آتلانتیک: ترامپ شبیه هیتلر لفاظی می کند

به گزارش باراناخبر در یادداشتی با اشاره به لفاظی های دیکتاتورهای بزرگ تاریخ اروپا عنوان شده که «دونالد ترامپ» رئیس جمهور پیشین آمریکا و نامزد حزب جمهوری خواه آگاهانه از الفاظ نژادپرستانه و غیرانسانی علیه مخالفان سیاسی خود استفاده می کند که در ریاست جمهوری آمریکا بی سابقه بوده و یادآور رفتار هیتلر موسولینی و استالین است.

در یادداشتی که در مجله آتلانتیک منتشر شده آمده است: لفاظی پیشینه تاریخی دارد. واژگانی مانند دموکراسی و استبداد در یونان باستان نیز مورد بحث قرار گرفته اند؛ عبارت تفکیک قوا در قرن ۱۷ و ۱۸ اهمیت پیدا کرد. پیشینه واژه آفت به عنوان لفظی سیاسی از دهه ۳۰ و ۴۰ نشات می گیرد که هم فاشیست ها و هم کمونبیست ها علاقه داشتند دشمنان سیاسی خود را آفت انگل بیماری خونی حشرات موذی علف های هرز نجاست و حیوان بخوانند. این عبارت در یک کارزار انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا پس از آن که دونالد ترامپ مخالفان خود را «اوباش چپ افراطی» نامید که «زندگی آفت گونه دارند» دوباره جان گرفت و مطرح شد.

ترامپ از الفاظ غیرانسانی هیتلر و استالین استفاده می کند

این طرز صحبت نه فقط زشت یا مشمئزکننده بلکه مربوط به عقیده و سنتی به خصوص است. «آدولف هیتلر» رهبر نازی های آلمان اغلب از چنین الفاظی استفاده می کرد. او در سال ۱۹۳۸ هم میهنان خود را که به «پاکسازی آلمان از تمامی انگل هایی» کمک کرده بودند که «از چشمه سرزمین پدری و ملت می نوشیدند» تمجید کرد. پوستری در سال ۱۹۴۱ در ورشو نقاشی یک شپش را با کاریکاتوری از چهره ای یهودی نشان می داد و شعار«یهودی ها شپش هستند و تیفوس ایجاد می کنند» روی آن نوشته شده بود. اما برعکس آلمانی ها تمیز پاک سالم و بدون آفت بودند. هیتلر یک بار پرچم نازی ها را «نشان پیروزمندانه آزادی و پاکی خونمان» توصیف کرده بود.

استالین نیز تقریبا در همان موقع از الفاظ مشابه استفاده کرده بود. او مخالفان را «دشمنان مردم» نامیده و منظورش این بود که آن ها شهروندان اتحادیه جماهیر شوروی نبوده و از هیچ حقی برخوردار نیستند. او آن ها را آفت آلودگی و نجاستی نامیده بود که باید «مدام پاکسازی می شدند» و کمونیست های هم مسلک خود را نیز تحت تاثیر قرار داد که از الفاظ مشابهی استفاده کنند.

در ادامه این مطلب آمده است: این طرز صحبت محدود به اروپا نبود. «مائو زدونگ» نیز مخالفان سیاسی خود را «علف های هرز سمی» نامیده بود. «پُل پوت» نیز از «پاکسازی» صدها هزار نفر از هم میهنانش برای «تطهیر» کامبوج حرف به میان آورده بود.

در هر یک از این جوامع متفاوت هدف استفاده از این گونه لفاظی ها مشابه بود و اگر مخالفان خود را به بیماری های واگیردار امراض و خون فاسد ربط دهید اگر شان انسانی آن ها را تا حد حشرات و حیوانات تنزل دهید اگر از در هم کوبیدن یا پاکسازی یا له کردن آن ها حرفی بزنید طوری که انگار آفت یا باکتری هستند بازداشت آن ها محروم کردنشان از حقوقشان و حذفشان یا حتی کشتنشان آسان تر خواهد بود. اگر انگل باشند دیگر انسان نیستند. اگر آفت باشند از حق آزادی بیان و هیچ گونه آزادی دیگری برخوردار نمی شوند. با له کردنشان نیز پاسخگوی چیزی نخواهید شد!

استفاده از الفاظ فاشیست ها و دیکتاتورها در سیاست های نوین آمریکا امری عادی نبود

آتلانتیک نوشت: تا همین اواخر استفاده از این گونه الفاظ در سیاست های ریاست جمهوری آمریکا امری عادی نبود. حتی در سخنرانی «جورج والاس» نژاد پرست معروف در سال ۱۹۶۳ نیز به عنوان فرماندار آلاباما و مقدمه اولین کارزار انتخاباتی او از چنین الفاظی پرهیز شده بود. والاس خواستار «جداسازی امروز جداسازی فردا جداسازی تا ابد» شده بود. اما او مخالفان سیاسی خود را «آفت» نخوانده و یا عامل مسموم کردن خون ملت نخوانده بود. در فرمان اجرایی ۹۰۶۶ «فرانکلین دی روزولت» پس از وقوع جنگ جهانی دوم که دستور حصر آمریکایی های ژاپنی داده شده بود به «دشمنان بیگانه» اشاره کرده بود نه انگل.

