به گزارش شفاف و به نقل از TNتحقیقات جدید محققان بریتانیایی نشان می‌دهد که بیش فعالی در ناحیه خاصی از مغز با علائم خاصی از اسکیزوفرنی مرتبط است و شناسایی این پیوند فرصت‌هایی را برای درمان‌های هدفمندتر باز می‌کند.
اسکیزوفرنی یا اسکیزوفرنی یک اختلال روانی است که با دوره های مداوم یا مکرر روان پریشی مشخص می شود. علائم اصلی شامل توهم (اغلب توهم شنوایی)، هذیان و اختلال تفکر است. علائم دیگر شامل کناره گیری اجتماعی، کاهش بیان عاطفی و بی تفاوتی است.
محققان دانشگاه ناتینگهام در مطالعه‌ای اخیر دریافتند که اختلال در انتقال عصبی مهاری و افزایش غیرطبیعی فعالیت در قسمت هیپوکامپ مغز، توانایی فیلتر کردن اطلاعات نامربوط (فرآیندی کلیدی که در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی نشان داده شده و تصور می‌شود باعث توهم یا توهم می‌شود. هذیان، اما در این فرآیند با “یادگیری همراه” تداخلی ندارد. ناتوانی در یادگیری همراه مانند “شرطی کردن ترس پاولوی” با علائم منفی این اختلال همراه است که شامل کاهش انگیزه و اختلال در پردازش و پاداش عاطفی است.
اسکیزوفرنی یک بیماری مهم است. اسکیزوفرنی یک بیماری روانی است که به سه شکل ظاهر می شود و علائم منفی آن شامل بی حالی، بی تفاوتی و کناره گیری اجتماعی و علائم مثبت آن توهم و هذیان و علائم شناختی آن اختلال حافظه است. هر یک یا هر سه علامت ممکن است در یک زمان در یک فرد وجود داشته باشد.
نورون های مغز با ارسال پیام های شیمیایی به یکدیگر به نام «انتقال دهنده های عصبی» با یکدیگر تعامل دارند. گاما آمینوبوتیریک اسید (GABA) رایج ترین انتقال دهنده عصبی مهاری است که برای مهار فعالیت عصبی مهم است و از تحریک بیش از حد نورون ها و واکنش بیش از حد یا واکنش به محرک های نامرتبط جلوگیری می کند.
هیپوکامپ بخشی از مغز است که در لوب گیجگاهی ما قرار دارد و نقش مهمی در خاطرات و احساسات ما دارد. یافته‌های این مطالعه نقش مهمی در درک بیشتر چگونگی تأثیر محققان بر این بخش از مغز در جنبه‌های خاص اسکیزوفرنی دارد.
استوارت ویلیامز، محقق فوق دکترا و نویسنده اصلی این مطالعه، می‌گوید: «ما می‌دانیم که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی هیپوکامپ بیش فعال دارند، بنابراین می‌خواهیم نگاهی دقیق‌تر به نحوه تشخیص دقیق چگونگی وقوع آن بیندازیم. از طریق مطالعات خود بر روی موش، ما توانستیم اهمیت مهار GABAergic در هیپوکامپ را در رابطه با علائم خاص مرتبط با اسکیزوفرنی تعیین کنیم. به طور خاص، ما هیچ مدرکی پیدا نکردیم که نشان دهد اختلال در مهار هیپوکامپ با رفتارهای مرتبط با فرآیندهای شناختی زمینه ای که تصور می شود منجر به شروع توهم یا هذیان می شود تداخل داشته باشد. اما ما دریافتیم که این فرآیند ممکن است در ایجاد برخی از علائم منفی بیماری مانند ناتوانی‌های یادگیری اجتماعی در قالب ترس شرطی نقش داشته باشد. یافته‌های این مطالعه ممکن است به توسعه درمان‌های هدفمندتری کمک کند که جنبه‌های خاصی از علائم اسکیزوفرنی، مانند علائم منفی را بهبود بخشد.
یافته های این مطالعه در مجله eNeuro منتشر شده است.