علائم آسیب‌دیدگی کودکان از اخبار تلخ چیست؟

گوهریسنا انزانی در گفت وگو با باراناخبر وی در خصوص لزوم توجه به سلامت روان کودکان در مواجهه با اخبار تلخ و تلخ گفت: واقعیت این است که نمی توان جلوی انتشار اخبار تلخ و تلخ را گرفت و مواردی از این قبیل که در نهایت برای فروپاشی دیدیم. . از ساختمان کلانشهر، فضای جامعه و افکار عمومی منتقل می شود. زمانی که رویداد متروپلیس برگزار شد، تصاویر بسیار غم انگیزی از آن در شبکه های اجتماعی پخش شد و خبر به صورت صوتی، تصویری و متنی در دسترس قرار گرفت. این اتفاق در مورد حوادث دیگر هم رخ می دهد، اما برای برخی از آنها مانند پلاسکو، ساختمان کلانشهر و… این خبر بیشتر و بیشتر می شود.

وی ادامه داد: این اتفاق باعث تاسف هموطنان در سراسر کشور شد و بسیاری از مردم را در غم، اندوه، اضطراب، ترس و… گرفتار کرد. این روزها پس از این اتفاق، هموطنان ما از نظر روحی، روحی، جسمی و… آسیب های زیادی دیده اند.

وی گفت: کودکان و نوجوانان نیز ناخودآگاه به شکل های مختلف درگیر این خبر تلخ هستند.

او می گوید: «کودکان معمولاً در معرض حوادث هستند. تصادفات کودکان معمولا به دو صورت اتفاق می افتد یکی از طریق والدین و دیگری از طریق دریافت اطلاعات از فضای مجازی، تلویزیون و …. در این شرایطی که پیش آمده و حادثه این اتفاق که دامنه وسیعی دارد، کودکان می توانند با اختلال روحی و روانی والدین که آسیب روحی و روانی بسیار تلخی به آنها وارد می کند. امروزه کودکان نیز به دلیل دسترسی به شبکه های مجازی به راحتی به اخبار و رویدادها دسترسی دارند. در این شرایط حتی اگر والدین غم و اندوه خود را در خانه ابراز نکنند، کودک از طریق تلویزیون، شبکه های اجتماعی و شبکه های مجازی به اطلاعات و اخبار دسترسی دارد.

انزانی ادامه داد: متأسفانه بسیاری از کودکان تصاویر تلخ حوادث را می بینند که گاه فریاد، عزاداری، گریه و بی تابی بازماندگان را نشان می دهد. برخی عکس ها نیز روند تلخ دفع زباله و تسهیل را نشان می دهد. سلامت روان کودکان با تماشای این خبر به شدت آسیب می بیند زیرا کودکان به خصوص قبل از 7 یا 8 سالگی تفکر انتزاعی را نمی دانند، بنابراین موضوعات نامرئی و ملموس را درک نمی کنند و عواقب آن را نمی دانند. کودکان در این سن هیچ دیدی نسبت به مرگ ندارند، بنابراین احتمال آسیب جدی وجود دارد.

وی درباره علائم کودک آسیب دیده در تصادف گفت: در این مواقع کودکان می توانند پرخاشگر شوند، در حالی که لایه اصلی پرخاشگری ترس است و این ترس چیزی نیست جز ترس از تنها ماندن، از آسیب دیدن. از دست دادن و …

علائم آسیب دیدگی کودکان در اثر حوادث تلخ چیست؟

انزانی در خصوص سایر علائمی که ممکن است در مواجهه کودکان با اخبار تصادفات ظاهر شود، افزود: کودکانی که از اخبار تصادف آسیب می بینند ممکن است دچار کابوس های مکرر شوند. کاهش تمرکز و مبارزه با پرخاشگری و افسردگی. علائم استرس، وسواس و تنش در کودکان تشدید می شود و حتی ممکن است نتوانند ادرار و مدفوع خود را کنترل کنند. گوشه گیری، گوشه گیری و ترس از تنها خوابیدن می تواند از دیگر علائم کودکان باشد و معمولاً احساس ناامیدی شدیدی را تجربه می کنند. در این شرایط استرس زا علائم وسواس و وسواس در کودکان افزایش می یابد و به همین دلایل کودکان ممکن است ناخن های خود را بجوند یا موهای خود را کوتاه کنند.

