همه دچار آلزایمر می‌شوند؛ حتی جوان‌ها

به گزارش باراناخبر، این روزنامه شهرنشین او نوشت: «حتما از بسیاری از سالمندانی که نگران بیماری آلزایمر هستند شنیده اید. حتی کوچک‌ترین افراد نیز گاهی از خود می‌پرسند که اگر آلزایمر مبتلا شوند چه اتفاقی برایشان می‌افتد. این نگرانی‌ها زمانی معنا پیدا می‌کنند که بدانیم بیماری آلزایمر در سراسر جهان بسیار شایع است. علاوه بر این، برخی از شرایط زندگی امروزه مانند استرس و تنش های عصبی، خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش داده است. محمدرضا دژکام، روانشناس و روان درمانگر از این بیماری، علائم و راه های پیشگیری و درمان آن می گوید.

آلزایمر و علائم

اگرچه بسیاری از ما فکر می کنیم آلزایمر فراموشی است، اما در واقع تعریف دقیق تری از این بیماری وجود دارد. آلزایمر یک بیماری مغزی است که باعث از بین رفتن فرآیندهای شناختی می شود. از دست دادن حافظه یا زوال عقل بخشی از اتفاقاتی است که در طول دوره بیماری رخ می دهد. یکی از مهم ترین علل آلزایمر تجمع پلاک های پروتئین آمیلوئید در مغز است. آمیلوئید یک اصطلاح کلی برای پروتئین هایی است که به طور طبیعی در بدن یافت می شوند. این پروتئین در مغز افراد سالم از بین می رود، اما در مغز افراد مبتلا به آلزایمر تجمع می یابد. علائم این بیماری معمولاً به تدریج شروع می شود. به عنوان مثال، بسیاری از مبتلایان، در شروع بیماری، فقط رویدادهای اخیر را فراموش می کنند یا در انجام وظایف روزانه دچار مشکل می شوند. برخی علائم دیگر ممکن است در بیماران ظاهر شود. مانند تغییر رفتار و شخصیت، سردرگمی، یافتن کلمات یا تغییر کاربرد آنها، یافتن خط گفتگو و سردرگمی. این علائم به تدریج شدیدتر می شود تا جایی که فرد مبتلا به آلزایمر در مراحل پیشرفته بیماری توانایی انجام کارهای روزمره را از دست می دهد و نمی تواند از خود مراقبت کند.

آلزایمر برای افراد مسن و جوان

در میان باورهای غلط در مورد آلزایمر، شایع ترین آن این است که این بیماری مختص افراد مسن است. البته آلزایمر در افراد بالای 65 سال بیشتر دیده می شود، اما این بدان معنا نیست که سایر گروه های سنی در معرض خطر هستند. حتی افراد 30 ساله نیز ممکن است به آلزایمر مبتلا شوند و علائم زودرس را نشان دهند. همچنین تجربه نشان داده است که این بیماری در جوانان سریعتر از بیماران مسن پیشرفت می کند و اثرات مخرب تری دارد. حتی گاهی اوقات جوان ترها به مراقبت بیشتری نیاز دارند، زیرا چیزی را تجربه می کنند که نیروی جوانی و قدرت تفکر را از آنها سلب می کند و این باعث می شود جان خود را از دست بدهند و بیشتر دچار مشکلات روحی شوند. جوانان شوکه شده‌اند زیرا همیشه فکر می‌کردند که آلزایمر مختص افراد مسن است و اطرافیانشان با همین ایده انتخاب درمان مناسب برای بیمارشان سردرگم می‌شوند.

راه های کاهش بیماری آلزایمر

مانند هر بیماری، راه حل هایی وجود دارد که به کاهش خطر ابتلا به آلزایمر کمک می کند. اگرچه این راه حل ها قطعی نیستند، اما تجربه نشان داده است که آلزایمر در افرادی که این نکات را رعایت می کنند کمتر دیده می شود. یکی از آنها کنترل استرس است. کمتر بیماری وجود دارد که در آن اثری از استرس وجود نداشته باشد. پزشکان همیشه به ما توصیه می کنند از استرس دوری کنیم. با این حال، خود آنها اعتراف می کنند که این حداقل در زندگی امروز بسیار دشوار است، اگر نگوییم غیرممکن است. اما برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر، باید آن را بسیار دشوار کنیم. استرس مزمن بر عملکرد مغز تأثیر منفی می گذارد و مستعد ابتلا به بیماری های عصبی مانند آلزایمر است. برای مدیریت استرس، راه هایی مانند دوری از اخبار، به ویژه اخبار منفی، مراقبت از سلامت روان و دوری از افراد مضطرب می تواند مفید باشد.

