مواهب بعثت در راستای تأمین دین و دنیای انسان ها است

حجت الاسلام موسوی مطلق در گفت وگو با آنا:

حجت الاسلام سیدعباس موسوی مطلق کارشناس مذهبی و استاد اخلاق در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری آنا با اشاره به فلسفه وجودی مبعث برای بشریت بیان داشت: با توجه به اینکه دین آخر کامل و جهانی «اسلام» است و این را همه ادیان اعتراف و پیش بینی داشته اند پس جریان بعثت یک جریان جهانی است و آثار آن برای همه جهانیان است.

حقایق عید مبعث توسط اهل بیت (ع) به گوش عالم رسیده است

وی افزود: بعثت یک روز مشخص نیست بلکه یک جریان است که در یک روز مشخص ۲۷رجب صورت گرفته و آغاز نزول قرآن هم بوده ولی جریان آن جاری و ساری است و باید به تدریج حقایق آن به گوش عالم می رسید که دشمنان در طول تاریخ مانع ایجاد می کردند ولی به لطف مدیریت اهل بیت (ع) و مجاهدت مجاهدان این امر متوقف نشده است.

حجت الاسلام موسوی مطلق درباره موهبت هایی که مبعث نصیب ما انسان ها کرده است ابراز داشت: بعثت چون بزرگ ترین نعمت الهی است و خداوند بر ما منت گذاشته است پس مواهب آن مواهب الهی است و در راستای تأمین دین دنیای انسان ها است.

موهبتی که بعثت برای من و شما به ارمغان آورد

وی ادامه داد: ولکن موهبت بعثت آنگاه حس می شود که حقایق آن اجرا شود؛ حقایقی چون رفع تبعیض ایجاد همدلی در بهترین سطح عدالت محوری و گستری حاکم شدن اخلاق بر تمام جامعه استفاده از عقل و محور قرار گرفتن عقلانیت. بنابراین اگر قرار بود جامعه به آسایش و آرامش نرسد و محل تجارت برای آخرت نباشد بعثت معنا نداشت.

این استاد اخلاق با اشاره به شرایط کنونی کارکرد مبعث برای حل و فصل مشکلات جهان اظهار داشت: مشکلات امروز دنیا قطعاً با اجرا شدن قوانین بعثت قابل حل است از جمله آن قوانین حق حاکمیت خدا است؛ یعنی خداوند حاکم علی الاطلاق است و هر کس را به عنوان حاکم معین فرماید فرمان او فرمان خدا است.

مهرتأیید بعثت بر علم گرایی و عقل گرایی

وی گفت: به همین خاطر خداوند اولین انسان را که خلق کرد او را پیامبر و حاکم قرار داد حضرت آدم (ع) هم پیامبر بود هم حاکم. حاکمی که از طرف خداوند منصوب شود معصوم است. بنابراین معتقدیم انبیا و جانشینان آن بزرگواران باید از طرف خداوند منصوب شوند و معصوم و مصون از خطا هستند. در دوران غیبت نیز حاکم باید مورد تأیید معصوم باشد.

حجت الاسلام موسوی مطلق تصریح کرد: از جمله قوانین دیگر بعثت می توان به نزول قانون اساسی برای دنیا و آخرت اشاره کرد که هیج تر و خشکی نیست مگر آنکه در آن «وَ لا رَطب ٍ وَ لا يابِس ٍ إِلّا فِي كِتاب ٍ مُبِينٍ»؛ قانون دیگر علم گرایی و عقل گرایی است. بشر هر چقد از علم و عقل فاصله بگیرد به ظلمت نزدیک تر و خوارتر خواهد شد چرا که علم نور است علم سلطان است و عقل اول ما خلق الله است.