اسکندر زند عضو شورای عالی محیط زیست در نشست تخصصی کارکردها تنوع زیستی و ارزش گذاری اقتصادی زاگرس با تأکید بر اهمیت تنوع زیستی در ایران اظهار کرد: تاکنون حدود ۵۴ هزار گونه زیستی در کشور شناسایی شده که متأسفانه بیش از ۵۰ درصد آنها در معرض خطر قرار دارند.
وی افزود: تنوع زیستی شناسنامه زنده سیاره ماست؛ هر توالی ژنتیکی هر گونه و هر زیست بوم نت مهمی در سمفونی پایداری زمین است. اگر این نت ها از بین بروند ساختار این سمفونی فرو می ریزد و حیات دچار اختلال می شود.
این عضو شورایعالی محیط زیست با انتقاد از برخی دیدگاه های بی تفاوت نسبت به گونه های در خطر انقراض گفت: متأسفانه از برخی مسئولان شنیده ایم که گفته اند «اگر یک یوزپلنگ هم از بین برود چه اشکالی دارد؟»؛ در حالی که نابودی یوز به معنای نابودی طعمه ی آن و زنجیره ای از نابودی ها در یک هرم زیستی است. باید این درک را در میان تصمیم گیران تقویت کنیم که حذف یک گونه مثل یوزپلنگ آسیایی تنها حذف یک حیوان نیست بلکه به معنای فروپاشی تعادل اکولوژیکی است.
وی در ادامه به برنامه جهانی تنوع زیستی اشاره کرد و گفت: کنوانسیون تنوع زیستی در سال ۲۰۱۱ برنامه ای ۱۰ ساله برای بازبینی وضعیت زیستی جهان ارائه کرد که نتایج آن نشان داد بیش از یک میلیون گونه در معرض انقراض قرار دارند. در پی آن یک برنامه اصلاحی تدوین شد که هدف آن توقف روند شتابان نابودی گونه ها بود. این برنامه بر پایه مفهومی با عنوان «تئوری تغییر» استوار است؛ یعنی اگر مسیر و روش ها تغییر نکند روند تخریب متوقف نخواهد شد.
زند با اشاره به چشم انداز ۳۰ ساله این برنامه گفت: این برنامه در سه دهه تعریف شده است؛ دهه نخست (۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰) دهه توقف تخریب و جبران خسارات؛ دهه دوم دهه احیا؛ و دهه سوم دوره پایداری و تثبیت تنوع زیستی.
وی افزود: متأسفانه در کشور ما هنوز الزامات دهه اول به درستی درک و اجرا نشده است.
این عضو شورایعالی محیط زیست در پایان تأکید کرد: اگر همین الگو و چارچوب جهانی را به درستی در کشور پیاده کنیم می توانیم روند تخریب تنوع زیستی و نابودی اکوسیستم ها در ایران را متوقف کنیم و به سمت بازسازی و احیای محیط طبیعی گام برداریم.