غزال زیاری: نکته جالب توجه اینجاست که صنعت خودروسازی تا سال ۱۹۲۷، هیچ استانداردسازی خاصی در زمینه تکنولوژی کنترل نداشت. اما در آن سال، کمپانی فورد، مدل A را به بازار عرضه کرد که به دلیل شکل و ساختار کف آن تحول بزرگی ایجاد کرد.
این ساختار، شامل ابزار دنده مانندی بود که در کف ماشین و در کنار پدال‌های کلاچ، ترمز و گاز نصب می‌شد.
اولین تکنولوژی نوربالا در خودرو به چه ترتیب بود؟
بعد از شروع به استفاده از نور بالا در خودروها در سال ۱۹۲۴، خودروسازان آمریکایی، یک دکمه را در کف ماشین‌ها تعبیه می‌کردند که در کنار سایر پدال‌ها قرار می‌گرفت و نور بالای خودرو را کنترل می‌کرد. نصب این دکمه برای تولید کنندگان خودرو بسیار ساده و ارزان قیمت بود و در بیشتر خودروها در آن دوره، بدون نیاز به تغییر خاصی این دکمه نور بالا در کف ماشین نصب می‌شد.
بیشتر بخوانید:
بهره‌گیری از گیربکس اتوماتیک، باعث شد تا پدال کلاچ از کف ماشین‌ها حذف شود و همچنان دکمه نوربالای خودروها در کف ماشین‌ها نصب می‌شد؛ چرا که با حذف پدال کلاچ، عملا فضای بیشتری در زیر پای رانندگان هم ایجاد می‌شد و از همین رو این دکمه نوربالا در همان کف خودروها قرار داده می‌شد.
خودروهای محور جلو و تغییر سرنوشت دکمه
تا دهه ۱۹۷۰، دکمه نوربالا همچنان زیر پای راننده‌ها قرار داشت تا زمانی که خودروهای محور جلو برای بهینه‌سازی مصرف سوخت به بازار عرضه شدند.
در خودروهای محور جلو، موتور خودرو، گیربکس و دیفرانسیل در یک بسته واحد در داخل کاپوت قرار می‌گیرند. این طراحی فشرده و جمع و جور، با کاهش وزن خودرو، باعث صرفه‌جویی در مصرف سوخت می‌شد و ادغام بیشتر قطعات در جلوی خودرو، باعث شد تا فضای زیر پای راننده تنگ‌تر شده و فضای کمتری برای امکاناتی مثل دکمه نوربالا در کف ماشین وجود داشته باشد.
در نتیجه راننده مجبور می‌شد تا به طرز عجیب و غریببی پایش را در کف تنگ ماشین حرکت دهد تا بتواند دکمه نور بالا را بزند و همین احتمال پرت شدن حواس راننده را افزایش می‌داد.
آنجا بود که تولید خودروهای اروپایی با یک دسته در کنار فرمان به عنوان نور بالا، انقلابی در صنعت خودرو به راه انداختند و همین انگیزه بزرگی شد تا تصمیمات مهمی در راستای حذف دکمه کف نوربالا گرفته شده و این دکمه خطرناک و مرگبار تدریجا از تمامی خودروها حذف شد.
منبع: the-sun