تصاویر نجومی بیست وسوم آبان (۱۳ نوامبر)

به گزارش خبرگزاری آنا تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتی های دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقه مندان این حوزه فراهم می کند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری تصاویر نجومی به شکل های بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه می شود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی زیبایی های خیره کننده ای را برای علاقه مندان به ارمغان می آورد.

 تصویر روز ناسا

پنج نوع دانه از قوم سرخپوست چاکتا(Choctaw) اوکلاهاما در گنبد ایستگاه فضایی بین المللی دیده می شود. این تصویر در 21 نوامبر 2023 ثبت شد. ایستگاه 260 مایلی بالاتر از اقیانوس اطلس بود. دانه ها چندین ماه را در میکروگرانش سپری کردند. پس از آن به زمین بازگردانده شده و در کنار بذرهایی که برای مقایسه روی زمین باقی مانده بود کاشته شدند. این آزمایش به ترویج علم در میان اعضای قبیله کمک می کند.

تصویر روز astronomy

سحابی انعکاسی vdB 9 در Cassiopeia از ستاره متغیر  Cepheid SU Cas می آید. نور آبی آن به لطف گرد و غبار اطراف منعکس می شود. این غبار خود تا حدی توسط ابرهای غبار غلیظ تری پوشیده شده است. این تصویر با تلسکوپ 8 اینچی گرفته شده و نتیجه 5 ساعت نوردهی با استفاده از فیلترهای RGB است. لین هیلبورن (Lynn Hilborn) اهل گرافتون در انتاریو این تصویر را ثبت کرده است.

تصویر روز earthsky

این تصویر در تاریخ نهم نوامبر 2024 ساعت 12:05 توسط صمیت صاحا (SAMIT SAHA) در بیدادا گجرات هند گرفته شده است. صمیت صاحا در رابطه با تصویر خود می گوید: «من عاشق عکاسی نجومی هستم. جهان عظیم است و مرا مجذوب خود می کند. وقتی به سیاراتی مانند زهره مریخ زحل و مشتری نگاه می کنم به فضاهای خالی منظومه شمسی فکر می کنم. در یک شب روشن با استفاده از Redmi Note 13 Pro+  خود از آسمان عکس گرفتم. ستاره هایی مثل الماس آسمان را روشن کرده بود. نورهای چشمک زن آنها مرا به کاوش بیشتر واداشت. تنظیمات دوربینم روی ایزو 1600 f/1.6 دریچه 6 میلی متری بود تا از مسیرهای ستاره ای عکس بگیرم. من عکس ها را در برنامه Sequator انباشته کردم و آنها را در فتوشاپ ویرایش کردم. ستاره ها مانند ایستگاه های قطار دوردست به نظر می رسیدند اما به هم متصل بودند. نورهای درخشان آنها مرا به یاد اعماق بی پایان فضا می انداخت. باید قدر زیبایی کیهان خود را بدانیم. ستاره ها و فضا بخشی از یک سمفونی زیبا هستند.»

جزئیات تصویر شامل  30s x 752 ISO 1600 f/1.6 6mm   با سه پایه اورنج مانکی و انباشته در Sequator و پردازش در فتوشاپ است. حباب محلی (Local Bubble) یک ناحیه عمدتاً خالی از فضا در اطراف منظومه شمسی است که حدود 300 سال نوری عرض دارد. ممکن است از انفجارهای ابرنواختر و بادهای خورشیدی شکل گرفته باشد.

تصویر روز apod

در تصویر زیر کهکشان مارپیچی میله ای NGC 1365 را می بینید که توسط جیمز وب گرفته شده است. اعتبار تصویر به NASA ESA CSA NOIRLab می رسد و در  Alyssa Pagan (STScI) پردازش شده است.

NGC 1365  یک کهکشان مارپیچی میله ای بزرگ است. در فاصله 56 میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی Fornax قرار دارد. عرض این کهکشان حدود 200 هزار سال نوری است که دو برابر کهکشان راه شیری ما است.

تلسکوپ فضایی جیمز وب این تصویر واضح را با استفاده از ابزار مادون قرمز میانی خود (MIRI) گرفته است. جزئیات زیبایی در نور مادون قرمز دیده می شود. نمای وب حدود 60000 سال نوری از NGC 1365 را پوشش می دهد. مرکز کهکشان و خوشه های درخشان ستاره های جدید را نشان می دهد.

این تصویر همچنین شبکه پیچیده ای از رشته ها و حباب های غبارآلود را نشان می دهد که توسط ستاره های جوان در امتداد بازوهای مارپیچی که از میله مرکزی این کهکشان امتداد دارند ساخته شده اند. ستاره شناسان فکر می کنند که گرانش میله مرکزی به تکامل کهکشان کمک می کند. گاز و غبار را به منطقه ای که در آن ستاره های جدید تشکیل می شوند هدایت می کند. این ماده در نهایت به سیاهچاله عظیم کهکشان در مرکز آن وارد می شود.