غافلگیری های فوتبالی از انگلستان تا ایران

به گزارش باراناخبر روزنامه خراسان نوشت: از معدود دفعاتی که فوتبال ما در یک موضوع با لیگ های معتبر همسو شده همین ماجرای موقعیت عجیب تیم های پرطرفدار قدیمی و ریشه دار و در عین حال همیشه مدعی در جدول رقابت هاست. این فصل فوتبال ما در حالی سپری می شود که پرسپولیس در رده چهارم قراردارد؛ جایگاهی که هواداران این تیم را چنان ناراحت کرد که چاره ای جز رفتن گاریدو باقی نماند؛ استقلال هم اگرچه با موسیمانه درحال ریکاوری فوتبالی است اما بازهم جایگاه نهم جدول زیبنده این تیم قدیمی و همیشه مدعی نیست. اما این ماجرای عجیب امسال در لیگ های معتبر فوتبالی هم زیاد به چشم می آید که شاید لیگ برتر انگلستان عجیب ترین موردش باشد. بیایید یک دور سریع رده بندی لیگ های معروف را مرور کنیم تا حساب کار دست مان بیاید.

لیگ برتر انگلستان
عجیب ترین جایگاه: سیزدهمی یونایتد

خیلی ها با منچستر یونایتد عاشق فوتبال شدند؛ تیمی که ستاره های بزرگ و جذابی مثل کانتونا بکام اشمایکل اندی کول و… در آن حضور داشتند. هرچند یونایتد طی چند فصل اخیر آن چنان نتایج بدی گرفته که دیگر کسی انتظار درخشش و قهرمانی از آن را ندارد؛ اما برای تیمی که در چند دهه حضور فرگوسن در انگلستان و اروپا بی نظیر و بی رقیب بود جایگاه سیزدهمی تا این جای فصل خیلی بد است. البته امسال منچستر سیتی هم روزهای عجیبی را با پپ گواردیولا سپری می کند و فعلاً بعد از چند باخت در جایگاه هفتم قرار دارد. سیتی که فصل را خوب شروع کرد چند هفته ای در لیگ برتر و بازی های اروپایی به کمتر رقیبی نه گفته و همه را از بحران خارج کرده تا خودش به شدت در بحران باشد. لیگ انگلستان البته آن قدر تیم های بزرگ دارد که ترافیک جدول عجیب نیست اما در همین شرایط جایگاه هشتم نیوکاسل و یازدهم تاتنهام هم عجیب است. به ویژه تاتنهام که ستاره های بزرگی دارد و طی چند فصل اخیر هم در لیگ برتر و هم در اروپا مدعی و موثر ظاهر شده است. البته تاتنهامی ها که بعد از رفتن کاپیتان کین چندان روز خوش ندیدند؛ این فصل با ضعف عجیبی هم در خط حمله مواجه هستند که نمودش بازی با لیورپول بود جایی که سه گل تاتنهام برابر ۶ گلی که مردان صلاح زدند کاربردی نداشت. مورد عجیب دیگر این لیگ حضور لسترسیتی قدیمی و ریشه دار در جایگاه هفدهم جدول است. تیمی که خیلی کم مدعی می شد اما خیلی کم هم از این جای جدول سر درمی آورد.

سری آ ایتالیا
عجیب ترین جایگاه: ششمی یووه و هشتمی میلان

عجیب تر از صدرنشینی آتالانتا در سری آ و دومی ناپولی هشتمی میلان است و ششمی یوونتوس. در سری آ اینتر با گل زنی تورام و درحالی که بیشتر اوقات طارمی را روی نیمکت دارد سوم است. رتبه ای که به نظر می آید به زودی تغییر کند و شاهد صعود اینتر باشیم چون بین مدعیان همیشگی فعلاً فقط تیم اینزاگی از چنین شانسی برخوردار است. میلان که روزگاری با مثلث هلندی هایش یعنی فن باستن گولیت و ریکاردو و حضور ستاره هایی مثل باره زی و مالدینی رکوردشکن ایتالیا و اروپا بود؛ همان میلانی که بعدها با پیرلو گاتوزو نستا شوچنکو و… برای نسل های بعدی خاطره ساز بود سال هاست روزگار بدی دارد و امسال هم که هشتم است. اما یوونتوس بانوی پیر فوتبال ایتالیا هم در نوع خودش جالب است چند وقتی است به تیره روزی میلان عادت کردیم؛ اما یوونتوس تا همین چند وقت قبل با کریس می درخشید؛ تیمی با ثبات که حالا ششم جدول است و لااقل از میلان شانس بیشتری برای قهرمانی احتمالی دارد هرچند شانسی کم. در لیگ ایتالیا شگفتی کم نیست. مثل دهم بودن رم. تیمی قدیمی و پرستاره که روزگاری با توتی از هواداران فوتبال دلبری می کرد. پانزدهمی پارما هم در نوع خودش جالب است.