روانشناس کودک گفت: این روزها نمی توان از ورود اخبار برای کودکان کم و یا جلوگیری کرد. اطلاعات از هر جهت به دست کودکان می رسد و آنها بیش از پیش در معرض اخبار و اطلاعات قرار می گیرند. شاید در گذشته کنترل اطلاعاتی که کودکان از آن آگاه می شدند امکان پذیر بود، اما امروزه به دلیل کنجکاوی طبیعی و شرایط خاص فعالیت فضای مجازی که کودکان در دو سال اخیر شیوع ویروس کرونا تجربه کرده اند، مطمئناً آنها را تجربه کرده اند. دسترسی داشته باشید. برای اخبار و گاهی آن را دنبال می کنند. البته به طور کلی بهتر است در مورد اخبار تلخ و تکان دهنده با کودکان صحبت نکنید.

وی در خصوص وظیفه والدین در عدم ابراز نگرانی نسبت به فرزندان گفت: ممکن است خود والدین به دلیل اخبار ناگوار تحت تأثیر احساسات منفی قرار گیرند، اما دسترسی سریع و آسان به مشاور و روانشناس ندارند. در این شرایط باید به نوعی احساسات خود را مدیریت کنند.» که کودک کمتر رنج می برد. یک بخش مهم این است که والدین باید با شخصی که با او احساس همدلی بیشتری دارند صحبت کنند. همه این گفتگوها به والدین کمک می کند تا استرس عاطفی کمتری را به تنهایی تجربه کنند. حتی اگر والدین به شخصی که دوستشان دارند دسترسی نداشته باشند، می توانند احساسات و اضطراب خود را برای مدیریت احساسات خود یادداشت کنند. والدین باید بدانند که ممکن است روزی فرزندانشان در مورد حوادث با آنها صحبت کنند.

والدین چگونه به سوالات کودکان در مورد تصادفات پاسخ می دهند؟

انزانی در ادامه به نوع واکنش والدین به کودکی که اطلاعاتی در مورد حوادث پیدا کرده و مضطرب است، بیان کرد: اگر کودک در مورد حوادث با والدین خود صحبت می کند، والدین باید چند نکته را در نظر بگیرند. اولین قدمی که باید انجام شود این است که بزرگسالان احساسات خود را کنترل کنند. فضای گفتگوی آرامی را فراهم کنید. والدینی که کنترل بیشتری بر احساسات خود دارند باید با فرزند خود صحبت کنند. در این شرایط باید فضایی راحت برای نشستن کودک در نظر گرفته شود. بهتر است بین فردی که قصد صحبت با کودک را دارد و غذای مورد علاقه کودک صحبت کنید.

وی گفت: والدین باید در مرحله اول گفتگو با کودک اطلاعات کسب کنند و با پرسش های باز شروع به صحبت کنند. سوالات باز سوالاتی هستند که پاسخ بله یا خیر ندارند. والدین تشویق می شوند که از فرزندشان بخواهند متنی را که خوانده اند در مورد حادثه یا تصویری که دیده اند بگویند تا والدین بفهمند که کودک چه می خواهد. در این زمینه، والدین باید صبور باشند و به فرزندان خود اجازه دهند تا در مورد احساسات خود صحبت کنند و سؤال بپرسند. کودکان در سنین مختلف شرایط رشد متفاوتی دارند. به عنوان مثال، کودکان قبل از 7 یا 8 سالگی به دقت به مرگ فکر نمی کنند، بنابراین گریه بازماندگان ممکن است آنها را بترساند. بنابراین مهم است که والدین بدانند فرزندانشان چه دیده یا خوانده اند.

