سفرنامه ای که از رئیس جمهور انتقاد می کند

به گزارش باراناخبر مراسم رونمایی از کتاب «در معیت پرزیدنت» نوشته سیدعبدالجواد موسوی امروز (دوشنبه ۲۲ اردیبهشت) در سرای ادبیات در محل نمایشگاه کتاب تهران در مصلی برگزار شد.

در ابتدای نشست عبدالجواد موسوی شاعر نویسنده و روزنامه نگار درباره شکل گیری این کتاب و اینکه شامل سه سفر حسن روحانی به استان های خوزستان هرمزگان و سیستان و بلوچستان است توضیح داد.

 کتاب حوصله سربر نیست

صادق زیباکلام استاد دانشگاه و چهره سیاسی  با بیان اینکه این کتاب شامل سه سفر به استان های خوزستان هرمزگان و سیستان و بلوچستان است گفت: این کتاب چیزی درباره خوزستان به مخاطب نمی گوید چیزی از هرمزگان و سیستان جز فقر  فقر و باز هم فقر نمی گوید. همه ما این را می دانیم.

  او افزود: چیزی که در خواندن کتاب متوجهش نشدم این است که آقای موسوی چه کاره است؟ سِمتش و شغلش چیست؟ اگر نباشد چه اتفاقی می افتد و حالا که هست چه اتفاقی افتاده است؟

به گفته زیباکلام انشای کتاب خیلی جالب است؛ یک جورهایی نویسنده دارد با خودش صحبت می کند  با مخاطب صحبت نمی کند و خاطرات خود را می نویسد. کتاب و خاطرات جنبه سیاسی و اجتماعی و معرفی مناطق را ندارد و شرح احوالات است.

زیباکلام خاطرنشان کرد: سبک نگارش موسوی خسته کننده و حوصله سربر نیست برخلاف خاطره نویسی های  معمول.

او با اشاره به چاپ کتاب با تأخیر ۱۲ ساله گفت: نویسنده چیزی به خواننده نمی گوید که چرا کتاب الان چاپ می شود. حدس می زنم  او هم مانند ما که به اپیدمی ای درباره روحانی گرفتار شدیم گرفتار شده  است. ما  آبرو و حیثیت مان را در سال ۱۳۹۲ گذاشتیم اما رفتار روحانی بعد از رئیس جمهور شدن تغییر کرد و  انگار نه انگار؛ شد به گونه ای که «می خواستید رأی ندهید» و این دردناک بود. شاید موسوی می خواست تتمه آبروی خود را حفظ کرده و کتاب را چاپ نکند و  شاید دلایل دیگری دارد.

زیباکلام در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: آدم کتاب را که می خواند متوجه می شود چقدر برای  نویسنده کتاب  دردآور و رنج آور است که با روحانی کار می کند و همسفر او می شود. 

 روحانی غایب بزرگ «در معیت پرزیدنت»

در بخش دیگری از نشست حسام الدین آشنا فعال سیاسی که مشاور حسن روحانی بود در سخنانی گفت: این کتاب را بخوانید تا هرکسی که بخواهد رئیس جمهور شود کسی چون عبدالجوادی را با خود به سفر ببرد؛ کسی که مسائل را بفهمد  بتواند بنویسد و جرأت نقد هم داشته باشد.

 او با بیان اینکه یک سفر زیر پرده پرده رو پرده و پشت پرده دارد گفت: رو پرده که در رسانه منعکس می شود سفر را زیبا نشان می دهد پرده را همراهان و افراد  نزدیک درک می کنند و خیلی راجع به زیر پرده  حرف نمی زنند و پشت پرده را هم حتی خود رئیس جمهور ممکن است نفهمد. 

 او با بیان اینکه سفرنامه خودنوشت و دیگرنوشت داریم گفت: این سفرنامه درباره خود کسی که سفر کرده (روحانی) نیست غایب بزرگ نوشته موسوی رئیس جمهور است. موسوی رئیس جمهور را دیده و با چیزهایی که شنیده و حواشی سفرنامه خود را نوشته است.

سفرنامه انتقادی

آشنا خاطرنشان کرد: نویسنده این سفرنامه سلوک درونی خود را واگویه کرده است. بسیاری چیزها گفت وگوی او با خودش است و باارزش است. این سفرنامه از جنس سفرنامه های دیگر نیست و سفرنامه انتقادی است او از همراهان و حفاظت و تشریفات و حتی خود رئیس جمهور انتقاد می کند. او منتقدی است که  به نمایندگی از مردم عادی و روشنفکران سفر را بازگو می کند.