ورزش کنید و از تنهایی دوری کنید

قبلاً ثابت شده است که ورزش و فعالیت بدنی نه تنها بر سلامت بدن بلکه بر سلامت روان افراد نیز تأثیر می گذارد. تحقیقات نشان می دهد افرادی که به طور منظم ورزش می کنند و از نظر بدنی فعال هستند نسبتا کمتر به آلزایمر مبتلا می شوند. حتی در کسانی که رنج می برند، ورزش پیشرفت بیماری را کند می کند. ورزش انتقال دهنده های عصبی در مغز را تنظیم می کند که به کنترل آلزایمر کمک می کند. در بسیاری از بیماری‌هایی که ترکیبی از بیماری‌های جسمی و روانی هستند، توجه به مسائل روان‌شناختی می‌تواند روند پیشرفت بیماری را کاهش دهد یا احتمال بروز آن را کاهش دهد. پزشکان بر این باورند که تنهایی مداوم و روابط اجتماعی مفید می تواند به فرد کمک کند تا بهتر از خود در برابر آلزایمر محافظت کند. این موضوع به ویژه در افراد مسن اهمیت دارد. پس سعی کنید روابط اجتماعی خود را افزایش دهید، در فعالیت های گروهی شرکت کنید و به مجالس و مجالس نه نگویید تا انعطاف مغز خود را از دست ندهید. از سوی دیگر داشتن روابط اجتماعی باعث دوری فرد از افسردگی می شود و افسردگی یکی از عوامل از دست دادن قدرت شناختی است. به چالش کشیدن مغز با بر عهده گرفتن مسئولیت ها یا روش های ساده مانند حل یک صفحه گسترده و یادگیری زبان جدید نیز به فعالیت ذهنی بیشتر کمک می کند.

کلسترول و فشار خون مهم هستند

یک سبک زندگی سالم همیشه خوب است و به محافظت در برابر بسیاری از بیماری ها کمک می کند. همین امر در مورد بیماری آلزایمر نیز صدق می کند. یکی از مهم ترین کارهایی که می توانیم برای کاهش خطر ابتلا به آلزایمر انجام دهیم، کنترل کلسترول است. سطح کلسترول نقش مهمی در ایجاد بیماری آلزایمر دارد. آنچه به عنوان کلسترول بد شناخته می شود می تواند سن بیماری آلزایمر را کاهش دهد. البته تحقیقات نشان می دهد که عوامل ژنتیکی نیز در این امر نقش دارند. فشار خون بالا بر ایجاد زوال عقل مرتبط با افزایش سن تأثیر نمی گذارد، بنابراین توصیه می شود فشار خون را تنظیم کنید و از یک رژیم غذایی مناسب برای جلوگیری از بیماری آلزایمر پیروی کنید.

الگوی شیوع آلزایمر

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی، آلزایمر در حال حاضر عامل اصلی ناتوانی در سالمندان در سراسر جهان است. این بیماری یکی از بزرگترین مشکلات سلامتی است که با افزایش سن گسترش می یابد. طبق آمار، 16 درصد از بزرگسالان بالای 70 سال به این بیماری مبتلا هستند. این بیماری اغلب دیر تشخیص داده می شود. سه چهارم بیماران از این بیماری بی اطلاع هستند. 36 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به آلزایمر هستند و این تعداد تا سال 2020 به 115 میلیون نفر خواهد رسید، بنابراین تا سال 2020، از هر 85 نفر یک نفر به بیماری آلزایمر مبتلا خواهد شد. یک آمار نگران کننده نشان می دهد که این بیماری در ایران بیشتر شده است.

کنترل و درمان آلزایمر

با پیشرفت علم پزشکی و تحقیقات جدید در سال‌های اخیر، چشم‌اندازهای امیدوارکننده جدیدی برای درمان آلزایمر پدیدار شده است، اما در حال حاضر روند درمان بیشتر به کنترل و پیشگیری از پیشرفت بیماری و همچنین کنترل علائم و ذهنی است. اختلالات رفتاری ناشی از بیماری توصیه می شود برای درمان آلزایمر به روانپزشک و متخصص مغز و اعصاب مراجعه کنید. علاوه بر درمان دارویی می توان از روش های درمانی تکمیلی و غیردارویی مانند روان درمانی، گفتار درمانی، کاردرمانی، ماساژ درمانی و … استفاده کرد. وی ادامه داد: انجام برخی فعالیت ها مانند ورزش، پیاده روی، آواز خواندن، تحریک حواس پنج گانه از طریق محرک های خوشایند و … می تواند به کاهش علائم بیماری تا حد امکان کمک کند.

انتهای پیام/