«کریستین کوتس اولریشسن» نوشت: عربستان و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) ظاهراً به یک توافق مهم برای عادی‌سازی روابط دیپلماتیک خود نزدیک شده بودند و سپس حمله حماس در تاریخ ۷ اکتبر آن را متوقف کرد.
از آن زمان تاکنون هزاران نفر در غزه و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) کشته شده‌اند و ترس از گسترش درگیری در سراسر منطقه احساس می‌شود.
این جنگ تهدیدی برای تضعیف ستون کلیدی دستور کار خارجی و داخلی عربستان است؛ «ریسک زدایی» از منطقه مهم‌ترین اولویت عربستان است.
در شرایطی که بن سلمان تصمیم به اجرای «چشم‌انداز ۲۰۳۰» دارد و عربستان را به‌عنوان مقصد گردشگری و سرمایه‌گذاری کرده است، تجدید بی‌ثباتی منطقه آخرین چیزی است که ولیعهد می‌خواهد.
یقیناً تشدید خشونت در غرب‌آسیا چالشی را برای حرکت به سمت تنش‌زدایی در بسیاری از مناطق گسترده‌تر منطقه ایجاد کرده است.
خشونت در اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و غزه کشورهای حاشیه خلیج‌فارس را از یک اقدام موازنه ظریف که حمایت از آرمان فلسطین در مقابل جمعیت عمدتاً مسلمان است و در عین حال پیشروی به‌سوی اسرائیل و آمریکا است، بازمی‌دارد.
برای مثال، قطر مدت‌هاست میزبان رهبران سیاسی حماس بوده و در عین حال روابط دوستانه خود را با آمریکا حفظ کرده است.
اما اکنون احتمالاً با فشار قابل‌توجهی از سوی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و آمریکا برای اخراج رهبران حماس مواجه خواهد شد.
اکنون نیز قطعاً حمایت عمومی از توافقنامه آبراهام در سراسر منطقه کاهش می‌یابد و از هر دو طرف روابط سردتر و گسسته‌تر می‌شود.
البته که ولیعهد عربستان، به گفتگو با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) علاقه نشان داده است، اما این به‌تنهایی کافی نیست و حمله حماس و پاسخ اسرائیل(رژیم صهیونیستی) این شتاب را از بین برد.
در پشت حمایت عمومی از فلسطینیان، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد، عربستانی‌ها تلاش می‌کنند تا با تلاش‌هایی دیپلماتیک باعث جلوگیری از تبدیل جنگ بین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و حماس به یک آتش‌سوزی گسترده‌تر در کل منطقه (درگیری ایران و حزب‌الله) باشند.
ترس عربستان از این است که یک درگیری طولانی‌مدت منطقه‌ای مانع از سرمایه‌گذاری خارجی برای چشم‌انداز ۲۰۳۰ شود.
این سرمایه‌گذاری کلید موفقیت پروژه اصلی عربستان تلقی می‌شود و در این شرایط برای بازگرداندن این اعتبار و قدرت، عربستان به‌دقت در حال چیدن حرکات خود است.
311311