آشنا با اشاره به اینکه فاصله طولانی انتشار از ماوقع باعث آشنازدایی از وقایع و نگاه واقع گرایانه است ادامه داد: موسوی در پرداخت صحنه ها فوق العاده خوب عمل کرده است. نویسنده حتی پیش از سفر درگیری ذهنی با وقایع و لایه های مختلف را ایجاد می کند. در یک لحظه تاریخ را متوقف کرده و به واقعه تاریخی عمق می بخشد. 

او با بیان اینکه برای اولین بار است دفاعیه رسمی  از روحانی انجام می دهد گفت:  ۳ نفر از ۱۴۰۰ تا الان خاطرات ایشان را ثبت کرده اند که تازه به ۱۳۹۴ رسیده است. مساله این است که اگر طرف حق داشته باشد و اجازه داشته باشد و امکان داشته باشد که پشت پرده را تعریف کند آن وقت نگاه ما به آدم ها تغییر می کند.

آشنا با اشاره به تصمیمات و تبعاتی که یک تصمیم می تواند برای رئیس جمهور داشته باشد و بیان خاطراتی از سفر به سیستان و بلوچستان گفت:  رئیس جمهوری در ایران بسیار سخت تر از کشورهای دیگر است. با رأی مردم به عنوان نفر دوم کشور انتخاب می شود اما به اندازه ملاحظات پدر یک  خانواده اعتبار  ندارد. آقای موسوی به ظاهر سفرنامه نوشته اما در باطن فهم جدیدی از  رئیس جمهوری و کشورداری ارائه می کند که رئیس جمهور چه ملاحظاتی دارد.

او یادآور شد: موسوی از روحانی صحبت کرده و نکرده است. موسوی در این کتاب کلیدی ترین سخنان روحانی را آورده و تفسیر خود را افزوده است در عمل سفرنامه می خوانید اما اندیشه روحانی شرح داده می شود.

 انتشار سفرنامه در بدترین و بهترین زمان 

رضا امیرخانی داستان نویس نیز در این نشست گفت: جلسه رونمایی آدابی دارد جلسه کسانی است که کتاب را  خوانده اند و برای بقیه که نخوانده اند تعریف می کنند پس نقد کتاب جایی در آن ندارد و کارمان این است تولد بچه را تبریک  بگوییم. چرا به این جلسه آمدم؟ چون ۳۰ سال است که با جواد رفیقم و او هم اهل رفیق بازی است.

 او سپس بیان کرد: انتشار سفرنامه در بدترین زمان اتفاق افتاده است الان کسی حاضر نیست در جلسه با موضوع روحانی حاضر شود اگر آن زمان منتشر می شد ممکن بود اتفاقات متفاوتی بیفتد و در جایی پست بگیرد؛ البته آقای آشنا اهل پست پخش کردن نیست.

او با بیان اینکه اما از طرفی بهترین زمان انتشار است گفت: بدون لکنت بگویم دوره انتزاع قدرت روحانی است و می تواند در دوره مرخصی طعم زندگی واقعی را بچشد. انتزاع قدرت نوعی فرزانگی به فرد می دهد. 

او سپس درباره اهمیت جایگاه روحانی به جهت ریل گذاری در عرصه سیاست خارجی گفت.

امیرخانی مشخص نبودن تاریخ  نبود نقشه و عکس را از ایرادهای کتاب خواند.

در بخش دیگری از نشست سیدعبدالجواد موسوی از ایستادن پای رأی خود گفت و از نوشتن سفرنامه دفاع کرد و افزود: یکی از دلایلی که دیگر من را سفر نبردند این بود که ستایش کسی را نکردم و کسی به من نگفت چه بنویس چه ننویس. 

او یادآور شد: این سفرنامه ملغمه ای از تاریخ و خاطره شخصی است و ممکن است با سفرنامه های مرسوم تفاوت اساسی داشته باشد.

رضا امیرخانی در بخش پایانی نشست گفت: تعداد کسانی که کتاب را  نخوانده اند زیاد است. برخی از کتاب ها رنگ وبوی نویسنده را دارند؛ نان ساجی رنگ و بوی متفاوتی دارد و رنگ و بوی نان ساجی هر کسی متفاوت است اما نان ماشینی هم  داریم که تفاوت زیادی ندارند. بسیاری از سفرنامه ها که ممکن است درباره هر رئیس جمهوری نوشته شوند مانند نان ماشینی هستند و تفاوتی ندارند که درباره چه  کسی هستند. این کتاب از  دسته نان ساجی  است و نگاه و  کارنامه عبدالجواد موسوی  را حفظ کرده است.

 انتهای پیام