طی نیم قرن اخیر نمودار بارش تهران با فراز و نشیب روبرو بوده به طوری که در سال آبی ۵۶-۵۷ بیشترین بارش باران و در سال ۷۵-۷۶ کمترین میزان بارش را تجربه کردیم.
به گزارش باراناخبر بررسی میزان بارندگی استان تهران طی پنجاه سال اخیر نشان از روندی کاهشی و نگران کننده دارد. نمودار ارائه شده از سوی منابع رسمی نشان می دهد که سال آبی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ با ثبت ۹۰ میلی متر بارندگی در جایگاه ۴۹ از ۵۰ سال اخیر قرار گرفته است که این مقدار کاهشی بی سابقه را در مقایسه با میانگین بلندمدت نشان می دهد.
میانگین بلندمدت بارندگی استان تهران ۱۸۵ میلی متر بوده است اما در سال آبی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ میزان بارندگی به ۹۰ میلی متر رسیده که ۴۶ درصد کمتر از مقدار میانگین است. همچنین مقایسه با سال آبی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ که بارش ۱۱۹.۶ میلی متری ثبت شده بود کاهش ۲۵ درصدی بارندگی را نشان می دهد.
بررسی روند بارش طی نیم قرن گذشته نشان می دهد که بیشترین میزان بارش در سال ۱۳۵۶-۱۳۵۷ با بیش از ۳۰۰ میلی متر ثبت شده است. از آن زمان تاکنون میزان بارندگی در تهران به طور کلی روندی نزولی داشته و در برخی سال ها به سطوح بسیار پایینی رسیده است. سال آبی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ دومین سال کم بارش این بازه بوده و تنها سالی که بارش کمتری از آن ثبت شده سال ۱۳۷۵-۱۳۷۶ است.
نمودار بالا میزان بارندگی استان تهران را طی نیم قرن اخیر (از سال آبی ۱۳۵۶-۱۳۵۷ تا ۱۴۰۳-۱۴۰۴) نمایش می دهد.
سال های با بیشترین میزان بارش
سال آبی ۱۳۵۶-۱۳۵۷ بیشترین میزان بارندگی ثبت شده در ۵۰ سال اخیر با بیش از ۳۰۰ میلی متر همچنین ۱۳۵۸-۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱-۱۳۶۲: سال هایی با بارش بالای ۲۵۰ میلی متر که همچنان در محدوده ترسالی قرار دارند سال آبی ۱۳۶۹-۱۳۷۰ تا ۱۳۷۱-۱۳۷۲: بارش ها همچنان در محدوده نسبتاً مطلوبی بوده اند ولی روند کاهشی آغاز شده است.
سال های با بارش نزدیک به میانگین بلندمدت (۱۸۵ میلی متر)
از سال های ۱۳۶۳-۱۳۶۴ تا ۱۳۷۳-۱۳۷۴ میزان بارش در این دوره حدود ۱۸۰ تا ۲۱۰ میلی متر بوده این سال ها را می توان دوره ای با بارش تقریباً نرمال در نظر گرفت اما پس از آن روند کاهش آغاز شده است.
سال های با کاهش محسوس بارندگی
سال آبی ۱۳۷۵-۱۳۷۶: یکی از خشک ترین سال های تهران در نیم قرن اخیر که بارش به کمتر از ۱۰۰ میلی متر رسیده همچنین سال آبی ۱۳۷۷-۱۳۷۸ تا ۱۳۸۷-۱۳۸۸ شاهد افت تدریجی میزان بارندگی بوده ایم به طوری که مقدار بارش در برخی سال ها به ۱۲۰ تا ۱۵۰ میلی متر کاهش یافته است همچنین از سال آبی ۱۳۸۸-۱۳۸۹ تا ۱۳۹۸-۱۳۹۹ بارش ها همچنان کمتر از میانگین بلندمدت هستند و به محدوده ۱۲۰ تا ۱۶۰ میلی متر رسیده اند.
سال های اخیر با کاهش شدید بارندگی
در سال آبی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ میزان بارش ۱۱۹.۶ میلی متر یعنی ۲۵ درصد کمتر از سال قبل و ۳۶ درصد کمتر از میانگین بلندمدت ثبت شده همچنین سال آبی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ با ۹۰ میلی متر در رتبه ۴۹ از ۵۰ سال اخیر قرار دارد و نسبت به میانگین بلندمدت ۴۶ درصد کاهش یافته است.
به طور کلی باید گفت دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ پر بارش ترین سال های تهران بوده اند از اوایل دهه ۷۰ به بعد روند کاهش بارش آغاز شده است و سال ۱۳۷۵-۱۳۷۶ و ۱۴۰۳-۱۴۰۴ کم بارش ترین سال های این دوره بوده اند. کاهش بارندگی به ویژه در دهه ۹۰ و اوایل ۱۴۰۰ شدیدتر شده و در سال جاری به پایین ترین حد خود رسیده این روند نشان دهنده بحران جدی کم آبی و لزوم برنامه ریزی فوری برای مدیریت منابع آب در تهران است.
کاهش شدید بارندگی در تهران تأثیرات گسترده ای بر منابع آبی محیط زیست و زندگی روزمره مردم دارد. کاهش سطح آب های زیرزمینی افزایش فرونشست زمین کاهش ذخایر سدها و افت کیفیت منابع آبی از جمله تبعات مستقیم این روند هستند. همچنین افت بارندگی می تواند منجر به افزایش ریزگردها کاهش پوشش گیاهی و تشدید بحران های زیست محیطی در منطقه شود.
نمودار ارائه شده تأکیدی بر بحرانی شدن وضعیت بارندگی در تهران دارد. این کاهش بارش ها همراه با افزایش تقاضای آب در کلان شهری مانند تهران زنگ خطری جدی برای آینده تأمین منابع آبی است. ازاین رو ضرورت دارد که نهادهای مسئول برنامه های جامعی برای مدیریت منابع آب افزایش بهره وری و کاهش مصرف اتخاذ کنند تا از تشدید بحران در سال های آینده جلوگیری شود.
انتهای پیام