انزانی افزود: پس از دریافت اطلاعات باید با توجه به سوابق فکری بچه ها با آنها صحبت کنیم. در برخی موارد، والدین فکر می کنند که منطق فرزندانشان همان منطق آنهاست; مثلاً در موضوع مرگ گاهی والدین با توضیحاتی مانند رفتن به سوی خدا، خوابیدن، مرگ طبیعی است و برای همه اتفاق می افتد و… سعی می کنند کودک را قانع کنند. این در حالی اتفاق می افتد که کودکان قبل از 14 یا 15 سالگی احساسات فعال تری دارند، بنابراین لازم است در محیطی آرام درباره احساسات کودک در مورد حادثه صحبت کرد. دوباره به اخبار گوش دهید یا به عکس ها نگاه کنید. باید مشخص شود که کودک چه احساسی را تجربه می کند.

وی با تاکید بر اینکه کودکان در این شرایط آسیب زیادی می بینند، گفت: نباید به کودکان این امید واهی داد که من همیشه در کنار شما هستم وگرنه هرگز من را از دست نمی دهید و … تصادف را نمی توان توجیه یا انکار کرد. منطقی بحث شد؛ بنابراین، فقط باید از احساسات کودک آگاه باشیم و به او اجازه دهیم تا ذهن خود را از این افکار پاک کند. هر چه ارتباط موثرتر بدون مشاوره، پرخاشگری و … استفاده شود، می توان گام های موثرتری برای بهبود وضعیت کودک برداشت. ارتباط بین والدین و فرزند باید یک ارتباط فعال باشد، یعنی گفتگوی چهره به چهره با کودک و توجه به احساسات پنهان. به عنوان یک قاعده، این راه حل منجر به مدیریت بهتر وضعیت می شود.

تاثیر مدرسه در کاهش استرس کودکان ناشی از حوادث تلخ

روانشناسی در مورد تأثیری که مدرسه در این زمینه می تواند داشته باشد گفت: «گروه های همسالان در مدرسه حضور دارند و راحت تر می توانند احساسات خود را بیان کنند. همسالان معمولاً هم سن و هم محدوده رشدی هستند، بنابراین درک بهتری از شرایط یکدیگر خواهند داشت. معمولاً زمانی که کودکان با خبرهای منفی در مورد تصادفات به ویژه در زمینه تلفات مواجه می شوند، پیشنهاد می کنیم با حضور مشاوران و روانشناسان، احساسات کودکان در گروه های همدل بررسی شود. وقتی افراد با مشکلات و سختی‌ها مواجه می‌شوند، به آنها پیشنهاد می‌کنیم که به یک گروه درمانی حمایتی بپیوندند و در مورد احساسات خود صحبت کنند، که به افراد کمک می‌کند حس درک بیشتری را تجربه کنند. به همین دلیل مدارس می توانند تاثیر بسیار عمیق و مناسبی در این زمینه داشته باشند.

انزانی بیان کرد: متاسفانه کودکان با اخبار مربوط به تصادفات مواجه می شوند. بسته به سن کودکان، در صورت عدم توانایی خواندن و نوشتن، والدین باید از آنها بخواهند نقاشی بکشند، خمیر ورز دهند و احساسات خود را بیان کنند. اگر بزرگتر هستند، باید احساسات خود را بنویسند و سپس بخوانند. شاید این اقدامات به کودکان کمک کند تا احساس آرامش بیشتری را تجربه کنند. از آنجایی که ترس رخ داده است، استفاده از تکنیک های آرام سازی می تواند برای آنها مفید باشد. به عنوان مثال، آنها می توانند دوش بگیرند زیرا آب تسکین دهنده است. تمرینات تنفسی نیز می تواند موثر باشد. متأسفانه چنین حادثه تلخی رخ داده است که به خصوص با قرار گرفتن در معرض دید می تواند عواقب تلخی برای کودکان داشته باشد.

وی گفت: زمانی که این اتفاقات رخ می دهد و این خاطرات در ذهن کودکان نقش می بندد، اگر این تاثیر مدیریت نشود و والدین ندانند چگونه باید آن را درمان کنند، عواقب آن می تواند تا سنین بالا در کودکان باقی بماند. تماشای فیلم در تلویزیون نیز می تواند تاثیر زیادی بر روی کودکان داشته باشد، بنابراین لازم است از مشاوران و کارشناسان این حوزه کمک گرفت.

انتهای پیام/