«محمد بازوم»؛ زلنسکی فرانسه در نیجر

تحلیلگر سرشناس جهان عرب در سخنانی درباره کودتای نظامی در کشور نیجر معتقد است که فرانسه تلاش کرد از محمد بازوم، رئیس ‌جمهوری نیجر یک «زلنسکی» دیگر بسازد و جنگی را برای نابودی قاره آفریقا و بی‌ثبات کردن امنیت و ثبات آن، مشابه آنچه در حال حاضر در اوکراین اتفاق می‌افتد، رهبری کند، اما این نقشه تا کنون با شکست مواجه شده است؛ چراکه اغلب رهبران آفریقا فریب این حیله‌گری مورد حمایت آمریکا را نخواهند خورد.

به گزارش باراناخبر، عبدالباری عطوان، تحلیلگر سرشناس جهان عرب و سردبیر روزنامه رأی الیوم در یادداشتی درباره تحولات اخیر نیجر نوشت: “کودتای نظامی در نیجر در صورت موفقیت به عنوان یک نقطه عطف اساسی در قاره آفریقا وارد کتاب تاریخ خواهد شد، چراکه این کودتا برجسته‌ترین شورش علیه هژمونی غرب و ریشه‌کن کردن آخرین سنگر نفوذ فرانسه در قاره سیاه بود. این یک پیروزی بزرگ است که نقطه آغازی برای احیای مردم ستمدیده آفریقا و پایان دادن به بهره برداری تقریبا مجانی از ثروت و منابع آنها خواهد بود.

نکته دردناک این است که برخی از رهبران جامعه اقتصادی غرب آفریقا (اکوواس) به رهبری رئیس جمهوری نیجریه که رژیم آن یکی از برجسته‌ترین عناوین وابستگی و فساد در قاره آفریقا محسوب می‌شود، به ابزاری در دستان امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه تبدیل شده‌ و تسلیم دیکته‌ها شده‌اند تا برای حمله به نیجر آماده شوند و محمد بازوم، رئیس‌جمهور «دست‌نشانده» را با زور اسلحه به قدرت برگردانند.

نمی‌دانیم این گروه اکوواس و بازوهای نظامی آن زمانی که هواپیماهای ناتو شهرهای لیبی را بدون هیچگونه رحم و مروتی بمباران و ویران کردند، ده‌ها هزار لیبیایی بی‌گناه را کشتند و کشور را به کانون فساد و درگیری‌های میان شبه نظامیان تحت عنوان نادرست «دموکراسی» تبدیل کردند، کجا بودند! ما چیزی از اقدامی از سوی این گروه و دیگران برای کمک به معمر قذافی (دیکتاتور سابق لیبی) و نجات او و کشورش از عاقبت وحشتناکی که با آن مواجه شد، نه شنیده‌ایم و نه خوانده‌ایم.

تحولات اخیر احتمال شکست زودهنگام تحرک نظامی برای سرنگونی کودتای ارتش در نیجر و حرکت یک لشکر بزرگ در قاره آفریقا به سمت آن را تایید می‌کند، این مساله را می‌توان در سه نکته ملاحظه کرد؛ نکته نخست، تعویق نشست سران ارتش‌های گروه اکوواس است که قرار بود شنبه در آکرا، پایتخت غنا برگزار شود و طی آن برنامه‌های مداخله نظامی و ارائه آن به رهبران سیاسی برای تصویب و اجرای فوری مورد بررسی قرار بگیرد. رهبران ارتش‌های اکوواس میان خودشان دچار اختلاف شده و تاریخ جدیدی را برای برگزاری این نشست مشخص نکردند و این بدان معنا است که احتمال مداخله نظامی در نیجر به سرعت در حال کاهش است، هرچند که وقوع آن نیز بعید به نظر نمی‌رسد.

مساله دوم اعزام هیاتی از علمای نیجریه به «نیامی»، پایتخت نیجر همراه با پیام رئیس جمهور نیجریه مبنی بر لزوم حل و فصل مسالمت آمیز بحران است. ایده اعزام این هیات پس از آن مطرح شد که رئیس جمهور نیجر از پذیرش هیاتی متشکل از نمایندگان کشورهای عضو اکوواس به دلیل تهدیدهایشان به استفاده از زور و راه حل نظامی در کشورش خودداری کرد.

نکته سوم نیز عدم همراهی ملت‌های آفریقا با طرح‌های سرنگونی کودتا و احیای حاکمیت سابق و نفرت ریشه دار در دل این مردم نسبت به استعمارگری فرانسه به دلیل غارت منابع کشورهایشان و مسئولیت پاریس در قبال عقب ماندگی‌شان است.

فرانسه می‌خواست از محمد بازوم، رئیس ‌جمهوری نیجر یک «زلنسکی» دیگر بسازد و جنگی را برای نابودی قاره آفریقا و بی‌ثبات کردن امنیت و ثبات آن، مشابه آنچه در حال حاضر در اوکراین اتفاق می‌افتد، رهبری کند، اما این نقشه خونین تا کنون با شکست بدی مواجه شده است؛ چراکه اغلب رهبران آفریقا آنقدر احمق نیستند که فریب این حیله‌گری «ماکرونی» مورد حمایت آمریکا را بخورند، به ویژه اینکه ما در آستانه جهانی چند قطبی و وجود یک ائتلاف قوی متشکل از چین و روسیه هستیم که در حال صعود به تاج و تخت جهان است.

قاره آفریقا تغییر کرده است و مردم آن به سطح ملموسی از آگاهی رسیده‌اند که دیگر فریب دروغ‌های تحت عنوان «دموکراسی» و «حقوق بشر» را نمی‌خورند؛ اصطلاحات دروغینی که هدفشان ادامه وابستگی به غرب است. شاید بسته شدن درها به روی مهاجران آفریقایی و بدرفتاری با آنها در برخی از کشورهای اروپایی نمونه بارزی باشد که بیشتر این دروغ‌ها را افشا می‌کند.

اگر رژیم که در نیجر سرنگون شد، فاسد نبود، اورانیوم و طلای کشورش را تقریباً مجانی در اختیار فرانسه قرار نمی‌داد، کشور و امور آن را به خوبی اداره می‌کرد و به وعده‌هایش برای بیرون آوردن کشور از فقر و عقب ‌ماندگی عمل می‌کرد، کودتای نیجر موفق نمی‌شد و از این حجم از حمایت مردمی برخوردار نمی‌شد.

ملت نیجر که کشورشان در فهرست فقیرترین کشورهای جهان رتبه شرم آوری را به خود اختصاص داده است، این روزها با عزت نفس، مبارزه با استعمار و تلاش برای پایان دادن به دزدی منابع خود، در حال رقم زدن تاریخی پرافتخار برای خود هستند و ما برایشان آرزوی موفقیت می‌کنیم.”

انتهای پیام

دکمه بازگشت به بالا