اما در کارزار انتخاباتی سال ۲۰۲۴ از این خطر قرمز عبور شد. ترامپ تمایز چندانی میان مهاجران غیرقانونی و مهاجران قانونی قائل نمی شود که شامل همسرش همسر پیشین درگذشته اش بستگان کاندیدای معاون اول او و بسیاری دیگر می شود. او درباره مهاجران گفته است که «آن ها خون کشور ما را مسموم می کنند» و «خون کشور ما را فاسد می کنند». او مدعی شده که بسیاری از افراد «ژن بد» دارند. او همچنین واضح تر منظورش را منتقل کرده و گفته است که «آن ها انسان نیستند؛ حیوانند. آن ها قاتلانی سنگدلند». او به طور کلی تر نیز مخالفانش را شهروندان آمریکایی را که مقامات رسمی کشوری نیز هستند «دشمن داخلی افراد مریض اوباش چپ افراطی» می نامد. در نظر او آن ها نه تنها از حقوقی برخوردار نیستند بلکه باید به گفته او «در صورت نیاز گارد ملی یا در مواقع ضروری تر ارتش با آن ها برخورد کند.»

استفاده ترامپ از لفاظی های دیکتاتورهای تاریخ آگاهانه است

در این مطلب آمده است: ترامپ با استفاده از این الفاظ به دقت می داند که چه می کند. او واقف است که این بیان یادآور کدام دوره و کدام سیاست ها است. رئیس جمهور پیشین آمریکا در یکی از تجمعات هوادارانش بی دلیل اعلام می کند که «نبرد من» را نخوانده است. این یعنی او به خوبی می داند که مانیفست هیتلر در بردارنده چه چیزهایی است چه آن را واقعا خوانده و چه نخوانده باشد. او به یک مصاحبه کننده گفته «اگر برخی لفاظی ها را نکنید اگر از برخی واژگان استفاده نکنید حتی اگر چندان واژگان خوب و خوشایندی نباشند هیچ اتفاقی نمی افتد.»

صحبت او درباره استرداد مهاجران نیز حساب شده است. وقتی او می گوید اقداماتش در این زمینه هم مهاجران قانونی و هم غیرقانونی را شامل خواهد شد یا از ارتش علیه شهروندان آمریکایی استفاده خواهد کرد این کار را با علم بر این انجام می دهد که دیکتاتوری ‎ها در گذشته از تظاهر علنی به خشونت برای شکل گیری حمایت همگانی استفاده کرده اند. او با درخواست خشونت ورزی گسترده به احساس تحسین خود نسبت به این دیکتاتوری ها اشاره دارد اما همچنین تحقیر حاکمیت قانون و بی اعتنایی به آن را به نمایش گذاشته و طرفداران خود را آماده پذیرش این ایده می سازد که رژیم او مانند دیکتاتوری ها گذشته با مصونیت قانون شکنی خواهد کرد.

هدف کارزار ترامپ از این لفاظی های نژادپرستانه و غیرانسانی

آتلانتیک نوشت: این ها شوخی نیستند و ترامپ و اطرافیانش نمی خندند. هیات هایی در گردهمایی کنوانسیون ملی جمهوری خواهان دست نوشته هایی را بالا گرفته بودند که رویش نوشته شده بود «بازگرداندن گسترده همین حالا». در هفته جاری در یکی از تجمعات هواداران ترامپ شعار بزرگ «ترامپ همه چیز را درست می گفت» نوشته شده بود. این عبارات مستقیما از «بنیتو موسولینی» فاشیست ایتالیایی وام گرفته شده بود. «روث بن قیات» مورخ و منتقد فرهنگی آمریکایی پس از این تجمع عکسی را از ایتالیای دوران موسولینی منتشر کرده بود که روی ساختمانی نوشته شده بود: «همیشه حق با موسولینی است.»

این عبارات به طور اتفاقی از پوسترها و پرچم ها در هفته های آخر فصل انتخابات آمریکا سر در نیاورده اند. در این چند هفته باقی مانده بیشتر نامزدها برای نگه داشتن حد وسط در تکاپو هستند یعنی رای دهندگان ایالات چرخشی. چرا ترامپ دقیقا برعکس این کار را انجام می دهد؟ تنها یک جواب می توان به آن داد؛ دلیلش این است که او و تیم کارزار انتخاباتی اش بر این باورند که با استفاده از تاکتیک های دهه ۳۰ میلادی یعنی تنزل دادن شان انسانی گروه های مختلف جامعه اشاره به پلیس به خشونت به «حمام خونی» که در صورت پیروز نشدن ترامپ به راه خواهد افتاد به نفرت پراکنی نه تنها علیه مهاجران بلکه علیه مخالفان سیاسی می توانند پیروز شوند. اما هیچ یک از این ها سابقه استفاده موفقیت آمیزی در سیاست های نوین آمریکا نداشته اند.

انتهای پیام