۱.۵ تا ۲ برابر حد معمول می رسد. در شهرهای کوچکتر که میزبان جمعیتی بیشتر از ساکنان خود هستند این رقم حتی بیش از دو برابر می شود.
وی افزود: متأسفانه گردشگران زباله ها را رها می کنند و می روند اما جمع آوری این پسماندها در جغرافیای سخت مازندران و با وجود سوءمدیریت ها کاری دشوار است.
عابسی با انتقاد از بی توجهی دولت به این معضل گفت: هر بار که از مسئولان ملی درخواست بودجه و مدیریت یکپارچه برای پسماند مازندران می شود پاسخ این است: «با امکانات و بودجه خودتان مشکل را حل کنید!» درحالی که مازندران تنها متعلق به مردم این استان نیست بلکه یک مقصد ملی است که گردشگران از سراسر ایران و حتی خارج از کشور به آن سفر می کنند.
این استاد و پژوهشگر محیط زیست دانشگاه نوشیروانی بابل ادامه داد: متأسفانه گاه و بی گاه بودجه هایی تزریق می شود اما در چرخه فساد اداری گم می شود. وزارت کشور نیز نقش مؤثری در حل این بحران ندارد و نتیجه این بی تدبیری وضعیت اسفبار فعلی است.
زباله های ویژه گردشگران و نبود صنایع بازیافت
عابسی با اشاره به نوع خاص زباله های تولیدشده توسط گردشگران هشدار داد: گردشگران حجم زیادی از قوطی های فلزی شیشه و پلاستیک تولید می کنند اما صنایع بازیافت در مازندران بسیار محدود است. تنها بخشی از پلاستیک ها در جویبار بازیافت می شود اما فلزات و شیشه باید به استان هایی مانند قزوین اصفهان و البرز منتقل شوند که هزینه های حمل ونقل را افزایش می دهد.
راهکارهای بلاتکلیف؛ از زباله سوز تا انتقال زباله به گلستان
عابسی به برخی پیشنهادهای مطرح شده برای حل بحران پسماند از جمله انتقال زباله از غرب مازندران به بیابانهای استان گلستان از طریق خط آهن و دفن ایمن احداث زباله سوزها و لندفیل های بهداشتی تفکیک زباله از مبدأ اشاره کرد؛ اما از اجرانشدن آنها انتقاد کرد.
وی تصریح کرد: متأسفانه این طرح ها روی کاغذ باقی مانده اند زیرا هر راه حل درستی نیازمند مدیران توانمند و شفاف است.
هشدار درباره شیرابه و آلودگی منابع آب و خاک
عابسی با اشاره به خطرات شیرابه های زباله هشدار داد: تأثیرات مخرب شیرابه بر آب و خاک بارها مورد تأکید قرار گرفته اما هنوز اقدامی جدی صورت نگرفته است. باید برای مدیریت پسماند در استان های گردشگرپذیر مانند مازندران برنامه ریزی ملی شود در غیر این صورت بحران کنونی روزبه روز وخیم تر خواهد شد.
انتهای پیام