بوندس لیگای آلمان
عجیب ترین جایگاه: ششمی دورتموند و هفتمی وردربرمن
درباره لیگ آلمان با اعجاب کمتری مواجه ایم و کم وبیش درباره صدر جدول می توان گفت: «همان همیشگی». چون فعلاً بایرن در صدر است و بعد از آن ها هم این لورکوزن است که جایگاه دومی را در اختیار دارد. شاید بعد از این چند فصل درخشش لورکوزن سردار آزمون بابت انتقال به رم و بعد از آن حضور در لیگ امارات درحالی که قرارداد بلندمدتی با آن ها داشت حسرت بخورد. لااقل منطقی ماجرا این است که چنین واکنشی داشته باشد اما بعید است. فعلاً دورتموند قدیمی در جایگاه ششمی وردربرمن در جایگاه هفتم و اشتوتگارت هم دهم جدول است. شرایط لیگ آلمان به رغم حضور تیم های قدیمی و استخوان دار در میانه های جدول طوری است که لااقل قهرمان لیگ از بین دو تیم مدعی خواهد بود و بعید است در انتهای فصل مثل لیگ ایتالیا با شگفتی مواجه شویم.

لالیگا
عجیب ترین جایگاه: والنسیا

رئال و بارسا فصل عجیبی را سپری می کنند. درحالی که بارسا با هانسی فیلیک در قامت یک مدعی ظاهر شده بود و تصور این بود تیمی جوان و جنگنده که یک مهاجم کهنه کار در پست بازیکن هدف یعنی لواندوفسکی را دارد و با ضدتاکتیک آفسایدش می تواند از شر بازی سرعتی رقبا راحت شود؛ اما فعلاً این تیم در جایگاه سوم قرار دارد. آن طرف رئال هم که قرار بود با مثلث امباپه وینیسیوس و بلینگهام یک خط حمله عجیب را داشته باشد دوم است تا اتلتیکو با دیه گو سیمئونه گریژمان و اوبلاک در صدر قرارگیرد تا شگفتی این لیگ در صدرنشینی باشد که همیشه سوم بوده. شاید چهاردهمی سویا و نوزدهمی والنسیا که زمانی قهرمان اروپا هم شده بود تلخ ترین جایگاه های لالیگایی باشد که سال هاست جام قهرمانی اش بین سه تیم دست به دست شده است.

 سوپر لیگ آرژانتین
عجیب ترین جایگاه: ششمی بوکاجونیورز

لیگ آرژانتین به طرز عجیبی دو قطبی است؛ دوتیمی که دشمنان جدی برای هم هستند اما امسال هر دو در رده های میانی به سر می برند. ریورپلاته که پنجم است و بوکا هم تیم ششم. بد نیست بدانید لیگ آرژانتین ۲۸ تیم دارد اما تیم ها فقط یک بار با هم بازی می کنند و از همین حالا باید شگفتی جالب دنیای فوتبال را قهرمان نشدن یکی از این دو تیم در لیگ آرژانتین دانست.

علت این ماجرا چیست؟
در لیگ خودمان که به نظر می رسد جایگاه پرسپولیس و استقلال به زودی تغییر کند و بعید است این دو تیم جزو چهار تیم پایانی لیگ نباشند. اما به هرحال باید بپذیریم دنیای فوتبال در حال پوست اندازی است و حتی اگر پپ گواردیولا هم باشی و دنبال ایده های تازه نروی ممکن است دستت چنان برای رقبا رو شود که تیم های معمولی هم یقه ات را بگیرند. فوتبال الان دانشی است که با آنالیز دقیق بدنسازی خوب و دوندگی بالا می توان بازی بهترین تیم ها را تخریب کرد تا در تک موقعیت های سرنوشت سازی مثل ضربات ایستگاهی تیمی ضعیف که خوب مقاومت کرده و گل نخورده بتواند حتی گل پیروزی را مقابل تیم های بزرگ بزند. از طرفی زمانی بود که بازیکنان خوب که پدیده های لیگ شان بودند برای کسب افتخار رسیدن به پول یا پیراهن تیم ملی به تیم های معروف تر می رفتند و بازیکنان در بین تیم ها به درستی تقسیم نمی شدند. اما در حال حاضر با حضور آکادمی های خوب استعدادیاب ها و… همین طور اقتصاد موفق و بازاریابی درست بیشتر تیم ها می توانند به اندازه باشگاه های بزرگ بازیکن جذب کنند. به طور مثال در لیگ انگلستان و اسپانیا سال هاست دروازه بانان تیم ملی در باشگاهی شاخص یا لااقل مدعی بازی نمی کنند. روند واگذاری تیم های بزرگ به افراد ثروتمند از آسیا و… هم باعث شده برخی باشگاه ها از هویت قبلی دور شوند و همه چیز بر محور پول ورزشگاه بزرگ تر و عناصر غیرهویتی باشد. در چنین شرایطی از باشگاهی مثل میلان نمی توان انتظار ظهور فوق ستاره ای محبوب مثل مالدینی را داشت که تمام عمر فوتبالی اش را در یک تیم سپری کند. بماند که همین میلان در بخش مدیریتی اش با مالدینی برخورد بسیار بدی داشت. همه این عوامل در کنار جذابیت های ذاتی فوتبال باعث می شود که گاهی شاهد باشیم تیم های بزرگ در جایگاهی به جز آن چه معمولا از آن ها انتظار داریم ماندگار شوند باید منتظر بمانیم و ببینیم این ماجرا تا پایان لیگ ها چه جور پیش می رود.                

*بازنشر مطالب دیگر رسانه ها در باراناخبر به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می باشد.

انتهای پیام